Het is zo’n telefoontje, waarvan je na afloop denkt: waarom heeft mijn dochter me gebeld? Ze neemt uiteindelijk toch haar eigen beslissing. Ook al begint de eerste zin met ‘Mam, wat zou jij doen?’ Het onderwerp is de aanschaf van een kolfapparaat. Want mijn dochter is vastbesloten om haar kind de borst te geven. Daarover heeft ze geen advies nodig. Maar zal ze nu die duurdere of die goedkopere kopen?

Midden in een druk leven, krijgt Stella Ruisch te horen dat ze voor het eerst oma wordt. Hoe gaat een vrouw met een drukke baan, die na bijna 30 jaar opvoeden en verzorgen, net weer geniet van een vrij bestaan daarmee om? Dit is aflevering 23 van een serie blogs over de nieuwe generatie oma’s.

borstvoeding is het beste voor het kind maar ook voor moeder?

Ik heb mijn borstvoedingstijd doorgebracht met een eenvoudige handkolf. Echt aangenaam was het niet maar het volstond, die paar keer dat ik het ding heb gebruikt. Want eenmaal aan het werk, minderde de borstvoeding onmiddellijk. Bij mijn dochter, de kersverse moeder, stopte ik zelfs al twee weken voor afloop van het verlof. Voor de zekerheid, omdat ik niet zeker wist hoe de overgang naar flesvoeding zou verlopen.
Borstvoeding is het beste voor het kind”, zegt ze. Maar nu haar moederschap zo’n maand of drie duurt, is het de vraag of het ook het beste is voor haar. ‘Eindelijk een sterke kolf voor moeders die hun moedermelk zacht, makkelijk en efficient willen kolven’, kweelt de advertentie, waardoor mijn dochter de duurdere, elektrische borstkolf aanschafte. En het is gezegd, ze gebruikt hem meer dan ik mijn oude handkolf. Ook al zegt ze, dat ze niets met het apparaat heeft.

Geloei van een koe

Vertel mij wat; ik weet het uit eigen ervaring. Ook al plaagde mijn man me tijdens het borstvoeden door het geloei van een koe te imiteren, zo voelde ik het uiteindelijk pas echt met een vacuümpomp. Natuurlijk is het handig voor borstvoedende moeders om zo meer tijd buiten de deur te creëren. Maar dat is ook weer een beperkt voordeel, want het gênante moment dat er vochtplekken in mijn blouse verschenen tijdens een werkuitje staat in mijn hersens gegrift.

Ze geeft niet zomaar op

Maar mijn dochter geeft het niet zomaar op. Zelfs niet nadat ze huilend heeft gebeld om te vertellen dat Thijs op het consultatiebureau te licht is bevonden. Waarschijnlijk door te weinig voeding. Diezelfde nacht heeft ze haar wekker gezet om met de vermaledijde pomp in de weer te gaan. Op die manier kan ze immers haar borstvoeding beter op gang krijgen.  Zoonlief heeft wèl de hele nacht doorgeslapen.