Door de ramen van de zaal zie ik hoe bewoners van het Amsterdamse tehuis Vreugdehof glimlachend een blik naar binnen werpen. Ik was eigenlijk gekomen om een wandelingetje buiten met ze te maken. Maar van een kerstboom optuigen als vrijwilligerswerk worden ze ook vrolijk, had Ferry van de afdeling Welzijn me verzekerd. En dat zie ik, terwijl bewoners; de een voorbij schuifelend met een stok, de ander voortgeduwd in een rolstoel, de zaal met een vrolijk gezicht passeren.

Nederland Cares voor vrijwilligers met volle agenda

Ik ben hier naartoe gekomen dankzij Nederland Cares. Zo’n 12 jaar geleden opgericht door een aantal ‘young professionals’, dertigers met een drukke baan die in een moment van beschouwing vonden dat ze ook iets van maatschappelijke betekenis moesten doen. Maar wanneer hadden ze daarvoor ruimte in hun drukke agenda? Zo werd het idee geboren om een website in te richten waar vrijwilligers een account kunnen aanmaken en intekenen voor een activiteit op een dag en een uur dat het hun uitkomt.

Vrijwilligerswerk  meer  dan avondje bowlen

Directeur Nederland Cares Karin Schadee

“Ons doel is daarmee om mensen uit de comfortzone te trekken van hun eigen bedrijf en gelijkgestemde collega’s”, vertelt Karin Schadee, jarenlang juriste bij een vooraanstaand advocatenkantoor. Om dezelfde reden koos zij voor een baan bij Nederland Cares, waar ze nu ruim vier jaar directeur is. “Een gesprek met iemand met een verstandelijke beperking kan heel verrassend zijn en geeft ook een ander inzicht op de samenleving”, schetst zij de verrijkende ervaring. Haar werk is onder andere het overtuigen van bedrijven dat iets met zijn allen voor het goede doel doen méér voor de werknemers doet dan een avondje bowlen. Inmiddels is Nederland Cares zowel in Amsterdam als in Utrecht, Den Haag en Rotterdam stevig verankerd.

Iets terugdoen voor gelukkig leven in Nederland

Iedere vrijwilliger is welkom bij Nederland Cares.  Ook al behoor ik niet tot de doelgroep. En voor mij is dit een uitgelezen kans om vrijwilligerswerk te proberen zonder het gevoel te hebben dat ik me moet vastleggen. Mijn drijfveer? Ik behoor tot het deel van de bevolking dat zich gelukkig prijst met het leven in Nederland. En daardoor voel ik de behoefte iets terug te doen voor onze samenleving. Zo heb ik me tijdens de drukke jaren van baan en opgroeiende kinderen opgegeven als bloeddonor. Maar inmiddels ben ik als zzp’er en meerdanvijftiger baas over mijn eigen tijd.

Keuze genoeg in vrijwilligerswerk

Nederland Cares richt zich op 5 kwetsbare groepen: dak- en thuislozen, kinderen in achterstandssituaties, mensen met een beperking, migranten en ouderen. Zo kan ik in de maand december in mijn woonplaats Amsterdam kiezen uit werken bij de Voedselbank, migranten leren fietsen, scholieren helpen bij huiswerkbegeleiding of in een aantal tehuizen iets doen met de bewoners. Mijn oog valt op Vreugdehof, het tehuis waar ik via mijn middelbare school als verplichte activiteit in het kader van St. Nicolaas een (eenzame) bejaarde een cadeautje moest brengen. Later kwam mijn bejaarde vader hier te liggen in het kader van zijn revalidatie. Een goede reden om er nu eens vrijwillig naartoe te gaan.

Metershoge kunstkerstbomen optuigen een klus

Kerstbomen optuigen in tehuis is een klus!

Medewerkers van Vreugdehof staan wankelend op rollende steiger.

Onder de ontvangst met een kopje koffie hoort het handjevol vrijwilligers dat het de bedoeling is dat er wordt meegeholpen de kerstbomen optuigen. Ik baal een beetje, want liever had ik iets met de bewoners zelf gedaan. Totdat ik tot de ontdekking kom dat 4 metershoge kunstbomen optuigen toch echt wel een klus is. Dozen met takken moeten worden uitgepakt en elke grootte van takken heeft zijn eigen kleurtje. Die moeten worden gesorteerd. Zelf staan de medewerkers van het tehuis te wankelen op een rollende steiger om de takken van de boom die net onder het plafond reiken te monteren en de stekkertjes van de lichtjes aan te sluiten.

Werk in tehuis zwaarder geworden

Vrijwilliger Jan van Rijn kind aan huis in Vreugdehof.

Intussen maak ik kennis met Aija uit Letland die zo de Nederlandse taal wil leren, Djadi hoort bij de jonge ambtenaren van de gemeente Amsterdam die zich via Amsterdam Cares van hun goede kant laten zien. Jan van Rijn woont al bijna een halve eeuw in de buurt en is als vrijwilliger kind aan huis in Vreugdehof. In al die jaren heeft hij gezien hoe het werk in het tehuis steeds zwaarder is geworden. “Vroeger was het een zeldzaamheid als iemand hier overleed. Bij de herdenking van de overledenen werden dit jaar 100 namen genoemd. Vreugdehof is nu alleen nog voor mensen die er echt ernstig aan toe zijn.” En dat na jaren van bezuinigingen, knikt Jessica die net als Ferry bij de afdeling welzijn werkt van Vreugdehof.

Een goed voornemen voor 2018

De twee uurtjes vrijwilligerswerk vliegen voorbij, ik had nog wel even willen doorgaan. En er is hier ook genoeg te doen. Maar ja, in de agenda staat de volgende afspraak… Ik ga weg met een bedankje en een goed voornemen voor 2018!

Voor meer info: Nederlandcares.nl