Een uurtje geleden heeft Stella Ruisch zich ingesmeerd met haastig gekochte zonnebrandcrème. Nu staat ze samen met manlief te schuilen in de stal bij een boerderij. Het bliksemt en de regen klettert in dikke druppels neer. Kortom een échte Hollandse zomer. Hoe lang is dat wel niet geleden? Ze denkt terug aan het verhaal van de Hollandse zomer die Karin de Lange doorbracht in het Gelderse Zutphen.
Bij ‘Het weer vandaag’ in de app staat een wolkje waar een zonnetje over heen gluurt en met regendruppeltjes eronder getekend. Echt Hollands weer! We pakken de spullen in voor een fietstochtje: regenjas, zonnebrandcrème en vestje. Als basis dragen we korte broek en hemd. Zonnebrillen op: we zijn optimistisch!
Kleddernat of rood verbrand
In Nederland kan de temperatuur per uur verschillen. Zit je ’t ene moment lekker in de zon, pakken het volgende moment dikke donkere wolken die onweer voorspellen zich samen. Je ziet op vakantie in Nederland dus vaak dat mensen regenjassen aan doen naast de fietsen. Of juist weer uit. Mijn hekel aan regenjassen paart zich aan Hollands optimisme dat die bui vast snel ophoudt. Zo ben ik al vaker kleddernat geregend. Duurde helaas wat langer voor de zon zich weer liet zien. Andersom weerhielden witte door het blauw zeilende wolken me ervan om me in te smeren. Rode schouders, nek en neus tot gevolg.
Wilgen in plaats van oleanders
Dit jaar loopt het allemaal wat anders. De vakantie naar het zuiden van Frankrijk heeft plaats gemaakt voor een noodgedwongen verblijf in de vakantiebungalow van familie in Zutphen.
We zijn blij op die manier toch eruit te zijn. Vandaar die Hollandse fietstochtjes. Na een paar dagen zijn we hopeloos verknocht aan de groene oevers van de IJssel, de akkers van de Achterhoek, de bossen van de Veluwezoom, de pontjes bij Bronkhorst en Olburgen. Fietsen langs de IJssel met de wind in de rug is het mooiste dat er is. We zien de kerktorentjes van de dorpen in de verte. Koeien, schapen, vogels. Wilgen dit jaar in plaats van oleanders in Zuid-Frankrijk.
Slenteren naar een strandje
Onze, min of meer vaste, standplaats was een aantal jaren op een camping van een dorp aan de Mediterranée dat elk jaar volstroomt met zonzoekers zoals wij. Een camping vlakbij Marseille en daarmee een soort Bakkum aan Zee op zijn Frans. Zoals de Amsterdammers in de zomer elk weekeinde of weken achter elkaar bivakkeren in Bakkum, zo doen de Marseillanen dat op ‘onze’ camping. Ze huizen in caravans met wel driedubbele voortenten er aan vast. Wij huizen in een klein tentje tussen deze Fransen, vaak collega-pensionado’s. Voor het ontbijt halen we slenterend croissants en stokbrood en maken in ons beste schoolfrans een praatje met de bloemetjes watergevende oude vrouwen in dusters of kleurrijke soepjurken. Na het ontbijt slenteren we in badkledij naar het strandje op steenworp afstand van de camping.
Schaduw en zwoel zeewindje
Eenmaal aan het strand is het soms zorgvuldig plannen waar de parasol kan staan en de handdoeken gespreid kunnen worden tussen onze, vooral Franse, medebaders. En dan begint het lome strandleven. In het blauwe warme water drijven. Op de handdoek opdrogen, lezen en bij stijgende opwarming begint het van voren af aan. Tussendoor een dagje naar Marseille (pffff, bloedheet daar!) of Toulon.
Zo stil in Zutphen
Dit jaar is de rust in ons Zutphense vakantieverblijf een aangename ontdekking. Ik sta buiten op het grasveld onder de volle maan en hoor niets dan ruisende bomen. Voor mij als stadse een ontdekking hoe stil het is zonder het permanent zoemende verkeer. Ik ga om een uur of negen in de schemering een stukje lopen op de IJsseldijk en staar over het water, zie de laagstaande zon in het zilver glinsterende water. De pannendaken van boerderijen steken boven de bomen uit. Een ooievaar vliegt over en tekent zich scherp af tegen de avondblauwe lucht. Een laat binnenvaartschip ploegt door de bocht in de rivier. Elke keer betovert dit uitzicht mij.
Aangename afwisseling met Cote d’Azur
Voor mij is dit jaar de rust, het groene landschap en het wisselvallige weer een aangename afwisseling met het pretpark Côte d’Azur, waar eigenlijk het stadse lawaai en de mensenzee niet veel afwijkt van wat ik in Amsterdam gewend ben.
Morgen bij het fietsen draag ik opgewekt mijn regenjas en smeer me óók in tegen de zonnebrand.
Meer lezen over bestemmingen voor Hollandse zomer
Brigitte Leferink schreef over de charme van De Meierij in Midden-Brabant. Maar ze maakte ook een rondreis door de provincie Groningen. Kees Rooze wandelde in het spoor van de oermens in Limburg. Gert Nonnekes maakt een mooie en betekenisvolle wandeling bij Westerbork. En zo’n Hollandse zomer leent zich bij uitstek voor een bezoek aan het gerestaureerde Paleis ’t Loo. Nog meer tips voor vakantie in Nederland? Klik dan hier.
Openingsfoto: Uitzicht op Dieren bij Olburgen. Foto: Stella Ruisch
Recente reacties