Renderklippen biedt uitzicht op prille lente

Het zou zo maar kunnen dat deze zomer opnieuw in het teken staat van binnenlands vakantievieren. Goede reden voor Stella Ruisch om één van de meest toeristische gebieden van Nederland juist nu het nog rustig is te bezoeken: de Veluwe.  Ze maakte een prachtige wandeling over de Renderklippen.

Onze wandeling start aan de Eperheemweg in Epe en we passeren het ene na het andere mooi gelegen huis aan het bospad. Als stadsmens voel ik een lichte steek van jaloezie. Wellicht is het ’s zomers anders, maar nu horen we alleen de stilte die af en toe wordt verbroken door een vinkje dat voor ons uitvliegt en soortgenoten waarschuwt. Even verderop wordt een paard in alle rust uit een aanhangwagen naar de wei gebracht.

Kristalhelder water in de sprengen

Eenmaal voorbij de huizen,  lopen we langs de zogenaamde sprengen, uitgegraven beekjes die in vroeger eeuwen de talloze papiermolens op de Veluwe van kristalhelder water voorzagen. Buiten het exemplaar in het Openlucht Museum in Arnhem is er geen een van overgebleven. Een bordje vermeldt dat het water in de sprengen nooit bevriest en een constante temperatuur van 8 graden houdt. Goed om te weten terwijl we deze frisse lentedag onze handen diep in de jaszakken houden.

De bladerbruine hellingen van de diepgelegen sprengen lopen uit in bebossing. Onderbroken door een raar heuveltje. Als ik er door de routebeschrijving niet op gewezen was, had ik er niet bij stil gestaan dat duizenden jaren geleden hier de eerste Nederlanders na de ijstijd kwamen jagen en dat ze ooit in het heuveltje hun overleden dierbaren hebben begraven.

Renderklippen vragen een beetje fantasie

Even later strekken de Renderklippen zich voor ons uit. Een naam die eerder doet denken aan een plek in een Scandinavisch land maar dat in oud Nederlands op en neer gaande heuvels betekent. Met een beetje fantasie zie ik in een versnelde opname het gletsjerijs de aarde voor zich uitduwen en de stuwwallen  van Renderklippen vormen waarover wij nu lopen.

Samen met buurtbewoners die hier hun favoriete uitlaatplek vinden voor de hond of een rondje maken met hun mountainbike. En daarvoor de frisse wind onder het hemelsblauw met witte wolkendek graag trotseren. De wilde zwijnen, edelherten, reeën hebben zich bescheiden teruggetrokken. Hun uur komt nog tussen zonsondergang en zonsopgang. Hagedissen, slangen wonen hier ook maar laten zich bij de schilderachtige vennen ook niet zien.

Schaapskudde kondigt de lente aan

We moeten het doen met een paar prachtige mannetjeseenden bij het Pluizenmeer en een groene specht die zich onbespied waant en tekeer gaat op een zijtak van een jong berkje in de bossen bij Renderklippen . Zij zijn voor ons de kers op de taart van deze wandeling. De taart zelf, tja, misschien heel cliché, zijn de vrolijk huppelende lammetjes bij de schaapskudde die net terugkeert naar de nabijgelegen schaapskooi. De belofte van onmiskenbare lente nu en straks in augustus een prachtig paarse heide.

Geniet nog meer van Nederland!

In tijden van corona wordt er flink gewandeld. Ook zin gekregen? Eerder verkende Stella Ruisch de heuvels bij het Limburgse Vaals en het Brabantse Wouwse Plantage. Maar ze gaf ook aan, hoe je kunt genieten van je eigen buurt.