Fietsvakantie langs de kust (2)

Staand fietsen

Een fietsvakantie is een avontuur waar regelmatig iets mis gaat. Zo schreef ik eerder over de noodzaak om duct tape en een doosje Simson in de fietstas mee te nemen. En ik viel wel eens tijdens een fietsvakantie op ongelukkige wijze van mijn fiets. Deze keer brak mijn zadeldek, gelukkig nog in de buurt van Den Haag. Staand fietsen, je krijgt er mooie kuiten van maar 6 kilometer lang naar Voorburg is dan knap vermoeiend. Gelukkig heeft de fietsenmaker daar tijd voor mij gemaakt en gaan we nu op weg naar Oostvoorne.

Stuk land gewonnen

Het plan is via de Kustroute naar Hoek van Holland te fietsen en dan met de boot naar de Maasvlakte te varen. Even genieten van de zeehondjes. Op weg passeren we Scheveningen, Kijkduin en Monster. Voorbij Kijkduin is langs de kustlijn een stuk land van de zee gewonnen. Een stukje Neêrlands trots.

Geen ferry maar de pont

Helaas blijkt de ferry niet op maandag te varen. Twee Duitse meisjes op fietsvakantie zijn net zo teleurgesteld als wij. Want de alternatieve route via Maassluis en Rozenburg is langer. Alle vier nemen we ons verlies en fietsen langs de Nieuwe Waterweg tot de pont van Rozenburg. Zo fietsen we 50 kilometer naar de camping. Na het opzetten van de tent, gaat het Duitse biertje erin als Gods woord in een ouderling.

Onderweg van Oostvoorne naar Burgh Haamstede doen Kees Rooze en zijn vrouw het schilderachtige Goedereede aan.

Daarom heb je een fiets

De volgende dag fietsen we door naar Burgh-Haamstede, waar een mooi slot staat maar ook een indrukwekkende walvisbunker uit de Tweede Wereldoorlog. Schouwen-Duiveland is super toeristisch o.a. vanwege het nabijgelegen Renesse, populaire bestemming onder Duitsers. Dus staat er bij menig camping het bordje ‘vol’. Niet alleen lijkt het wel alsof het elke dag markt is in Renesse, er is ook altijd wel een omleiding. Zo komen we via via terecht bij een zogenaamde landschapscamping. En omdat we op de fiets zijn, mogen we blijven. Er is een zee van ruimte voor onze tent. Wel is het sanitairgebouw erg ver weg. Als we er een opmerking over maken, zegt de beheerder droog: “Daarom heb je een fiets.”

Zeeland is het einde!

De volgende dag fietsen we via de Oosterscheldekering Walcheren binnen. Bijna op de eindbestemming maar nog eerst weer langs de vriendelijke fietsenmaker in Aagtekerke. Want deze keer valt mijn trapper er bijna af. Uiteindelijk bereiken we onze eindbestemming: de camping in Biggekerke. Het voelt als thuiskomen. Veel bekende gezichten en wij worden ook herkend. De fietsenschuur staat bomvol E-bikes. Naast onze ‘gewone’ fietsen is er maar één ander stel.

Het kampeertentje tussen akkers en weiden bij Biggekerke.
Hoe Zeeuws wil je het hebben?

Biggekerke is een prima uitvalsbasis voor een bezoek aan het mooie Middelburg of Zoutelande. Wij maken graag een wandeling langs de boulevard van Vlissingen en genieten opnieuw van het mooie licht. Vanwege de gunstige wind besluiten we na 5 dagen weer op huis aan te gaan. Zeeland is het einde maar ons fietsavontuur nog lang niet!

Het weidse uitzicht vanaf de boulevard in Vlissingen.

Volgende keer: Terug met de wind in de rug van Woerden naar wondroos.

Meer lezen

Zeeland is het einde. Niet alleen omdat daar ons land grenst aan België maar omdat het zoveel moois te bieden heeft en niet alleen voor wie van watersport houdt. Zo wandelde Brigitte Leferink al eens door het mooie Middelburg. En Marlies Mielekamp bezocht er het bescheiden bevrijdingsmuseum in Nieuwdorp. Ze schreef ook over het rondje vol heerlijkheden. Voor Kees Rooze voelt een bezoek aan Zeeland sowieso als thuiskomen legde hij al eerder aan ons uit.

Openingsfoto: Uitzicht bij Oostvoorne. Alle foto’s: ©Kees Rooze