5 boeken voor lekker lezen in de lente

We zitten ingeklemd tussen de winter en de zomer. Tussen een zon met kracht en een ijzige noordoosten wind. Ik verplaats me voortdurend van het terras in mijn tuin naar de stoel naast mijn houtkachel als een rusteloze, oude hond die zijn draai niet kan vinden. Mijn boek onder mijn arm. Passend bij de weersomstandigheden lees ik tussen winter en zomer in! En toch vind ik het zo lekker lezen in de lente…

Winterijs; zelf lezen en dan doorgeven

Het jeugdboek Winterijs, geschreven door (de onlangs overleden) Peter van Gestel, speelt zich af in een ijskoud Amsterdam, nét na de Tweede Wereldoorlog. Thomas is tien jaar, zijn moeder is overleden en zijn vader verdient de kost met wisselend baantjes.

Nieuwe klasgenoot

Thomas raakt bevriend met zijn nieuwe klasgenoot, Piet Zwaan. “Ik vroeg me af: loop ik met hem mee of loopt hij met mij mee? Zoiets weet je soms niet.” De ouders van Zwaan zijn tijdens de oorlog vermoord. Hij woont bij zijn tante en nichtje Bet. Langzaam meer zeker gaat Thomas begrijpen waarom zijn vriend Zwaan bij zijn tante woont, die altijd op de bank ligt en pilletjes slikt. 

Verdriet van de oorlog

Peter van Gestel heeft met Winterijs een razend knap boek geschreven over het verdriet van de oorlog.  Een prachtig boek om eerst zelf te lezen en dan direct aan je kleinkinderen cadeau te doen. Want dit móeten ze lezen! Uitgeverij De Fontein, Baarn, 2010

Het leven in de white suburb

De Amerikaanse roman Kleine brandjes overal  is een echte page-turner die ik in één adem uitlas. ‘Het leven in the white suburb”, zegt mijn Amerikaanse zus, tijdens onze wekelijks boekengesprek over lekker lezen in de lente.

voogdijzaak splijt gemeenschap

In Shaker Heights is het gras keurig gemaaid. Het leven is er net zo zorgvuldig gereguleerd als de gebitten van de bewoners. Wanneer alleenstaande moeder en kunstenares Mia met vijftienjarige dochter Pearl haar intrek neemt in de huurwoning van de familie Richardson gaan de verhoudingen schuiven. Als vervolgens een voogdijzaak de keurige gemeenschap in twee kampen verdeelt, raken niet alleen de gemoederen verhit.

”…..en nu was het halfeen en stond ze in haar ochtendjas en een paar tennisschoenen van haar zoon Trip op het gras toe te kijken, terwijl haar huis tot de grond toe afbrandde.”

Vlijmscherpe observaties

Celeste Ng (spreek uit Ing) schreef met Kleine brandjes overal een spannend verhaal met vlijmscherpe observaties over familie, moederschap en identiteit. Uitgeverij Signatuur, 2018

Na veertien jaar vertaald

Een onberispelijke man is het eerste deel van een trilogie, geschreven door de Britse schrijfster Jane Gardam. Na veertien jaar(!) zijn de boeken in de Nederlandse vertaling beschikbaar.

Een zogenaamd Raj-weeskind

De onberispelijke man in kwestie is Edward Feathers, een gepensioneerd rechter, die na een succesvolle carrière met zijn vrouw Betty in het Engelse Dorset gaat wonen. Feathers is geboren in het gekoloniseerde Maleisië en wordt als vijfjarige door zijn vader, die nauwelijks naar hem omkijkt, naar Engeland gestuurd. Dat maakt hem tot een zogenaamd Raj-weeskind; een luxe weeskind, waarvan de ouders, vaak hoge ambtenaren, in Oost-Azië verbleven. Hun kinderen werden op jonge leeftijd naar het moederland gestuurd om in pleeggezinnen en op kostscholen een opleiding te volgen. Dat dat sporen nalaat zal geen verbazing wekken.

Vensters op het verleden

Feathers wordt een succesvol rechter in Hongkong. Als zijn vrouw Betty onverwachts overlijdt tijdens het planten van de bollen wordt Edward Feathers ‘zwaarwichtiger en begint vensters op het verleden te openen die hij stevig dicht had gehouden.’

Jaloers op wie de boeken nog lezen moet

Behendig voert Gardam de lezer door het leven van Edward Feathers. Laag na laag leren we ‘de onberispelijke man’, zijn vrouw en zijn vrienden beter kennen. Ook in de volgende twee delen. Totdat we niet meer zonder ze kunnen! Ik ben jaloers op iedereen voor wie het lekker lezen is deze lente met de boeken van Gardam. Uitgeverij Cossee, 2017

Autobiografie over eerste vriendje

Je eerste vriendje vergeet je nooit. Pauline Slot onderneemt een dappere reis, terug in de tijd, met haar autobiografische roman Eerste liefde, laatste hart. “Hij is allang in de stilte”, schrijft ze op de eerste pagina. “Jong als hij was, heeft Erik mij het doodgaan voorgedaan, zoals hij mij ook de liefde bijbracht.” Hiermee is de toon gezet.

Overleden aan kanker

Erik was het vriendje van de schrijfster van haar zestiende tot haar achttiende. Vier jaar later overleed hij , op vijfentwintigjarige leeftijd, aan kanker. Zoiets blijft bij je. Pauline Slot ontrafelt dertig jaar later de gebeurtenissen van destijds door middel van dagboeken, de brieven die haar vriendje aan haar schreef en gesprekken met familie en vrienden.

Een onmogelijke opgave

Ik herken veel in het verhaal van de schrijfster. Wat geen wonder is, we hebben exact dezelfde leeftijd. En hoewel er in de jaren zeventig veel ‘moderne’ ouders waren, zeker in Amsterdam waar ik opgroeide, hoorden mijn ouders daar net zomin bij als de ouders van de schrijfster en haar ‘verkering’. Pauline en haar Erik doen, veel meer dan ik destijds, hun best om hun ouders tegemoet te komen, een vrijwel onmogelijke opgave.

Verhaal gaat op de loop

Door deze herkenbaarheid en de rake sfeertekening van ‘hoe-het- ook-alweer -was’ om op te groeien in de jaren zeventig heb ik vooral genoten van het eerste gedeelte van Eerste liefde, laatste hart . Ergens halverwege lijkt het verhaal met de schrijfster op de loop te gaan. Wat ook juist wel weer heel mooi en begrijpelijk is. Want wat is er moeilijker dan achteruitkijken? Een zeer persoonlijk en daardoor dapper relaas.Uitgeverij de Arbeiderspers, 2019

Een naargeestig milieu

Jaap Robben  schetst in Zomervacht een ontluisterend en naargeestig milieu. Na de scheiding van de ouders zijn de kinderen netjes tussen Pa en Ma verdeeld; de dertienjarige Brian woont bij zijn Pa in een caravan op een naargeestig terrein met loodsen en waakhonden. Ma heeft de zorg op zich genomen voor de zestienjarige verstandelijke en fysiek gehandicapte Lucien.

Pa is een ruige man

Af en toe bezoeken Pa en Brian hem in de instelling waar hij is opgenomen. Het liefst op momenten dat ze Ma niet tegen het lijf kunnen lopen. Pa is een ruige man  –“Met de kordaatheid waarmee hij vroeger losse melktanden uit mijn mond trok, gooit hij de deur open.”– die voortdurend in geldnood zit.

Zorg komt op Brian neer

Wanneer het verzoek komt om Lucien vier weken thuis op te vangen, zodat het oude tehuis verbouwd kan worden -Ma is op huwelijksreis- wil Pa daar  niks van weten totdat hij begrijpt dat er een financiële vergoeding tegenover staat. De zorg voor Lucien komt die zomer geheel op de schouders van Brian neer. Die maakt er, onder de omstandigheden, het beste van.

Verhaal stemt tot nadenken

Jaap Robben schreef een verhaal dat tot nadenken stemt over een wereld waar een heel klein beetje liefde het enige is waar je op mag hopen. Uitgeverij De Geus, 2018

Gras maaien en weer lezen in de lente…

Buiten is de wind eindelijk gaan liggen. De zon lokt door de nog grotendeels kale takken. Ik druk de verwarming laag en sla de tuindeuren open. Zo te zien is de zomer aan het winnen. Ik ga het gras maaien! En daarna weer lekker lezen in de lente…. natuurlijk!

Meer boekentips van Wiette teruglezen?

Dat kan, want Wiette schreef onder andere óók over Griet op de Beeck, over haar geliefde hond Jitte en hondenboeken. Ze zocht de spanning op in thrillers van eigen bodem. En ze brak een lans voor vrouwelijke schrijvers.