In de journalistiek hoor je veel verhalen, die je niet altijd kunt opschrijven. Omdat mensen niet onder hun eigen naam hun relaas op internet willen terugvinden of omdat de omstandigheden zich niet lenen voor een interview. Na vele jaren in het vak kan Brigitte Leferink heel wat vertellen. Dat doet ze onder de titel ‘Mijn geheim’. Omdat sommige verhalen voor velen van ons wel heel herkenbaar zijn. Of onze nieuwsgierigheid opwekken. Zoals dat van Pavel. Hij dreigt dakloos te worden.
Over twee maanden geen plek meer om te slapen
“Laatst deed ik een dutje op een bank in het park en toen realiseerde ik me dat dit binnenkort noodzaak zou kunnen worden.” Pavel’s gezicht betrekt als hij de woorden uitspreekt. “Ik woon nu zo’n vijftien jaar in Nederland. Had altijd een dak boven mijn hoofd, het een wat luxer dan het andere, maar zoals het er nu naar uitziet heb ik over twee maanden geen plek meer om te slapen. En raak ik dus dakloos. ”
Met wildvreemde het bed delen
“In 2007 kwam ik voor het eerst naar Nederland. Werken als seizoenarbeider in de aspergeteelt. In Polen was weinig werk, hier lag het voor het oprapen. Via een uitzendbureau kon ik zo aan de slag. Werk dat veel Nederlanders niet willen doen. Ze halen hun neus op voor het zware lichamelijke werk. Ik vond het niet erg. Het leverde geld op en de woonruimte zat er bij. Dat was overigens niet luxe. In een caravan op het land van de tuinder, met vier mannen daarin. Met een wildvreemde een bed delen. Het was primitief, maar het was maar voor korte tijd en ik kon geld sturen naar mijn vrouw en kinderen die in Polen waren achtergebleven.”
Soms kregen we ruzie
“Van het ene baantje rolde ik in het andere. In de kassen en in distributiecentra. Overal waar ze mensen nodig hadden, wilde ik aan de slag. Soms woonde ik in een vakantiehuis, dan weer in een gewoon woonhuis. Wel altijd met veel teveel mensen bij elkaar. Stapelbedden in elke kamer, ook in de woonkamer. We werkten, aten, dronken en sliepen. Dat was het leven van alle mannen waarmee ik samenwoonde. Soms liep het uit de hand. Kregen we ruzie en werd de politie gebeld. Dan moesten we weg, want vaak woonden we illegaal.”
Na jaren geluk dreig ik nu dakloos te worden
“Na een paar jaar kreeg ik een vast contract bij een distributiecentrum. Ik werd voorman van de werkploeg. Mijn vrouw en kinderen kwamen naar Nederland en mijn vrouw vond snel werk. We hadden het goed. Ik had inmiddels Nederlands geleerd en we konden een eigen huis kopen. Tot deze zomer. Uit het niets zei mijn vrouw dat ze er genoeg van had en wilde scheiden. Ik kwam er al snel achter dat ze een vriend had bij wie ze wilde intrekken. Ons huis moest verkocht worden. En dat lukte jammer genoeg heel snel. Maar vindt maar eens andere woonruimte. De huizenprijzen zijn torenhoog en ondanks dat de markt wat slechter lijkt te worden, vis ik steeds achter het net.”
In vijftien jaar geen stap verder
“Over twee maanden is de overdracht en ik heb geen idee waar ik moet gaan wonen. Voor sociale huur verdien ik teveel en op de particuliere markt is er bijna niets. Ik ben dus bang dat ik dakloos word. Straks moet ik In mijn auto slapen of weer in vakantiehuisjes, zoals toen ik net in Nederland was. Het lijkt alsof ik in vijftien jaar geen stap verder ben gekomen.”
Meer lezen van Mijn Geheim
Vorige keer sprak Brigitte met Dolly die verklapt dat Soraya haar favoriete kleinkind is. Kees vertelde het verhaal hoe hij op zijn 68ste vader werd. Daarnaast schreef ze Geke is bang dat haar buren hun dochter in Somalië laten besnijden en Jeffrey is jaloers op de man van zijn minnares. Gladys is heimelijk verliefd op een collega en de broer van Laetitia wil een vrouw uit het verre oosten. Annemieke heeft spijt van haar huwelijk met een oudere man, Gerda en Henk zijn per ongeluk swingers geworden en Ine is verdrietig omdat ze alleen door het leven gaat. Brigitte Leferink hoorde niet alleen relatiegeheimen. Het geloof van non Josefien wankelt en Jeroen is opgepakt voor het stelen van een blikje Energydrink. De kinderen van Harry en Diane verwachten dat hun ouders nog steeds de vakantie betalen en Nilüfer wil niet terug naar Turkije. Nog meer lezen? Klik dan hier.
Openingsfoto: Pixabay
Recente reacties