Het tennismaatje heeft het, de buurman én de buurvrouw heeft het, de schoonzus en de zwager zijn eraan overleden. Vooral onder leeftijdgenoten van Stella Ruisch grijpt kanker om zich heen. Het afgelopen jaar kregen 128.000 mensen te horen dat ze kanker hebben. En dat zijn er 2000 meer dan in 2022. De verwachting is dat het aantal in 2024 weer zal stijgen. En zo hebben bijna een miljoen mensen in Nederland deze ernstige ziekte. Iets om even stil te staan op 4 februari, Wereldkankerdag.

Terug naar het normale leven…

Het feest om te vieren dat mijn dochter niet meer voor behandeling van borstkanker naar het ziekenhuis hoeft, is inmiddels al maanden achter de rug. Zo, dan kunnen we nu weer over naar het normale leven, zou je denken. Maar niets is minder waar.

Allereerst zijn er de naweeën van de chemo- en immunokuren, die er mogelijk nog maanden over zullen doen om te verdwijnen. Ze is niet de enige met, gelukkig, lichte verschijnselen van neuropathie (het uitvallen van zenuwen in de uiteinden van handen en voeten als bijwerking van de medicijnen). En dan zijn er in haar geval ook nog de hormoontabletten die ze waarschijnlijk tien jaar lang zal moeten slikken. En die naast fysiek ongemak voor heftige stemmingswisselingen zorgen.

Psychische gevolgen

Met de diagnose borstkanker in 2022 is haar leven kortom voorgoed veranderd. En niet alleen haar leven, ook dat van haar man, haar kinderen, van ons als familie. Dit weekeinde, waarin Wereldkankerdag valt, staat dan ook in het teken van de vaak psychische gevolgen van de patiënt en zijn omgeving.

Het Ingeborg Douwescentrum staat kankerpatiënten bij tijdens hun ziekte en behandeling.

Alsof je auto belangrijker is dan je eigen lichaam

Wie hier vandaag op Wereldkankerdag bij stilstaat, zal met mij onthutst zijn dat deelname aan bevolkingsonderzoeken naar darmkanker, borstkanker en baarmoederhalskanker een dáling vertoont. Ik kan er niet over uit dat in een land, waarin mensen zich vaak dubbel verzekeren tegen de financiële gevolgen van alles en nog wat, er zonder nadenken zulke risico’s worden genomen met de eigen gezondheid. Alsof de auto belangrijker is dan je eigen lichaam!

Nee, het borstkankeronderzoek is niet fijn. Maar weegt die paar minuten durende pijnlijke behandeling niet op tegen de opluchting van een geruststellend bericht? Of de wetenschap dat er een grote kans is dat als er iets wordt ontdekt, het ruimschoots op tijd is voor een adequate behandeling? Zelf ben ik door het bevolkingsonderzoek naar darmkanker een aantal onrustige cellen kwijt geraakt, die anders nog jaren hadden kunnen woekeren.

Plotseling smaakt alcoholvrij bier een stuk beter

Een gezonde leefstijl is geen garantie dat je geen kanker krijgt maar het helpt wel om het risico aanzienlijk te verlagen. Zelf spuug ik ook niet in een mooi glas wijn. Maar na het lezen dat je door dagelijks meer dan 2 glazen te drinken het risico op 7 soorten kanker aanzienlijk verhoogt, smaakt het alcoholvrije bier of gewoon een kop thee me een stuk beter.

Kanker krijgen is pure pech maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat vooral levensgenieters boven de zestig nogal eens de rekening gepresenteerd krijgen.

Waarom zou je dan niet het zekere voor het onzekere nemen en je een keer in een aantal jaren laten controleren op een van de meest voorkomende maar ook goed te behandelen kankersoorten? Mijn moeder is aan borstkanker is overleden maar mijn dochter leeft nog steeds. “De zelfde ziekte, het zelfde verhaal maar wel met een ander einde,” heb ik haar op het hart gedrukt. En dat gun ik véél meer mensen deze Wereldkankerdag.

Meer lezen

Vijf jaar geleden gaven veel vrouwen aan Stella Ruisch te kennen dat een vrouwvriendelijker onderzoek voor hun bepalend was of ze wel of niet een mammografie lieten maken. Onlangs werd bekend dat sindsdien het aantal vrouwen dat deelneemt aan het bevolkingsonderzoek verder is afgenomen. Aan het onderzoek naar baarmoederhalskanker doet nog niet de helft van de vrouwen mee. En op de oproep voor darmkankeronderzoek reageert net iets meer dan tweederde van de mensen, staat op de website van de RIVM te lezen. Stella Ruisch knijpt in haar handen dat ze haar tegenzin overwon en uiteindelijk heeft meegedaan.

Openingsfoto: collage van de oproep voor darmkankeronderzoek, het ‘borsteltje’ voor baarmoederhalskanker en het maken van een mammografie (foto ziekenhuis Zuyderland)