Lezen: Brigittes boeken top 5 van 2020!

De mooiste kleur die niet bestaat. Journalist en schrijver Maartje Laterveer debuteerde met deze roman in 2012. Journaliste Julia wordt in 1990 door de redactie van haar krant op pad gestuurd naar haar geboortestad, Berlijn. Het doel is een verhaal te schrijven over een jaar na de val van de muur. In plaats van onderzoek te doen, neemt ze contact op met haar oude liefde Alexander. De ontmoetingen met hem laten haar inzien dat haar kijk op het verleden niet dezelfde is als die van Alexander. Het confronteert haar met de vraag wat vrijheid is.

Een boeiend verhaal over keuzes maken, vrijheid, moederliefde en over kleuren die je kunt geven aan dingen die je niet kunt vastpakken. De mooiste kleur die niet bestaat werd genomineerd voor de Bronzen Uil.

In Bergje – een wandeling vertelt Bregje Hofstede over de Sass Songher, een berg in de Dolomieten die zij als kind tijdens zomervakanties regelmatig beklom. Eerst gaat ze samen met haar vriend, in het voorjaar, als er nog sneeuw ligt en het dorp onderaan de berg vrijwel uitgestorven is. In juli onderneemt ze de reis naar Italië in haar eentje. Het boekje telt slechts 78 pagina’s, is klein van formaat maar groots in inhoud.

Haar bespiegelingen over de relatie tussen toerisme en natuurbehoud, betovering en realisme en andere schijnbare tegenstellingen zetten je aan het denken

Zoon Marnix studeert filosofie en daardoor is mijn belangstelling ervoor aangewakkerd. Mijn oog viel in de boekhandel op Drie minuten filosofie van Fabrice Midal. Dit boek vol oude wijsheden om dagelijks even bij stil te staan heb ik in een ruk uitgelezen.

Niet helemaal de manier waarop je het moet behandelen. Het boek nodigt uit om af en toe op te pakken en wat langer stil te staan bij de meditatieoefeningen over verwondering, humor, stress, moed en begroeten.

Als het theater weer open mag, ga ik op 12 maart 2021 Bart Chabot interviewen. De voorbereiding kan nooit vroeg genoeg beginnen, daarom las ik het afgelopen jaar al een aantal van zijn boeken. Natuurlijk ook Mijn vaders hand, dat de belangrijkste aanleiding is voor het gesprek. Bart beschrijft in dit boek zijn jeugd in de Haagse wijk Bezuidenhout. Een gruwelijk verhaal maar ook ontroerend en kwetsbaar. Zoveel mensen die de jonge Bart niet begrepen, onaardig tegen hem waren of hem mishandelden, zoals zijn vader.

Even hield ik mijn adem in, toen de pater die mijn huwelijksmis leidde op het toneel verscheen. Gelukkig… het bleek een van de weinige mensen die het beste met Bart voorhadden. Precies zoals ik hem kende.

Een paar pagina’s uit Zondagavond van Vonne van der Meer staan in mijn geheugen gegrift. Het zijn de bladzijden waarop zij beschrijft hoe de hoofdpersoon, weduwnaar Robert, de laatste sacramenten krijgt toegediend.

Ik kom uit een rooms-katholieke familie en ‘bediend worden’ is een normaal gebruik waarover ik regelmatig hoor maar hoe het in zijn werk gaat, daar had ik eigenlijk geen idee van. Na het lezen van de beschrijving van dit oude ritueel kon ik alleen maar denken: zo’n mooie manier van afscheid nemen gun je iedereen. Ik was er stil van.