Het is in de ochtend, de zorgrondes in het psychiatrisch verpleeghuis lopen op zijn eind. Ineens is er commotie en geschreeuw op de gang. Twee vrouwelijke collega’s van rond de 50 jaar hebben een conflict en het ontaardt zelfs een handgemeen. Eerst denk ik aan een grap; even dollen met elkaar maar het blijkt een echte ruzie te zijn.
De bewoners van de afdeling vinden het zeer vermakelijk. Degenen die hun vaak vertellen wat wel en niet kan, gaan nu zelf buiten hun boekje.

Met de rug naar elkaar toe

‘s Middags spreek ik de twee kemphanen erop aan. De twee dames zitten die middag al in de vergaderruimte als ik binnenkom. Maar wel met de rug naar elkaar toe, armen over elkaar. Ziet u het voor zich? Ik vraag ze waarom ze zo boos zijn op elkaar. En opnieuw beginnen de temperamentvolle dames luid te melden dat ze niet meer met elkaar willen praten. Opnieuw denk ik dat ik in de maling wordt genomen en ik kijk in het rond of ik een verborgen camera zie.

Conflict tussen families bereikt werkvloer

Maar nee, het is serieus. Ze zijn echt heel boos op elkaar. De reden van de ruzie is iets onbelangrijks maar wel de aanleiding om hun al eerder verstoorde relatie te laten exploderen. Het heeft met hun culturele achtergrond te maken, met macht en status van hun beider familie. Ze komen uit verschillende kasten. En dan is er ook nog ongelijkheid in status op de afdeling door de verschillende functies die de dames bekleden. Dat heeft de verhouding verder scheef getrokken. Nu heeft de vete tussen twee families ook de werkvloer bereikt.

Gewaardeerde collega’s

De oorzaak van hun ruzie kunnen we in het tehuis niet oplossen. Maar het zijn allebei aardige en gewaardeerde collega’s, dus ik vind dat ik een poging moet wagen. Ik leg ze uit dat als je kiest voor een baan, je tevens belooft de taak uit te voeren waarvoor je bent aangenomen binnen de cultuur van de organisatie. Dat zet ze gelukkig met beide benen op de grond.

Privé en werk gescheiden houden

Ze vinden allebei hun werk erg fijn en willen ook niet weg. Dus is er maar een manier, leg ik ze uit. Dat is elkaar respecteren  en verdragen binnen werktijd. Privé situaties en werk moeten ze gescheiden houden. Tot mijn vreugde valt het kwartje bij ze. Ze geven elkaar warempel ook een hand!

Objectieve derde kan conflict doorbreken

Het voorval is inmiddels al lang geleden. De dames zijn nooit vriendinnen geworden maar ze hebben nog jaren samengewerkt op dezelfde afdeling. Ik denk eraan bij alle conflicten die zich ook in 2019 ongetwijfeld zullen voordoen. Soms heb je een objectieve blik van een derde nodig om hoogopgelopen emoties te temperen. En dat geldt ongeacht je culturele achtergrond!

De vrouwen op de foto zijn niet de zelfde als in het artikel.