Wie de Betuwe op zijn mooist wil zien, moet snel zijn. Ieder jaar zijn we van plan om langs de Linge te fietsen als in de Betuwe de bloesem in bloei staat. Tot nu toe waren we ieder jaar te laat. Maar afgelopen zondag kwamen plannen en tijd eindelijk samen. En dus pakten we afgelopen zondag onder een stralende zon onze fietsen. Niet zoals de meeste toerders om ze achterop de auto mee te nemen. Wij kozen relaxt voor de trein.
Van Leerdam naar Culemborg onderweg naar bloesem
Leerdam, bekend om zijn glas.
Twee keer overstappen vanaf Amsterdam, omdat we wilden fietsen van Leerdam naar Culemborg (56 km). Het was nog net niet file rijden tussen de elektrische fietsen. Op zich heb ik niets tegen electrische fietsen. Maar je moet wel uitkijken dat je niet wordt plat gereden, als je even aan de andere kant van de weg een foto wil maken. Fietsen met ondersteuning gaan af en toe net zo snel als een snorscooter. Maar goed, zo blijven mensen toch in beweging.
Bloesem in oude boomgaarden op zijn mooist
Leerdam, bekend om zijn glas, is een mooi stadje. En de route is ook glashelder. Gewoon de stroom electrische fietsen volgen. Richting de Linge, die zich ook goed leent voor een kano- of een roeitocht, zien we. De Linge is altijd mooi. Ook zonder bloesem maar een beetje warmte van de voorjaarszon is welkom.
Lage fruitbomen zijn mooi, maar hoogstambomen zijn mooier.
Wat opvalt is dat de boomgaarden bijna allemaal laag gehouden worden, omdat het nu eenmaal efficiënter is tijdens de oogst. Maar er gaat niets boven het aanzicht van oude boomgaarden, vind ik. Die zijn het meest decoratief.
Na theetuinen worden we toegezongen door tuinkoor
Theedrinken is een nieuwe trend, zien we aan de hoeveelheid theetuinen die we passeren. Voor ons is het echter nog te vroeg om dorst te hebben. We zwelgen in de witte bloesem en warempel soms ook in een traditionele boomgaard. In Buurmalsen worden we zelfs nog toegezonden door een koor in een tuin.
Wacht niet te lang met een lentetocht richting de Betuwe!
“Ai ai Olga, als jij niet van mij houdt
Dan spring ik in de Wolga
En kind, die is zo koud!”, klinkt het. Deze tekst klopt niet bij mijn partner, dus ik verzin mijn eigen variatie: “Ai Ai Inge als jij niet van mij houd
dan spring ik in de Linge,
en kind die is zo koud!”
Terrassen in Buren, treinen uit Utrecht overvol
Monumentaal Culemborg, eindpunt na 56 km van onze fietstocht.
Natuurlijk gaat het liedje niet meer uit mijn hoofd. En dat terwijl we inmiddels Buren passeren, waar de terrassen op deze zonovergoten goede zaken doen. Onze eindbestemming is echter het mooie, oude Culemborg. Terug in de sprinter naar Utrecht wordt nog een blik vrolijke studenten opengetrokken, waarna we heerlijk opgehokt tussen fietsen en fietsers stomend naar Utrecht reizen.
Wij hebben de bloesem gezien, nu u nog!
Hoe bloemrijk kan een fruitboom zijn?
De conducteur had in Culemborg gesommeerd dat we de doorloop moesten vrijhouden, want in geval van calamiteiten moesten ambulancebroeders er langs kunnen. Ik weet nu nog niet hoe hij zich dat had voorgesteld; we hebben hem niet meer terug gezien. Waarschijnlijk kon hij de doorloop zelf niet meer vinden. Wij in Amsterdam gelukkig wel de uitgang bij het perron. Met een tevreden gevoel gaan we huiswaarts. Wij hebben dit jaar de bloesem in de Betuwe eindelijk gezien. Nu u nog!
Wie wil fietsen met een extra feestelijk tintje, kan deelnemen aan de bloesemtocht 2017 op 29 april, een goed doel voor het goede doel. Met dezelfde reden een bloesemtocht wandelen kan ook, op 22 april.
Recente reacties