Vogels lokken valt niet mee op balkon

Bedrijvigheid van vogels in de tuin. Een mooier uitzicht in de winter is er niet. Brigitte Leferink verhuisde in 2020 naar een appartement met een balkon en deed verwoede pogingen om ook daar vogels te lokken. Dat viel niet mee.

Driesterrenrestaurant voor vogels

De tuin van mijn ouders is en lustoord voor vogels. In de zomer en zeker in de winter. Mijn vader tovert de tuin ieder jaar om tot een driesterrenrestaurant voor de gevederde vrienden. Door een houten voederhuis op een paal, vetbollen aan de pergola, een pot pindakaas in een houder, een silo met zaden en pinda’s en strooigoed op de grond laten de vogels zich graag lokken. Vanuit de keuken kun je uren kijken naar het af en aan vliegen van allerlei soorten vogels. Goudvinken, koolmezen, tortelduiven, eksters, merels, mussen, roodborstjes en meer. De een kijkt eerst de kat uit de boom, hupt van tak naar tak, steeds een beetje dichterbij om te kijken of het veilig is, de ander eist brutaal zijn plek op en duwt een schuchter kleiner exemplaar opzij.

Levendigheid in de tuin

De tuinen van de huizen waarin ik de afgelopen decennia woonde, waren niet zo royaal bemeten als die van mijn ouders. Toch was er altijd plek voor een (door mijn vader gemaakt) voederhuis op een paal, vetbollen, pindaslingers en strooigoed. Het zorgde voor levendigheid in het seizoen dat je zelf niet in de tuin zat. Een vrolijk gezicht en de vogels kwamen aan hun trekken als het wat moeilijker was zelf voor eten te zorgen.

Vogelvriendelijk balkon

Ik hoop eenzelfde gezelligheid op mijn balkon te creëren. Op de website van de Vogelbescherming lees ik dat vogels zelfs op de 11^e verdieping op balkons gesignaleerd zijn, dan zou de 4^e verdieping zeker moeten kunnen. Begin december ga ik aan de slag. Aan mijn raam bevestig ik een doorzichtig voederhuisje, dan kan ik de vogels ook van achter het glas zien. Op de tafel komt een voederkrans met een mix van allerlei lekkers. Aan de schutting vetbollen en ook de pot pindakaas krijgt een plek. Het ziet er goed uit. De vogels kunnen komen.

Gedeeld leed over vogels lokken

Op het moment dat ik de moed bijna heb opgegeven, komt na 11 dagen het eerste koolmeesje. Het scharrelt rond over de tafel en pikt wat uit de krans. Mijn inspanning om een vogeleldorado te creëren wordt beloond. Ik ben de koning te rijk. Nu gaat het feest beginnen, denk ik. Helaas, het blijft bij die ene koolmees. Elke dag inspecteer ik de voorraad. Er lijkt niets veranderd. Geen hap uit de pindakaas, geen leeg pindanet en het vogelzaad lijkt geen korrel minder. Ik doe mijn beklag bij een vriendin en gooi het erop dat er onvoldoende bomen in de buurt van mijn balkon staan. “De aanvliegroute is wellicht te lang”, opper ik. Ze betwijfelt het. Ze heeft hetzelfde voederhuisje als ik. Haar tuin staat vol bomen en struiken. Maar geen vogel die van het voer snoept. “En ik heb 18 kilo vogelvoer”, verzucht ze. Een foutje bij de bestelling. In dit tempo kan ze daar de rest van haar leven mee toe.

Menukaart wisselen

Vogels voeren hoef je niet te beperken tot de winter, vertelt de Vogelbescherming. In het voorjaar hebben ze behoefte aan eiwitten en kalk, in de zomer kun je eiwitrijk voedsel voor ze klaarzetten, samen met een schaal water en in de herfst zijn vitaminerijke bessen een welkome aanvulling op wat de vogels zelf bij elkaar scharrelen. Ik zal de menukaart binnenkort wisselen en de komende maanden ook op een andere manier mijn balkon aantrekkelijker maken voor vliegende bezoekers. Het is te vroeg om handdoek in de ring te gooien.

Meer vogelliefde

Meer lezen over vogels? Stella Ruisch is amateur vogelaar en ontdekte vorig jaar een puttertje op het schuurtje van de buren. Ook schreef ze over de mus die haar tuin moet redden van de buxusmot. Ook Brigitte schreef over de bestrijding van buxusmot

Openingsfoto: Tattoroy/Pixabay