Vijftigers zijn de nieuwe dertigers staat er boven het artikel in het Financieel Dagblad. Daarin schept hoofdeconoom bij het Centraal Bureau voor de Statistiek, Peter Hein van Mulligen licht aan het einde van de tunnel voor werkloze ouderen; het aantal meerdanvijftigers dat werkt overtreft inmiddels de vaak aantrekkelijker gevonden dertigers. “Nog even en geen werkgever kan meer om ze heen,” schrijft hij optimistisch. Zijn lichtstraaltje heeft het groepje mensen in het onopvallende gebouwtje in Hoofddorp nog niet bereikt.

Steun dicht bij huis

Inmiddels meer dan een half jaar werkloos, willen ze allemaal weer graag een baan. Al is het maar parttime of zelfs tegen een lager salaris. Op initiatief van leeftijd- en lotgenoot Henri Volkers (60) is dit de 8ste keer dat er een bijeenkomst bij ‘De Nieuwe Silo’ in Hoofddorp wordt georganiseerd. “Het idee is bij me ontstaan tijdens de 10 lessen ‘succesvol naar werk’ die ik bij het UWV heb gevolgd. “Ik wilde dat mensen in de Haarlemmermeer wat dichter bij huis steun konden vinden.”

Werkgevers zijn bang voor ziekte

Twintig jaar heeft Henri bij een reseller van ict-systemen gewerkt, toen zijn bedrijf door de crisis werd geraakt. Uiteindelijk raakte hij eind 2014 zijn baan kwijt.  Sindsdien krijgt hij hetzelfde als zijn lotgenoten in het Hoofddorpse gebouwtje te horen bij sollicitaties. Werkgevers zijn bang dat hij als oudere werknemer veel ziekteverzuim zal hebben, “al ben ik nooit meer dan een dag ziek geweest”. Unaniem zegt iedereen  regelmatig te horen: ‘U past niet in het profiel’, want gewoon ‘te oud’zeggen, dat zou leeftijdsdiscriminatie zijn.

Water bij de wijn

Vandaag heeft hij Niels van der Zwet van uitzender Randstad bereid gevonden om de cv’s en linkedinprofielen van de aanwezigen door te nemen en vragen te behandelen. Randstad is in juni een campagne begonnen onder het motto ’+Power’, waarin ze vijftigers actief onder de aandacht van werkgevers willen brengen. Cijfers over behaalde resultaten heeft Niels van der Zwet niet maar het lukt af en toe om een werkgever te overtuigen een ‘ervaren en niet zo snel jobhoppende’ kracht uit te nodigen voor een gesprek. “Er zijn mogelijkheden voor vijftigplussers, zeker als ze bereid zijn om water in de wijn te doen”, zegt hij. Als scheutjes water noemt hij flexibiliteit in vacatures zoeken, niet blijven hangen in je oude functie, het bijstellen van je wensen ook qua salaris. “Dan is het maar tijdelijk werk; ben je toch onder de mensen en het staat beter op je cv. Bovendien leert een werkgever je zo kennen.” Al erkent hij dat niet iedereen het financieel trekt om voor een halvering van zijn oude uurloon aan de slag te gaan.

Zoeken via internet

“Ik snap heus wel dat ik niet meer mijn oude salaris kan verdienen,” vertelt een administratief medewerkster uit Amstelveen, “Maar bij sollicitaties denkt de werkgever dat wél en nodigt me niet uit.”  Ook haar deeltijdbeschikbaarheid heeft ze al opgetrokken naar 24 uur, omdat dat couranter is. Nu is haar hoop gesteld op een uitzendbaan bij Randstad. Ze maakt van de gelegenheid gebruik om haar cv onder de ogen van Niels van der Zwet te brengen. “Ziet er prima uit: een goede foto, korte toelichting en vermelding van relevante functie-omschrijvingen, zodat de zoekmachine van het uitzendbureau je op de goede woorden kan vinden. Nee, je hoeft echt niet op te schrijven wat je voor 1980 deed, want dat is te lang geleden.” Personeel zoeken gaat  tegenwoordig voornamelijk via internet. Niels kijkt dan vooral in de eigen database van Randstad en op Monsterboard. “Je hoeft maar een leesteken te wijzigen aan je cv en je staat opnieuw bovenaan,” tipt een aanwezige.

Tips over en weer

20160803_140331008_iOS

Tips uit brochure +Power van Randstad

Hoog op een kruk torent een HR-medewerkster boven de anderen aan tafel uit. Ondanks haar staat van werkloze, klinkt ze opgewekt. “Ik ben inmiddels gewend aan dan weer werk en dan weer niet. Dat is kennelijk de realiteit. En nu ben ik van plan een studie te gaan volgen voor headhunten via internet. Met subsidie van het UWV.” Ze onderbreekt haar verhaal voor een ander.  “Werkte je op de salarisadministratie, ken je Afas? Ik ga wel eens rondneuzen in mijn netwerk.”  En zo gaan tips over en weer.
Loes Buis (60) werd getroffen door een reorganisatie bij tijdschriftenuitgever Sanoma. Afgelopen jaar kon ze nog voor 6 maanden terugkomen. Maar daardoor valt haar het opnieuw werkloos zijn per 1 januari extra zwaar. “Ik voel me nog veel te jong om helemaal niets meer te doen,” zegt ze. Ze heeft een cursus tot budgetcoach gevolgd. Het bedrijf dat ze tijdens haar opleiding voor informatie opbelde, wilde haar wel in dienst nemen. “Maar met de schandalen rond nep pgb-bureaus, zijn de overheidseisen strenger geworden, o.a. minimaal een hbo-opleiding. Dus dat ging niet door.” Nu helpt ze als vrijwilliger via de gemeente gezinnen die financieel in de penarie zijn gekomen. “Soms kom ik situaties tegen, dat ik denk: ik heb niets te klagen. Ik ben tenminste opgegroeid in een warm nest.”

Foto: Niels van der Zwet en Henri Volkers: “Al is er maar één vijftigplusser vanmiddag geholpen…”