Vanaf vandaag tot en met 1 januari 2018 heeft Maastricht weer iets magisch. Duizenden lichtjes in de bomen en een kerstmarkt maken het historische Vrijthof onder de noemer Magisch Maastricht tot een sprookje. Dat moet de stad nog leuker maken dan wij het al in november vonden. Maastricht betekent voor manlief en mij ‘ons binnenste buitenland’. De zangerige taal, de chique geklede mensen en de bourgondische inslag weten ons steeds weer te betoveren. En natuurlijke het mooie oude karakter van de stad aan de Maas. We gaan er regelmatig een dagje naartoe. Maar deze keer in november langer dan één dag. Via Nuweg kozen we voor een driedaags arrangement in de mooie buitenplaats Vaeshartelt.
Voor 2 euro naar het centrum
Landgoed Vaeshartelt bij Maastricht.
Om in het centrum te komen liepen we vanuit Vaeshartelt naar het vlakbij gelegen P+R Maastricht Noord. Daar vertrekt om het kwartier een bus naar het centrum. Ook een idee als je maar voor een dagje komt, realiseerden we ons. Parkeren kost niets en voor 2 euro koop je er een toegangskaartje voor de bus!
Verpauperde wijk nu chique buurt
Wandelen kun je in en om Maastricht ook goed, weet ik mede door onze eigen website. Vooraf hadden we zo op het 7 hectare grote landgoed Vaeshartelt al een frisse neus gehaald. Tijdens de wandeling besloten dat we dit keer met een rondje Stokstraatkwartier zouden beginnen. In de jaren vijftig van de vorige eeuw was het een verpauperde wijk, maar tegenwoordig bestaat de wijk uit mooi gerestaureerde straatjes. Inmiddels hebben zich er talrijke winkels van bekende- dure – merken en creatieve ambachtslieden gevestigd. Leuk om je te vergapen aan prachtige fluwelen pantoffeltjes met wapenemblemen erop die 260 euro kosten!
Kruisbessenvlaai met room en schuim, mmmm!
Kruisblessenvlaai favoriet bij Piepenhoes in Maastricht.
Als we richting het ‘gewone’ centrum gaan, komen we op het Onze Lieve Vrouweplein. Daar steken we – zoals gewoonlijk maar altijd in een andere kerk- een kaarsje aan voor het Mariabeeld. Deze keer in de Onze Lieve Vrouwe ‘Sterre der Zee’ Basiliek. Voordat we richting Vrijthof gaan, lopen we eerst even terug om in het Piepenhoes recht tegenover de Sint Servaasbrug koffie te drinken. Daar hoort voor mij altijd een stuk kruisbessenvlaai bij: het zurige van de kruisbessen met daarop een dikke laag slagroom met stukken schuim geeft een smaaksensatie die elke andere gebaksoort wat mij betreft overtreft. Dat deelt mijn partner trouwens niet met mij. Hij is meer van hartig eten en geniet als we op een vrijdag in Maastricht zijn altijd van een broodje vis in de viskraam op de Markt.
Magisch Maastricht nu nog groter
Schaatsbaan en reuzenrad tijdens Magisch Maastricht.
Waar we allebei van genieten is een mooie boekhandel. Maastricht heeft beslist de mooiste van de wereld gevestigd in de voormalige Dominicanenkerk. Metershoge boekenkasten waarin je op verschillende verdiepingen snuffelen kan in talloze boeken. Aangekomen op het Vrijthof moeten we meteen denken aan ons bezoek vorig jaar in de kerstvakantie aan Magisch Maastricht met onze twee oudste kleindochters van toen 9 en 13 jaar. Net als dit jaar was er een fantastische kerstmarkt waar manlief tegen een schappelijke prijs een portemonnee met drukknoop vond en eindelijk zijn oude, versleten exemplaar kon weggooien. En de meiden genoten van het schaatsen op de ijsbaan terwijl wij aan de kant in een ‘koek en zopietent’ een warme chocomel dronken. Dit jaar lijkt de kerstmarkt nog groter te zijn dan de editie van 2016.
Vestingwerken en ‘zoer vleisch’
Typisch Limburgs gerecht: zoervleisch.
Als je er deze maand heen gaat, vergeet dan ook niet de iets achter het Vrijthof gelegen Sint Servaasbasiliek te bezoeken. En heb je nog energie over, stap dan even door en loop eens langs de vestingwerken van Maastricht.
Afgelopen zomer deden we dat weer eens op een zonnige dag en kwamen toen op een lieflijk pleintje terecht waar we een heerlijk verkoelende Spritz Aperol dronken. Die keer waren we met de trein en toen we op de terugweg bij de Poshoorn afsloten met ‘zoer vleisch’ (een typisch Limburg vleesgerecht dat op hachee lijkt) ontdekten we dat we die dag 23.000 stappen hadden gelopen!
Zoveel stappen maakten we deze druilerige novemberdag niet. En de Poshoorn sloegen we dit keer over, vooral omdat ons op Vaeshartelt nog een heerlijk driegangen diner wachtte…
Recente reacties