De toekenning van de Nobelprijs aan Bob Dylan heeft een storm aan reacties veroorzaakt, van zeer enthousiast tot bijzonder negatief. Bij mij riep de toekenning de herinnering op aan een botsing met mijn echtgenoot.

Soms viel werken met mijn man niet mee

Jarenlang deelden wij niet alleen tafel en bed, maar ook de werkvloer. Zoals bekend is het verstandig om de besturing van een schip aan één kapitein over te laten. Die kapitein; dat was mijn man. Doorgaans was dit een uitstekende taakverdeling, maar er waren momenten dat het niet meeviel om me te schikken in de ingewikkelde dubbelrol van echtgenote en werknemer.

Akelige klussen voor onsympathieke mensen

Vooral als we van mening verschilden over de aanpak van praktische zaken, kon het me zwaar vallen om me neer te leggen bij zijn beslissing. Dan dreigde ik. “Ik hang een spandoek aan de gevel met ‘Maggie’s Farm’ erop. Ik heb er genoeg van!” Dit grapje voor insiders, sloeg terug op het nummer met dezelfde titel van Bob Dylan, waarin de zanger de tegenzin verwoordt, waarmee iemand werk verricht op de boerderij van Maggie.  Hij moet akelige klussen verrichten voor onsympathieke mensen.

Met grote letters schreef ik ‘Maggie’s Farm’

Op een dag liep een verschil van inzicht over de ingewikkelde, administratieve levering aan een bedrijf in Duitsland zo hoog op dat ik besloot mijn woorden in daden om te zetten. Op zondagmiddag rolde ik een groot stuk tekenpapier uit en schreef er met grote letters MAGGIE’S FARM op. Vervolgens bevestigde ik dit aan de gevel boven de voordeur van het kantoor met een flink stuk duct tape.
Terwijl ik tevreden mijn statement stond te bewonderen liep een van de buurtbewoners langs: “Zo wijffie, ga je ermee stoppen? Gelijk heb je, hoor!”, was zijn onvervalst Amsterdamse commentaar.

Iedereen snapte wat ik bedoelde

De volgende ochtend liet mijn man niet merken dat hij het papier boven de voordeur had gezien. Onverstoorbaar nam hij plaats achter zijn bureau en startte zijn computer. Petra, met wie ik het kantoor van de verkoopadministratie deelde en die net als ik, opgroeide in de jaren zeventig, kwam binnen. Ze keek me zijdelings aan,  terwijl ze haar jas aan de kapstok hing en vroeg bezorgd: “Was je er even klaar mee, Wiet?”

Zonder verzet

Ook bij geen van de andere collega’s riep de aanwezigheid van het ‘spandoek’ vragen op. Evenals de middag daarvoor de buurman, scheen iedereen glashelder te begrijpen wat de betekenis van deze plotselinge naamswijziging van het bedrijf inhield. Maggie’s farm bleek geen ‘insiders joke’, maar een universeel begrip te zijn. Aan het einde van die ochtend heb ik het papier van de gevel verwijderd. Zonder verder verzet ben ik de orders van het Duitse bedrijf gaan inboeken.

  1. Wie dat kan, levert bijzondere prestatie

Geen wonder dat ik aan deze gebeurtenis  moest terugdenken toen donderdag bekend werd gemaakt dat Bob Dylan de Nobelprijs voor literatuur krijgt. “Voor het scheppen van nieuwe poëtische uitdrukkingsvormen in de grote Amerikaanse zangtraditie.” Niet meer dan terecht, vind ik. Hij heeft immers met zijn teksten woorden en begrippen gecreëerd, die wij kunnen gebruiken om onze gevoelens en gedachten beter kenbaar te maken. Wie dat kan levert een bijzonder prestatie, een Nobelprijs waardig.

Maggie’s Farm (1965)

Bob Dylan

I ain’t gonna work on Maggie’s farm no more
No, I ain’t gonna work on Maggie’s farm no more
Well, I wake up in the morning
Fold my hands and pray for rain
I got a head full of ideas
That are drivin’ me insane
It’s a shame the way she makes me scrub the floor

I ain’t gonna work on Maggie’s farm no more.
I ain’t gonna work for Maggie’s brother no more
No, I ain’t gonna work for Maggie’s brother no more
Well, he hands you a nickel
He hands you a dime
He asks you with a grin
If you’re havin’ a good time
Then he fines you every time you slam the door
I ain’t gonna work for Maggie’s brother no more.
I ain’t gonna work for Maggie’s pa no more
No, I ain’t gonna work for Maggie’s pa no more
Well, he puts his cigar
Out in your face just for kicks
His bedroom window
It is made out of bricks

The National Guard stands around his door
Ah, I ain’t gonna work for Maggie’s pa no more.
I ain’t gonna work for Maggie’s ma no more
No, I ain’t gonna work for Maggie’s ma no more
Well, she talks to all the servants
About man and God and law

Everybody says
She’s the brains behind pa
She’s sixty-eight, but she says she’s fifty-four
I ain’t gonna work for Maggie’s ma no more.
I ain’t gonna work on Maggie’s farm no more
I ain’t gonna work on Maggie’s farm no more
Well, I try my best
To be just like I am
But everybody wants you
To be just like them
They say sing while you slave and I just get bored
I ain’t gonna work on Maggie’s farm no more.

Songwriters: Bob Dylan
Songteksten voor Maggie’s Farm © Bob Dylan Music Co.

Openingsfoto: Bob Dylan tijdens het Azkena Rock Festival in 2010. Foto: Dena Flows/Flickr.com