Tent opzetten: ervaring loont!

Eenmaal op de camping in Luxemburg zijn we trots dat we met wat moeite de tent in minder dan een uur hebben opgezet en ingericht. Inclusief luchtbed, slaapzakken, tafeltjes en stoelen. In het restaurantje belonen we ons zelf met dit resultaat. Daarna de slaapzak in!

Als een BiFiworstje

Op de camping is het stil, heel stil. Zo stil zijn wij stadsmensen het niet gewend. Dat wordt een perfecte nacht, lekker warm in de slaapzak en het luchtbed ligt goed. Dan word ik na een paar uur slapen wakker met een loopneus en enorme dorst. Maar mijn flesje en zakdoekjes liggen bij het voeteneind. Door het draaien in mijn slaap lig ik inmiddels als een BiFiworstje ingesnoerd. Als ik me verroer: beenkramp. Help, hoe kom ik hieruit! Ik ontworstel de slaapzak en bedwing dit ouderdomseuvel door even in het nachtelijk duister rustig heen en weer te lopen.

Op alle weertypen voorbereid…

Storm en regen, daar kunnen we tegen

De camping bevalt, dus we nemen voor nog even te blijven. Nacht twee is het weer omgeslagen. Op de kou ben ik voorbereid. Dus oud vest en sokken aan in de slaapzak. Onze tent wordt gedurende de nacht een wild schommelende boot. De lamp zwaait woest heen en weer. De wind duwt dan weer de ene kant, dan de andere kant naar binnen. Regen klettert op de tent. Als ik ‘s nachts eruit moet, zie ik welgeteld één klein plasje op het zeil. De tent staat goed en laat geen water door. Godzijdank!

Blauw van de kou

De nacht na de regen is het behoorlijk koud geworden nu de lucht open gewaaid is. Overdag lekker, maar vannacht daalt de temperatuur naar vier graden! Behalve het oude vest, een hemd en een T-tshirt aan. Voor mijn voeten dikke wandelsokken. Dat gaat goed tot ik uit de slaapzak moet. Dan koelen mijn warme voeten zó af, dat ze niet meer warm worden. In mijn wanhoop sta ik op en doe sportschoenen aan en sta met een deken om als een indiaan op oorlogspad te trappelen naast de tent om mijn voeten op te warmen. Een buurman op weg naar het toiletgebouw kijkt me raar aan. Helaas werkt het trappelen niet. Pas de volgende ochtend warmen mijn voeten op. We slapen uit om de verloren nachtrust in te halen.

We draaien ons hand niet meer om voor de tent

Uiteindelijk bouwen we de tent nog 7 (!) keer op onderweg. Hij staat strak en prachtig. We draaien er ons hand niet meer voor om. Zo gaan we richting zuiden, terwijl we niet meer dan zo’n 400km op een dag rijden. We rijden door kleine Franse plaatsjes en bezoeken het prachtige kasteel Chaumont sur Loire. En dan is het zover en komen we aan op ons bekende -kampeer- plekje aan de Middellandse Zee.

Een van de mooiste kastelen langs de Loire: Chaumont. Foto: Colin Watts/Unsplash

Daar kunnen we tussentijds de balans op maken. 70Plus en niet te stram om te kamperen!

Volgende keer: Slaapzak blues

Meer lezen

Naarmate je ouder wordt, volgt de vraag steeds opnieuw. Nu vroeg Karin de Lange zich af: Is 70Plus te stram om te kamperen? Al eerder reisde ze, jonger, vol twijfels naar Zuid-Frankrijk af. Daarover schreef ze in 2017 ‘Kamperen: helse momenten tijdens hemels verblijf’. Lezers reageerden in Kamperen op leeftijd kan in tent. Kees Rooze heeft een haat-liefdeverhouding met kamperen en vooral met lichtgewicht tenten...Marlies Mielekamp kampeert ook….in een caravan!

Openingsfoto: Genieten van het buitenleven op een camping. Tenzij anders vermeld, foto’s: ©Karin de Lange