Ter viering van zijn verjaardag maakte Kees Rooze een fietstocht met een vriendin, die hem meenam naar het Echobos in de buurt van het Noord-Hollandse Muiderberg. Nu Halloween nadert een leuke gelegenheid om naar de plek te gaan waar 17de eeuwse tuinlieden meenden te maken hebben met een spook…
Fietsen en appeltaart
Voordat we het geheimzinnige Echobos bezoeken, genieten we bij ‘Gasterij Stadzigt’ aan de oever van het Naardermeer van koffie en gebak. Het lijkt wel of appeltaart bij fietsen hoort. Ik denk dat heel wat mensen dat met me eens zullen zijn en dit stuk appeltaart mocht er zijn! Bovendien ligt het restaurant in een prachtige omgeving. Het grenst aan een zogenaamde wilde tuin.
Vestingstadje
We zetten koers naar Muiderberg nadat we het vestingstadje Naarden zijn gepasseerd. Een prachtig plaatsje niet zo ver van Amsterdam en daarom een geliefde pleisterplaats voor toeristen. Een keer in het jaar komt het vestingstadje steevast in het nieuws vanwege de Mattheüs Passion die er aan de vooravond van Pasen in de Naarderkerk wordt opgevoerd.
De tuinlieden van Rustrijk
Ons volgende doel is Muiderberg en onze vriendin heeft een verrassing voor ons. Het is een plek waaraan je gemakkelijk voorbij rijdt, als je het niet weet. Daar ligt namelijk ‘Het Echobos’. Dit beboste terrein behoorde aan het buiten ’Rustrijk’. In 1613 werd de echo voor het eerst ontdekt door tuinlieden. Zij hoorden onder het snoeien van de hagen hun stemmen weerkaatsen. De echo leek uit de grond te komen. De tuinlieden renden weg, bang dat het om een spook of geest ging.
In de tuin van het buiten kun je de echo ook nu nog duidelijk horen. In de 18e eeuw is een cirkelvormige muur opgetrokken die in 2012 gerestaureerd is. Als een persoon aan de ene kant van de muur zachtjes praat kun je bij de muur aan de andere kant goed horen wat er gezegd wordt. Er zijn meer plekken in Nederland die dit fenomeen kennen.
Nagalm of echo
In mijn beleving is het geluid in het Echobos meer een nagalm dan een echo. Het zit hem in de duur van de reflectie. Die is kort, terwijl bij een echo het volledige geluid helemaal wordt herhaald.
Ik heb het verschil geprobeerd duidelijk te maken aan de hand van een paar tonen op gitaar opgenomen met mijn telefoon, dus de kwaliteit laat te wensen over. In de Engelse taal is het verschil tussen nagalm en echo duidelijk uit te leggen. Een korte geluidsreflectie wordt aangeduid met delay en een nagalm met reverb. Die benamingen ken ik ook van mijn gitaarmuziek.
The Shadows en het Echobos
Hank B. Marvin van de vermaarde Engelse band ‘The Shadows’, ooit gestart als begeleidingsband van Cliff Richard, is beroemd geworden met het echo-effect op zijn gitaar, een ‘Fender Stratocaster’. Ze gebruikten toen vermoedelijk een bandecho. Tegenwoordig kun je die gemakkelijk digitaal nabootsen door ‘delay’ in te stellen.
Terwijl we naar het weerkaatsen van ons stemgeluid in het Echobos luisteren denk ik aan de bekende oude compositie van The Shadows; ‘Apache’. Mijn oudste broer was een grote fan van the Shadows en altijd op zoek naar de perfecte echo. Eerst voor zijn gitaar, later ook voor de geluiden van zijn keyboard. Zelfs de vriendelijke Belgische medewerker van ‘Bax’, onze muziekwinkel in Goes ,had er lol in voor mijn broer op zoek te gaan naar het perfecte Hank Marvin-geluid.
Luisterende fietsers
Ach, ja, mijmer ik, terwijl we weer opstappen. Of het nu echo of nagalm is, laat ik aan andere luisterende fietsers over. Het is in ieder geval leuk om zelf een keer naar het Echobos te gaan.
Meer lezen
Niet zo gek dat geluid Kees Rooze bezighoudt, als gepassioneerde muzikant. Daarover schreef hij al eerder over voor Meerdanvijftig.nl. Zoals de mogelijkheid om zelf een éénmansband op te richten. Tijdens covid gebruikten hij en zijn bandleden het speciale computerprogramma Jamulus zodat ze toch nog konden repeteren. Daarnaast neemt hij ons vaak mee op fietstochten, waarvan hij dan ook nog mooie foto’s maakt.
Alle foto’s: ©Kees Rooze
