Elke week geven we op Meerdanvijftig.nl een tip om naar te kijken. Stella Ruisch is een fan van de Nederlandse filmmaker Ben Sombogaart die al 50 jaar in het vak zit. En zijn nieuwste ‘Tegendraads’ stelt de verwachtingen niet teleur.
Juist kinderfilms zijn bijgebleven
Samen met mijn kinderen groeide ik op met de films van Ben Sombogaart en een groot aantal zag ik niet alleen op televisie maar ook in de bioscoop zoals de kaskraker De Tweeling naar het gelijknamige boek van Tessa de Loo uit 2004, die zelfs nog een Oscarnominatie haalde voor beste niet-Engelstalige film in dat jaar. Het was zijn eerste film voor volwassenen en meteen in de roos. Toch zijn het juist zijn kinderfilms die mij als volwassene zijn bijgebleven: Het Zakmes, het ontroerende Mijn vader woont in Rio en Kruistocht in spijkerbroek.
Ben Sombogaarts oog voor relaties en emoties
‘Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg’ is een typisch Nederlandse uitdrukking die ook voor Ben Sombogaarts films opgaan. Zonder fratsen, een duidelijk verhaal maar juist zijn oog voor relaties en emoties tillen de films boven het gemiddelde uit. Dat gold voor De Storm over de watersnoodramp in Nieuw-Zeeland met Sylvia Hoeks in een mooie rol en de internationaal uitgebrachte Brideflight over vrouwen op zoek naar een echtgenoot in Australië. Opvallend trouwens dat Ben Sombogaart vooral verhalen van vrouwen kiest om te vertellen.
Eerste gastarbeiders uit Italië
Ook Sombogaarts nieuwste Tegendraads draait om een jonge vrouw, Johanna Borghuis (Emma Josten), die in de jaren zestig in opstand komt tegen de heersende mores in het Twentse Oldenzaal. Het verhaal speelt zich af tegen het decor van de komst van de golf eerste Italiaanse gastarbeiders, die later werden gevolgd door werknemers uit Turkije. Studeren hoeft Johanna niet, vindt haar vader die weduwnaar is, ze gaat straks toch trouwen.
Intussen kan ze mooi naast haar werk in de textielfabriek voor het huishouden zorgen. Voor vader is het duidelijk dat de Oldenzaalse Andries, een vriend van Johanna’s broer Wolter, een goede man voor haar zal zijn. Maar daar denkt Johanna dus anders over: ze wil graag naar de mode-academie in Arnhem. Bovendien vindt ze de Siciliaanse Francesco aantrekkelijker. Maar ja, die denkt vanuit zijn eigen achtergrond ook alleen aan trouwen en kinderen krijgen….
Tegendraads roept de magie van de bioscoop op
De muziek uit de jaren zestig, de jarretelletjes, de nylons, Francesco’s ‘uitvinding’ van de Panty P (bestaat trouwens nog steeds) mèt broekje, de ouderwetse blauwe bussen en andere oldtimers. Niet alleen het verhaal ook met de filmervaring roept Ben Sombogaart herinneringen op aan de magie van de bioscoop in die jaren. Of er dus ook een happy end is voor de liefdesrelatie tussen de Twentse Julia en de Italiaanse Romeo? Daarvoor zult u zelf naar de bioscoop moeten gaan!
Meer Kijk Eens
Na de mooie film Het boek van alle dingen is Tegendraads van Ben Sombogaart weer een vaardig gemaakte film van eigen bodem. En zo zijn er nog meer te noemen. Zoals De veroordeling van Sam Burger of Sweet Dreams met een mooie rol van Renée Soutendijk . En vergeet ook niet Pink Moon dat aanzet tot nadenken over euthanasie.
Openingsfoto: Johanna ontmoet de Italiaanse gastarbeider Francesco in de Twentse textielfabriek. Foto: ©Mark de Blok
Recente reacties