In het park, waar ik elke ochtend met mijn hond wandel, staat plotseling een mobiele koffiebar. Een prachtige wit-oranje bestelbus die beslist niet uit de toon zou vallen bij een hip evenement op de ‘food-on-wheels’ afdeling. Gisteren dacht ik nog: “met een cappuccino erbij zou het leven volmaakt zijn!” Vandaag zie ik mijn wens al in vervulling gaan; kon het altijd maar zó gaan! Jolanda Hos van ‘Two Dogs Coffee Roasters’ heeft haar liefde voor honden gecombineerd met een passie voor koffie.
Koffie met een hondenkoekje
Jolanda is van plan om twee keer per week, haar koffiebus in mijn park neer te zetten en de wandelaars van koffie te voorzien. Met een hondenkoekje erbij, uiteraard, voor de trouwe viervoeters. Ik arresteer een bankje in de zon, mét een grote beker koffie in mijn hand en twee, totaal verschillende, hondenboeken onder mijn arm. Mijn Friese Stabij sluit vriendschap met een witte koningspoedel; water en zand spuiten in het rond. Beide honden veranderen in twee ondefinieerbare modderklonten. Het ziet ernaar uit dat ik wel even ongestoord kan lezen.
Hond Rekel in de hoofdrol
De hond van schrijver Koos van Zomeren, ‘Rekel’, was bekend bij een groot publiek. Van Zomeren schreef jarenlang over hem in zijn column in het NRC Handelsblad. Na de dood van Rekel zijn de ‘Rekelteksten’ mét niet eerder gepubliceerde teksten in 2002 uitgegeven als ‘Het complete Rekelboek’ (Arbeiderspers,2002). Daarin beschrijft Van Zomeren talloze gebeurtenissen waar Rekel een rol in speelt. Hij vertelt over de terugkerende ergernis wanneer de hond tijdens wandelingen een haas vangt; terwijl zijn baas van de natuur geniet en daarin wreed gestoord wordt. Of hij beschrijft heel droog hoe de hond ’s nachts de nachtrust van de familie verstoort: ‘de hond blaft één keer. Er zijn prettiger manieren om wakker te worden. (….) Mijn hond zou je kunnen gebruiken voor het opsporen van onweer.’
Ontroerend verslag tussen mens en hond
Ik heb vooral genoten van de passages waarin de schrijver nadenkt over het contact tussen mens en hond. Zo stelt hij bijvoorbeeld: ‘de hond kijkt alsof hij begrijpt dat je juist iets waanzinnigs intelligents hebt gezegd. Met deze manier van kijken krijgt hij iedereen plat, dat spreekt vanzelf.’ In het laatste gedeelte van het boek beschrijft van Zomeren de laatste jaren van het leven van Rekel, die maar liefst zeventien jaar oud wordt, wat erg oud is voor een hond. Het is een ontroerend verslag van zijn aftakeling en de niet aflatende zorg van een mens voor zijn hond. Rekel kan steeds minder; hij wordt dement en doof. Tot hij tenslotte het onweer niet meer hoort.
Een heerlijk boek om te lezen, zeker als je van honden houdt.
Hond verbindt levens van doorsnee mensen
Een totaal ander boek is de vijfde roman van Jan van Mersbergen. ‘Zo begint het’ (Cossee, 2009). Iemand laat tien pups achter in een vuilcontainer. Dit voorval verbindt het leven van drie doorsnee mensen. Evana heeft een baby gekregen, ze brengt haar kraamtijd akelig eenzaam door; terwijl de vader van haar zoontje in de gevangenis zit. De Poolse Edyta is thuishulp; ze verzorgt een oude man die een beroerte heeft gekregen. De jonge moeder Emma is verslagen; haar hond heeft de acht maanden oude baby uit de wieg gehaald en doodgebeten. Van Mersbergen bewijst dat hij een fantastische verhalenverteller is. Het boek is prachtig en vlot geschreven. En het leest als een thriller; de spanning is om te snijden.
Wandelbestemming met hond ligt vast
Na een heerlijk uurtje lezen is het tijd om huiswaarts te keren. Overigens ……. de koffie van ‘Two Dogs Coffee Roasters’ is werkelijk heerlijk; onze wandelbestemming voor de woensdag en zaterdag ligt vast. Kijk maar snel of de bus ook bij jou in de buurt stopt!
Recente reacties