Als kind kan je zo intens genieten van je lievelingskostje, dat je later als volwassene bij de herinnering nog het water in de mond loopt. Het geeft een extra dimensie aan de herinnering aan een kinderverjaardag of een feestdag. Herinnert u zich nog smaken van vroeger? Samen met onze lezers wil Meerdanvijftig in de koude wintermaanden op de bank kruipen en genieten van die recepten die soms van generatie op generatie werden overgeleverd. Doet u mee? Karin de Lange trapt af met haar moeders gehaktbrood!

Mijn moeders gehaktbrood

Het weekeinde bestond nog niet in 1968. Ik pakte op zaterdag gewoon mijn schooltas in om als veertienjarige een halve dag naar school te gaan. Ook mijn vader en mijn zusje gingen op pad. Alleen mijn jongste zusje, nog op de lagere school, en mijn moeder bleven thuis. ‘s Middags om 13u kwamen we weer thuis. Dan volgde de familielunch waar ik goede herinneringen aan bewaar. Mijn moeder gaf op zaterdagmiddag het eten altijd iets feestelijks. Zo werd het dan toch een feestdag in plaats van een schooldag.

Witbrood met kleffe kaas in plastic zakje

Mijn moeder was dol op brood. De warme maaltijd was niet haar ding. Twee van haar creaties voor de lunch konden me helemaal blij maken. De zalmsalade en het gehaktbrood. Zelf was ik niet zo gek op brood en het lunchpakketje dat mee naar school ging, deed me vaak gruwen. Vooral het witbrood met kleffe kaas uit een plastic zakje, misvormd en tot pulp geworden in mijn boekentas, maakte de schooldag er bepaald niet vrolijker op. Dus op zaterdag, als we met zijn allen aan tafel gingen en het gehaktbrood verscheen, raakte ik meteen in een goede bui.

‘Vergeten’ groenten waren doodnormaal

Het was nog niet de tijd van liflafjes als pesto of tapenade. ‘Vergeten groenten’ waren nog doodnormaal. Paprika’s, knoflook, courgettes, aubergines, broccoli, olijven, olijfolie: het was in de winkel nog niet te vinden. Boerenkool en andijvie bestonden daar alleen nog als struiken. Aardappels werden alleen in hun velletje geleverd. Gehakt was dus ook gewoon wat je nu noemt halfomhalf, namelijk van varken en rund door elkaar. Lekker vet.

Ze hield van peper

Mijn moeder verkruimelde voor het gehaktbrood beschuiten of ze prakte een geklopt ei door een witte boterham zonder korsten. Daarna kwam er nieuwe luxe aan te pas: een zakje gehaktmix van Albert Heijn! Volgens mij voegde ze er zelf nog zout en peper aan toe, want mijn moeder hield hoe Hollands ze ook was, van gepeperd eten. Zij is waarschijnlijk indertijd de enige moeder aan wiens groentesoep je je mond kon branden. Niet omdat die zo heet opgediend werd, maar van de toegevoegde peper. Daarna werd het gehakt gekneed en als een brood in de pan vol hete margarine aan alle kanten aangebraden. Om er zuinig mee om te gaan werd het met de snijmachine gesneden in dunne plakjes.

Werd het zomaar een lang weekeinde smullen

Zo bleef er na de zaterdag nog wat over en kregen we op maandag godzijdank geen kleffe kaas, maar watertandend lekker gehaktbrood mee naar school. Werd het zomaar een lang weekeinde smullen……

smaken van vroegerNodig:
kilo halfomhalf gehakt
Zout en peper en zakje (Albert Heijn)gehaktmix
Drie witte boterhammen zonder korst of drie verkruimelde beschuiten
Twee eieren
Een kopje melk
Paneermeel voor de korst
Margarine 150gr
Recept:

Kluts de eieren, voeg de melk toe, week het witbrood of de beschuiten erin, doe het gehakt in een grote schaal en maak een kuiltje in het gehakt en voeg zout en peper en het zakje kruidenmix toe. Giet dan het ei-melkmengsel met geprakt brood of verkruimelde beschuit erbij en kneed goed door met je handen. Als je een mooie vaste compacte bal hebt, rol je die door het paneermeel. Vorm het tot een langwerpige iets afgeplatte bol. Maak de margarine heet in een grote braadpan. Leg het gehaktbrood in de hete margarine en draai met behulp van twee pollepels om en om tot het omgeven is met een mooi bruin korstje. Blus dan de margarine af met een kopje water. Doe de deksel op de pan en laat nog een uur op laag vuur garen. Goed laten afkoelen en in plakjes snijden.

Smullen van smaken van vroeger: doe mee!

Wij zijn nieuwsgierig naar uw smakelijke jeugdherinneringen. Leuk als u er nog een recept bij heeft maar het mag ook zonder! Stuur uw verhaal (leuk als u ook een foto heeft) aan info@meerdanvijftig en laat ons meegenieten!