Nederland barst uit zijn voegen van onontdekt muzikaal talent dat op een enkel optreden na zijn passie in de schaduw van bekende artiesten uitleeft. Eén van is René de Lange, al 59 jaar de vriend van Kees Rooze. René verzamelde door de jaren heen een indrukwekkende hoeveelheid instrumenten. En hij wil ze als het even kan ook allemaal leren bespelen. Volgende maand wordt René 70 jaar en hij ziet nog overal muziek in. Reden voor Kees Rooze deze multi-instrumentalist in de schijnwerpers te zetten.

Uitdaging

René is niet alleen mijn vriend, hij is ook al 49 jaar mijn zwager. En al die jaren maken we al samen muziek. Maar waar ik me bij gitaar, zang, af en toe piano en mondharmonica houd, komt er in het leven van René steeds weer een nieuw muziekinstrument bij. En elke keer krijgt hij het bespelen ook weer onder de knie. “Het is voor mij de uitdaging,” legt hij me uit als ik vraag of hij er niet genoeg van krijgt. “En ik vind het leuk om een ander muzikaal geluid in nummers te laten horen.”

Muziek vormt de rode draad in René’s 70-jarige leven. Zo rond zijn zevende jaar leert hij piano te spelen. En dat is de basis voor zijn verdere muzikale ontwikkeling. Niet zo gek dat hij na zijn middelbare school in een muziekinstrumentenwinkel gaat werken en later zelfs bedrijfsleider wordt.

Spelen in een band

De piano krijgt al snel concurrentie van een gitaar. Een exemplaar dat René op zijn vijftiende bij een vuilnisbak vindt. Het is een klassiek exemplaar zonder stemmechanieken. Handig is René altijd geweest en bij de bekende winkel “Broekmans en Van Poppel’  naast het Concertgebouw in Amsterdam koopt hij stemmechanieken en stalen snaren. De laatste zijn niet zo’n gelukkige keuze. De hals van de klassieke gitaar wordt door de hoge spanning krom getrokken. Maar René zet door op de zwaar spelende gitaar. Hij leert van vrienden een paar akkoorden en oefent zich wezenloos op de basisakkoorden van onder andere ‘Albatros’ van Fleetwood Mac.

Op een dag zit hij met niet geringe snelheid op zijn brommer met in één hand zijn gitaar. Wat jammer dat René de lantaarnpaal niet heeft gezien en met een welluidende klap slaat zijn eerste gitaar ertegen aan. Geen reden om het gitaarspel op te geven. René’s wens is om te spelen in een band. En dat lukt uiteindelijk met een rode imitatie Fender Stratocaster.

Eerste optreden

In zijn optimisme belooft René als leider bij ‘Licht en Lucht’, een vakantie-activiteit voor kinderen in de Kennemer Duinen en in het Gooi bij Eemnes, voor de muziek te zorgen op de afscheidsavond. Maar wat moet je als je maar een paar akkoorden kan spelen? Dan roep je de hulp in van vrienden die al wat langer spelen in een band. En zo komen mijn broer en ik in beeld. Want wij, oude schoolkameraden van René, hebben inmiddels al ervaring opgebouwd in een band. Samen verzorgen we een memorabel optreden in de buitenlucht in Eemnes. Het samen musiceren smaakt naar meer. En nadat wij René en zijn mede beginnende bandleden geholpen hebben, komt de gedachte op samen verder te gaan. En zo hebben wij onze beide bands verenigd tot één grote, Jumping Blues Explosion. Sindsdien hebben we altijd, met onderbreking van enkele jaren, met elkaar muziek gemaakt. 

René’s eerste passie…
en zijn nieuwe.

Oefenen, oefenen en oefenen als multi-instrumentalist

René ontwikkelt zich tot een geroutineerde bassist maar is inmiddels ook een ervaren gitarist. Of dat niet genoeg is, heeft hij zich bekwaamd in zingen. Genoeg is het voor René nog niet, want inmiddels heeft hij ook ukelele leren spelen. En daarnaast zijn er nog tal van blaasinstrumenten op zijn pad gekomen. En ook daarmee moet natuurlijk weer geoefend worden.

René speelt ukele en zingt ’tiptoe through the tulips’

Gelukkig voor de buren doet de multi-instrumentalist dat thuis met een demper. Het moet gezegd worden dat zijn  oefenen, oefenen en oefenen kunst baart. Ook een zeer oude viool die op zijn pad is gekomen, heeft hij weer in goede conditie gebracht. En of het niets is, speelt hij zo ook enkele nummers viool bij ons akoestisch bandje, waarin hij ook op trombone en cornet speelt.

De  energieke bluesband,Dead Trail’, kan rekenen op zijn bijdrage. Daarnaast speelt hij ook nog in een ander akoestisch groepje Gold Case’ en de band ’ Stage’. Na de viool, de trombone en de cornet zijn er vele andere instrumenten die nog op multi-instrumentalist René liggen te wachten. En ongetwijfeld zullen er na zijn zeventigste nog steeds nieuwe bij komen…

Het coronavirus stopte de muziek niet voor René en Kees.

Meer lezen van Kees Rooze

Bovenstaande youtubevideo laat zien hoe Kees en multi-instrumentalist René tijdens de lockdown toch met hun vrienden muziek bleven maken. Ze gebruikten daarvoor het programma Jamulus. Eerder schreef Kees al over zijn eigen niet aflatende liefde voor de muziek. Hij schreef ook over talentvolle andere muzikanten die hij tegen kwam. Onder andere tijdens het Zeeuwse Jazz by the sea en in de Amsterdamse Tolhuistuin. Naar Gent ging hij om een collega te zien optreden. Naast muziek maken houdt Kees ook van fotograferen en daardoor valt hem wel eens iets bijzonders op. Zoals leuke posters en muurschilderingen.

Alle foto’s: ©Kees Rooze