Oldtimers blijven me fascineren. Is mijn interesse in auto’s toch een mannending? Opgegroeid in de tijd dat de auto nog onbetwist statussymbool was, zijn mijn herinneringen aan de auto’s uit mijn jeugd in ieder geval zéér levendig.
Bij ons in de straat woonde een taxichauffeur met een groene Chevrolet Impala model 1959. Dat was een slagschip met vleugels. Als wij als kind dan door het zijruitje op de kilometerteller stonden te kijken hoe hard de auto wel zou kunnen, kwam de chauffeur snel naar ons toe. Bang dat er iets zou worden beschadigd, gebood hij ons van de auto af te blijven. Verder was er een garage bij ons in de straat, waarvan de directeur een Lancia bezat. Ik denk dat mijn interesse ongeveer in die tijd is gewekt. Want het bezit van een auto was toen nog niet de gewoonste zaak van de wereld.
Met mooiste jurk in Mercedes
Op de hoek van de straat woonde een echtpaar, dat in het bezit was van een oud model Mercedes. Nadat de zwarte auto op zaterdag glimmend was gepoetst, kwam de vrouw des huizes zondag in haar mooiste jurk de trap af. Tergend traag, zodat iedereen het maar goed kon zien stapte ze heel langzaam in de Mercedes. Na een uurtje was het echtpaar dan weer terug, maar de indruk heeft zich blijvend op mijn netvlies gevestigd.
Meerdanvijftigers kijken meer om zich heen dan jongere generaties. Vandaar dat Kees Rooze elke maand 4 foto’s uit zijn bestand kiest met een speciaal thema. Ter inspiratie.
Van pizza tot rallye
Het echtpaar dat wij tijdens een weekeindje weg op de camping in Biggekerke ontmoeten, blijkt in het bezit te zijn van een prachtige 49 jaar oude Fiat 500. Ooit dreigde dit Italiaanse ‘rugzakje’ te zijn leven te eindigen als aandachtstrekker voor een pizzeria. Totdat onze campingkennissen hem van de sloop redde. De man van het echtpaar heeft met vakkundig laswerk en technisch vakmanschap de Fiat weer geschikt gemaakt voor het wegverkeer. Zijn vrouw vindt het leuk om de auto te besturen. De Fiat 500 lijkt zo uit de showroom gehaald en wordt het grootste deel van het jaar zorgvuldig gekoesterd in de garage. Af en toe mag hij glimmen zoals nu tijdens de Oldtimer-rit in Westkapelle op Walcheren.
Peugeot 201 uit Cuba
Dit antiquarisch exemplaar trof ik aan in ‘Caribbean’ Park De Zuilen in Hillegom. Het nummerbord van de auto lijkt erop te duiden dat hij afkomstig is uit Cuba. Gelukkig krijgt de auto steun van de muur. Ik weet niet of hij het anders volgehouden zou hebben. Maar hij past naadloos in de bijzondere sfeer van het park, dat een bezoekje waard is.
Trabant soppen
Ik was een jaar of 14 toen ik voor een zakcentje de station variant van deze Trabant van een ouder echtpaar waste. Ik kreeg duidelijke instructies op welke wijze ik de Trabant moest soppen. Drie jaar lang poetste ik het autootje. Daarvoor moest ik 3 trappen naar beneden met 2 emmers sop en daarna nog 1 keer met een emmer schoon water zonder sop. In Amsterdam wonen nu eenmaal veel mensen op een bovenetage! Een wonder dat ik niet een keer van de steile trappen naar beneden ben gesodemieterd. Als ik mazzel had dan stond de auto in de buurt de voordeur.Maar heel vaak moest ik een meter of 100 lopen. Daar moet ik aan denken elke zeldzame keer dat ik een Trabant zie.
A very very oldtimer in Limburg
Tijdens onze lentewandeling in Limburg zagen mijn vrouw en ik dit bijzondere exemplaar in de wei staan. Wij hebben echter geen flauw benul wat voor merk dit is. Ongetwijfeld herkennen de echte kenners wat voor een bouwvallige oldtimer dit is. Wij vonden het in ieder een mooi plaatje.
Recente reacties