Plastic tassen verdwijnen steeds meer uit ons straatbeeld. Sinds 1 januari 2016 mogen er in Nederland geen gratis plastic tasjes meer worden verstrekt, tenzij er geen andere manier is om spullen hygiënisch te verpakken of om voedselverspilling tegen te gaan. Langzamerhand is iedereen eraan gewend dat je óf moet betalen voor een plastic tas óf zelf een boodschappentas moet meenemen. Het mooist zou het zijn als we helemaal geen plastic tassen meer gebruiken. Dat is de boodschap die morgen op 3 juli, de internationale Plastic Bag Free Day (de dag zonder plastic tassen) wordt uitgedragen.
Tas met vakantiegevoel
Op vakantie in Frankrijk verbaasde ik me altijd over de hoeveelheid kleine plastic tasjes waarmee iedereen de supermarkt uitkwam. Superonhandig dragen en ze scheurden nogal eens als je er teveel zware dingen in propte. Mij niet gezien. Op vakantie gingen altijd een paar stevige boodschappentassen mee en op de Franse markt kon ik de verleiding van de prachtige rieten tassen niet weerstaan. Die rieten tassen, al dan niet kleurig afgebiesd of bedrukt met een grote zonnebloem, bezorgen me een vakantiegevoel, ook als ik ze in Nederland gebruik.
Klein opvouwbaar voor ‘je weet maar nooit wat je tegenkomt’
In Nederlandse winkels krijg je steeds vaker een papieren tas. Een goed alternatief voor de plastic exemplaren. Ik gebruik ze thuis om oud papier in te verzamelen. Is de tas vol, dan kan hij inclusief inhoud zo de papiercontainer in. In andere winkels gaan ze ervan uit dat je een tas bij je hebt, of vragen ze expliciet of je er een nodig hebt. Je betaalt er dan voor. Om dat laatste te voorkomen, zorg ik er voor een handige grote tas bij me te hebben als ik op pad ga. Zeker als ik van tevoren weet dat er wat gekocht gaat worden. Dankzij een tassenmakende vriendin ben ik royaal voorzien van tassen in allerlei soorten, kleuren en maten. Clutches voor een avondje uit, handtassen voor overdag, een werktas en een grote stoffen tas die favoriet is als ik ga winkelen. Er kan oneindig veel in. In de handtassen en werktas stop ik vaak een klein opvouwbaar tasje, voor ‘je weet maar nooit wat ik tegenkom’.
Katoenen tas is hip
Een mooi alternatief voor plastic zijn katoenen tassen. Werd je jaren geleden als alternativo gezien als je met een katoenen tasje liep, tegenwoordig zijn ze hip. De fraaiste ontwerpen vind je in museumwinkels. Voor iemand met een tassentic, iemand als ik, is het elke keer lastig om de verleiding te weerstaan. Zoveel moois. Een opdruk van het Bloemstilleven van De Heem, het Meisje met de parel van Vermeer of de vrolijke kleuren van Victory Boogie van Mondriaan; ik heb nog geen keuze kunnen maken.
We moeten zonder plastic tas kunnen
De oudste patenten op plastic tassen stammen uit 1950. Daarvoor moesten we het zonder doen. Dat moet toch ook in de toekomst lukken. Het is jammer dat we geen inspiratie meer kunnen opdoen in Tassenmuseum Hendrikje. Dat sloot vorig jaar helaas de deuren, maar met het artikel dat Stella Ruisch erover schreef ga je even terug in de tijd.
Nog meer dan plastic tas afzweren?
Bij meerdanvijftig hebben we duurzaamheid hoog in het vaandel. Brigitte Leferink schreef eerder naar aanleiding van Duurzame Dinsdag. Marlies Mielekamp geeft tips voor duurzaam schoonmaken en Karin de Lange gaat de strijd tegen voedselverspilling aan met recepten voor sjieke kliekjes en tips om afval te besparen.
Openingsfoto: Eveline de Bruin/Pixabay
Recente reacties