De ‘vrijreizendagen’ van de NS nodigen uit om Nederland te ontdekken. En zo stappen Kees Rooze en zijn vrouw regelmatig met de fiets in de trein. Eerder dit jaar verkenden ze al de mooie natuur bij Tilburg. Deze keer stappen ze uit bij het Limburgse Venlo. Stad aan de Maas, die uitnodigt om langs de oevers te fietsen.
Evert Thielen
Het museum ‘Van Bommel van Dam’ heeft ons naar Venlo gelokt. Daar is een tentoonstelling van Evert Thielen. Ik ben een fan van deze schilder, die o.a. bekend is om zijn gigantische panelen. Op de door ons gekozen dag blijkt die Inmiddels echter afgelopen.
Mooie kloostertuin
Meteen na het verlaten van het station stappen wij daarom op de fiets en zien we al snel de Maas. Het is een mooie dag en de tocht richting Steyl gaat gesmeerd. Zelf zijn we ook goed ingesmeerd tegen de volle zon. Zo komen we aan bij kloostertuin ‘ Jochumhof’ in Steyl. Deze niet al te grote kloostertuin wordt bijgehouden door vrijwilligers en is de moeite van een bezoek waard. Buiten de tuin is een gezellig terras waar wij lunchen met uitzicht op het pontje over de Maas. Aan de overkant van de straat is het Missiemuseum.
Missionarissen
In mijn jeugd passeerden er tal van missionarissen, die uitgezonden werden naar Afrika en andere ontwikkelingsgebieden om het rooms-katholieke geloof te verkondigen. Ik weet niet of er tegenwoordig nog over wordt gesproken op de katholieke scholen. Ik herinner mij dat er zilverpapier en aluminium doppen van de melkflesjes van de schoolmelk gespaard werden voor de missie in Afrika. Ondanks het goede doel, gruwel ik nog steeds bij de gedachte aan schoolmelk en nog meer als ik denk aan de flesjes die in de winter voor het opdrinken bij de grote schoolkachel werden gezet. Tot op de dag van vandaag is melk niet aan mij besteed. De lunch in Steyl tegenover de kloostertuin gelukkig wel.
Autoliefde bloeit op langs de Maas
Tot de stuw bij Belfeld kunnen we langs de Maas fietsen. Hierna worden wij een stuk door het binnenland gedirigeerd tot wij aankomen bij de pont bij Reuver. Terwijl we wachten op de pont zien we tot mijn genoegen een groot aantal DAFjes, Daffodillen en zelfs een DAF jeep opduiken. Vol trots laten de DAF-rijders hun opgepoetste variomatics bewonderen. Oude auto’s hebben mijn hart gestolen

Niets om je voor te schamen
Variomatic is een bijzondere automatische transmissie, een vorm van automatische versnelling ontwikkeld door Hub van Doorne. Zo trots als deze mensen zijn, is dat niet altijd bij alle DAF bezitters zo geweest. Bij mijn eerste werkgever was mijn afdelingschef in het bezit van een DAF 55. De man altijd gekleed in een grijze broek met wit overhemd en stropdas. Zijn donkerblauwe blazer hing hij altijd aan het begin van de werkdag op. De blazer ging alleen aan als er een klant op bezoek kwam of wanneer hij zich weer naar de knalrode DAF 55 begaf om naar huis te gaan.

Een DAF is niet een auto om je voor te schamen, maar misschien vond mijn afdelingschef het contrast met de Mercedessen van de directie te groot. De hendel van de automatische versnelling, werd ook wel ‘pienter pookje’ genoemd. Wel jammer dat wij geen DAF personenauto fabriek meer hebben. De grote groep DAF bezitters bij de pont, zo vertelt een chauffeuse, logeren met z’n allen op een camping. Niets om je voor te schamen.
Een veld vol paarse bloemen
De pont brengt ons samen met de DAFjes naar de overkant van de Maas. Hier ligt Kessel en pruttelend begeven de DAFjes 33 zich op weg naar de camping. Wij fietsen niet op de automaat, maar genieten van het uitzicht langs de Maas. Onderweg komen wij een enorme stoel langs de weg voorbij Kessel tegen. De stoel blijkt onderdeel van een aantal kunstwerken te zijn. We staan regelmatig stil bij de panorama’s en verbazen ons zelfs over een veld vol met paarse bloemen (Facelia, ook wel bijenvoer genoemd. Een groenbemestende plant die steeds vaker in de landbouw wordt gebruikt, red.)

Via Baarlo komen wij langs de Maas weer terug in Venlo en genieten op een terras van een warme maaltijd. De trein blijkt niet verder dan Utrecht te gaan, dus dan maar overstappen naar Breukelen en dan weer in de Sprinter naar Amsterdam. Een dalletje in de dalurenkaart, die dankzij ‘vrij’ (tegen gereduceerd tarief) reizen ons weer een andere, mooie kant van Nederland heeft laten zien.
Meer lezen
Limburg heeft nog veel meer moois te bieden. Niet zover van Venlo ligt bijvoorbeeld het witte stadje Thorn, dat Stella Ruisch beschreef in Lekker in Limburg. Ze ontdekte ook al dat de trein een prima vervoersmiddel is voor een bezoek aan Maastricht. Kees Rooze had het al aangeraden: sla bourgondische stad Maastricht niet over. Brigitte Leferink heeft nog meer tips voor een bezoek aan Zuid-Limburg.
Openingsfoto: Panorama langs de Maas. Alle foto’s: ©Kees Rooze