Surprise maken, een dag per jaar knutselen voor de Sint

5 december nadert en al dagen loop ik met de wildste plannen voor een surprise in mijn hoofd. Na ruim veertig jaar ervaring weet ik dat het nooit zo mooi gaat worden als ik het bedenk. En dan nog het gedicht…maar dat gaat me inmiddels een stuk vlotter af. Gelukkig kan ik goed met taal overweg en ik vind het ook leuk. Knutselen aan een surprise vind ik ook leuk maar daarmee beland ik in een worsteling met plakband, karton en schaar.

Een dag per jaar ervaring

Iets maken is een veldslag tussen mijn creativiteit -wat ik bedacht heb- en mijn vaardigheid. Aan dat laatste, met maar één dag per jaar om ervaring op te doen, ontbreekt het me net iets te veel. Had ik maar minder kranten en boeken moeten lezen en films kijken. En meer aan knutselen moeten doen. Maar waarom zou ik? In deze tijd van winkels, waarin je alles voor weinig geld kan kopen of vervangen, gaat een mens niet zelf iets proberen te maken. Weggooien en nieuw kopen kost minder tijd en vooral minder frustratie. Ik probeer tegen de stroom in te zwemmen door knopen aan te zetten, kleding te vermaken en te repareren maar de praktijk is dat mijn ‘projecten’ lang stof liggen te vangen.

Op het laatste moment aan de slag

Ondanks alles wat ik al ruim van tevoren bedenk,  ga ik toch weer pas vanavond of zelfs op de dag van pakjesavond zelf aan de slag. Dat op het laatste moment werken heeft geen ouder en zelfs geen leraar me kunnen afleren. Er zijn mensen die me de ogen proberen uit te steken met perfecte surprises. Geen middel wordt achterwege gelaten. Lijm gekocht, speciale stofjes en draad, kleuren papier en karton. Ik haal alles uit de berging.  Vanaf de zomer zit die vol met kartonnen dozen, mèt vulmateriaal en goudkleurige wikkels van repen en dergelijke, die ik uit voorzienigheid al spaar van de vuilnisbak. Wie weet kan ik die in december gebruiken voor mijn surprise, denk ik dan. Aan de geestelijke voorbereiding ontbreekt het niet. Maar de uitvoering…

In hogere surprise -sferen

Als het moment van knutselen is aangebroken, moeten eerst de voorwaarden ervoor worden geschapen. De arbeid wordt begeleid door glühwein, pepernoten, chocolade sinten en schuimpjes van schoenen met wortels, mijters en pakjes . Dat helpt mee het goede humeur te behouden met het oog op het moment van frustratie. Ik weet niet of de glühwein de handigheid ten goede komt… Nu de kinderen uit huis zijn, kunnen we weer volop sinterklaasliedjes draaien. In de pubertijd kregen zij braakneigingen van onze cd met een koor van zingende kindertjes. Dus lag hij weggeborgen achter andere cd’s. Maar ik heb hem met opruimen weer gevonden en het stof eraf geblazen. Dus ook dit jaar gaan we al zingend en drinkend weer aan de slag. Als het nodig is roepen we op internet de hulp in van de tips in van Hulp bij rijmwoorden, Kant-klare gedichten, Surprises maken en Surprises 2.

Respect voor makers

Nadat we besloten hebben dat de worsteling met schaar, plakband en karton tot een aanvaardbaar resultaat heeft geleid, resteert dubbel zoveel respect voor alle mensen die iets máken. Ik neem me ook elk jaar voor vaker iets te maken van een kaart tot een mooie cadeauverpakking. Ik heb een familielid die zich jaloersmakend uitleeft in het verpakken, versieren en knutselen voor kadootjes. Altijd een feest om iets van haar te krijgen.

Slap van de lach bij rijmelarij

Als eenmaal pakjesavond is aangebroken, mag het niet verbazen dat de gulle gever én maker bij het uitpakken van de cadeaus niet onbekend blijft, ondanks het -geheime- lootjes trekken. Gedicht en surprise komen vaak met een mondelinge bijsluiter. ‘Wat is dit?!’ staat er zichtbaar op het gezicht van de ontvanger te lezen. Uitleg volgt, soms op het laatste momen. Zeker als het cadeau met de surpriseverpakking in de prullenbak dreigt te verdwijnen. ‘Nééé! Kijk even erin, er zit iets in’ roept de benauwde hulpsinterklaas. Het bijbehorende gedicht is dan al voorgelezen, ook al met de nodige hulp. Haperingen, woorden die in de volgende zin verder lopen of vanwege het rijm omgedraaide woorden; iedereen ligt dubbel van de lach. Zeker bij de zelfgemaakte rijmwoorden van mijn geliefde die bijkans moderne poëzie weet te maken van zijn gedichten.

Geef me maar niet op voor ‘De mooiste surprise’!

Zo zijn we elke pakjesavond van tevoren in de stress, tijdens het maken ons zelf aan het verwennen en achteraf altijd blij en tevreden. We hebben zelf voor vermaak gezorgd. Welke zender ontdekt als eerste het idee een real life-soap te maken over pakjesavond? Geef mij maar niet op voor het programma ‘De mooiste surprise’!

Karin de Lange schreef eerder voor Meerdanvijftig.nl: Reclamejingles, kent u deze nog….nog… nog?, Over de textiele kunststof-revolutie , Te oud om te kamperen? en Herinneringen om van te smullen.