In de journalistiek hoor je veel verhalen, die je niet altijd kunt opschrijven. Omdat mensen niet onder hun eigen naam hun relaas op internet willen terugvinden of omdat de omstandigheden zich niet lenen voor een interview. Na vele jaren in het vak kan Brigitte Leferink heel wat vertellen. Dat doet ze onder de titel ‘Mijn geheim’. Omdat sommige verhalen voor velen van ons wel heel herkenbaar zijn. Of onze nieuwsgierigheid opwekken. Zoals dat van Tenishia. Ze heeft spijt van haar verhuizing naar Suriname.

Altijd heimwee

“Op mijn zestiende kwam ik naar Nederland voor mijn opleiding. Ik woonde bij verre familie in Rotterdam en miste mijn ouders, broertjes en zusjes verschrikkelijk. En Suriname zelf. De levendigheid, de warmte, de tropen. De opleiding was leuk en ik kreeg snel vriendinnen maar ik had altijd heimwee. ’s Avonds huilde ik me in slaap. Ik droomde over mijn leven daar.”

“Na twee jaar kwam een van mijn broertjes naar Nederland en een paar anderen volgden in de jaren erna. De heimwee werd minder en toen ik ging werken en genoeg geld verdiende, kon ik regelmatig terug naar Suriname om mijn ouders, familie en vrienden te bezoeken. Ik voelde me altijd gelijk thuis en vond het jammer dat ik terug moest naar dat koude Holland. Maar ja. hier had ik werk en een leven opgebouwd.”

Verhuizing naar Suriname

“Dertig jaar leefde ik in twijfel. Waar hoor ik thuis? Toen mijn kinderen oud genoeg waren en niet meer thuis woonden, besloot ik terug te gaan naar Suriname. Mijn vader is inmiddels overleden maar mijn moeder leeft nog. Ik wilde haar laatste jaren bij haar zijn. Voor haar zorgen. Mijn kinderen redden zich wel. Ik vond een baan in het ziekenhuis in Paramaribo dus niets stond me in de weg. Ik voelde me zo gelukkig toen ik in het vliegtuig stapte. Eindelijk terug naar huis.”

Ik ben een kaaskop geworden

“Dat was drie jaar geleden. Ik ben nu voor het eerst weer in Nederland. Corona hield me tegen, plus de dure vliegtickets. Het is bijna niet te betalen om vaker te komen. En wat heb ik daar onder geleden. In de afgelopen jaren besefte ik hoe vreselijk vernederlandst ik ben. Dat ik mijn kinderen mis en dat ik het onverteerbaar vind dat ik mijn kleinkinderen nu pas voor het eerst zie. Ze zijn inmiddels twee en anderhalf. Ik ben een kaaskop geworden zonder dat ik me dat realiseerde maar of ik nog terug kan? Dat kan ik mijn moeder niet aandoen. Haar nu alleen laten, dat kan ik niet maken.”

Verscheurd tussen twee werelden

“Ik durf het met niemand te bespreken, alleen mijn oudste dochter weet dat het leven in Suriname me tegenvalt en dat ik Nederland mis. Ze had me vooraf ook het meest gewaarschuwd. Dat ik goed moest nadenken over deze stap. Gelukkig verwijt ze me niets. Zegt ze niet ‘ik had het toch gezegd’ maar ik voel als ze naar me kijkt, dat ze kan zien dat ik spijt heb van de verhuizing naar Suriname. En ze heeft gelijk. Ik voel me verscheurd tussen twee werelden, tussen twee generaties van mijn familie. Ik weet nog niet of dit op te lossen is.”

Meer lezen over ‘mijn geheim’

Zoals Gladys is heimelijk verliefd op een collega en de broer van Laetitia wil een vrouw uit het verre oosten. Of Annemieke heeft spijt van haar huwelijk met een oudere man, Gerda en Henk zijn per ongeluk swingers geworden en Ine is verdrietig omdat ze alleen door het leven gaat. Brigitte Leferink hoorde niet alleen relatiegeheimen. Het geloof van non Josefien wankelt en Jeroen is opgepakt voor het stelen van een blikje Energydrink. De kinderen van Harry en Diane verwachten dat hun ouders nog steeds de vakantie betalen en Nilüfer wil niet terug naar Turkije. Nog meer lezen? Klik dan hier.

Openingsfoto: Pixabay