Meestal gaat het over de idyllische steden, het prachtige landschap in een verhaal over Toscane. Dat is ook precies wat Karin de Lange trok. Maar na drie hotels en 1600 kilometer over Italiaanse wegen bleef naast de bewondering ook de verwondering. Over de vele verschillen in gewoonten tussen Italianen en Nederlanders die ze op haar autoreis door Toscane tegenkwam.
Ontbijt op zijn Italiaans
Volgens de reisorganisatie konden we alleen een croissant met jam verwachten als ontbijt. Dat was zeker niet het geval. Het ontbijtbuffet bestond uit croissants en wel vijf soorten taart, waaronder chocoladetaart, cake en vruchtentaart! Let wel, de croissants zijn voorzien van suiker en soms een zoete vulling. Inderdaad: ook een soort gebak. Onvoorbereid op de zoetigheid vond ik de croissant niet lekker. Zelfs het gewone brood proefde zoet en in onze Nederlandse ogen ook oudbakken. Gelukkig is er een gekookte eitje als onderdeel van het Europees ontbijt. En ook was er ham, salami en kaas. Wat zullen Italianen in Nederland op hun neus kijken als het ontbijt vooral bestaat uit verschillende soorten brood, hartig beleg en weinig zoet!
Bidet standaard
Ik heb altijd gedacht dat een bidet iets typisch Frans was. Nu blijkt een bidet in Italië óók tot de standaarduitrusting van de badkamer te horen met eigen handdoekjes en ophangring! En soms niet met de gebruikelijke waterkranen, maar met een soort kleine douchekop met slang, zodat je gericht ter plaatse kunt komen. Leve de hygiëne! Ook dat moet een Nederland bezoekende Italiaan raar overkomen: geen bidet! Bah!
Kuilen en tunnels
Tot zover de kennismaking met Italiaanse hotels. Eén van de eerste dingen die ons tijdens de autoreis door Toscane opviel, is de beroerde kwaliteit van de wegen in Toscane. Belijning ontbreekt en grote en kleine gaten maken dat je regelmatig door elkaar wordt geschud, We maakten er een sport van op het verkeer te letten én op de kuilen. Verwonderd constateerden we wanneer we een stuk snelweg met lijnen en ongeschonden asfalt en hypermoderne tunnels troffen. Dat geldt bijvoorbeeld de belangrijkste snelweg van de A1 tussen Bologna en Rome. Maar buiten deze snelweg zagen we tunnels met aangevreten beton aan de onderkant en weinig lampen. En er zijn wat tunnels in dit deel van het land! Er waren gedeelten waar we de ene tunnel nog niet uit, de andere al weer in gingen.
Ingeblikte agenten
Om de haverklap is op snelwegen een groot bord te zien met de tekst ‘Controllo elettronico della velocità’ oftewel radarcontrole van de snelheid. Erboven stond een bord met “Policia stradale”. Onze Google Maps liet na dit bord geregeld een plingplong horen. Na een tijdje zagen we dan een blauwe, ijzeren kast staan met een afbeelding van een agent erop. De waarschuwing is duidelijk. Zo anders dan de anonieme camera’s in Nederland boven de weg, waarvan je nooit weet of er daadwerkelijk gefotografeerd wordt! Op lokale wegen was er ook een plingplong te horen voor een kleinere versie van de ingeblikte agent. We zagen op onze autoreis door Toscane ook versies in wit, oranje en blauw met het hoofd en de helm van een Engelse Bobbie. Deze filtspalen zijn het mikpunt van vandalisme geworden, zagen we op de Belgische zender VRT.
Ritsen en bumperkleven
De opritten naar de snelwegen:zijn doorgaans super kort. Dat betekent stevig op het gaspedaal trappen en hopen op hoffelijkheid bij de auto’s die je erin moeten laten aan het eind van de oprit. Het zweet stond ons tijdens de autoreis door Toscane meermaals in de handen als we met grote snelheid voor een vrachtwagen moesten invoegen. Gelukkig zijn op de provinciale wegen en in steden veel rotondes die het overzichtelijker maken.
En dan het irritante maar ook gevaarlijke bumperkleven. In Nederland is er een campagne voor gevoerd: in italië vinden ze het geen probleem. Geregeld bedraagt de afstand met de auto achter je een centimeter of twintig. Zo ook bij vrachtwagens die ons achterop komen. Dat is bepaald niet ontspannen rijden!
‘ZTL’-zones en parkeerautomaten
ZTL betekent Zona a traffico limitato. Het bord geeft aan dat je niet zomaar de dorpjes en centra van steden in Toscane kan binnen rijden. Logisch, gezien de vele nauwe straten en de grote toeristische verkeersdrukte. De ZTL-zone bestaat uit een bord dat verboden in te rijden aangeeft met daaronder een trits kleinere bordjes. Die vermelden wanneer de zone wel of niet in te rijden zijn en welke auto’s en busjes wel of niet de zone in mogen. Probeer ze maar eens snel te lezen, want even stil staan levert een toeterconcert op. In de grote steden zijn ze vervangen door een bord met ledlichtjes waarop staat te lezen: ZTL attiva, het verbod is actief. Kijk, dat is tenminste duidelijk. Parkeren vindt door die verboden zones sowieso buiten het centrum plaats. Maar ook dat is een uitdaging voor wie van buiten Italië komt. Betaald parkeren doe je in vakken met blauwe lijnen. Witte lijnen rond een parkeervak betekenen gratis parkeren. Vakken met gele lijnen zijn dan weer voor vergunninghouders. Parkeerautomaten zijn alleen te volgen voor wie Italiaans kent. Uiteindelijk kun je dus het best parkeren in parkeergarages. Die zijn zelfs in vergelijking met Amsterdam alleszins schappelijk. Zelfs in Florence!
Voor je op vakantie gaat
Gelukkig had manlief een studie gemaakt van de Italiaanse verkeersregels, zodat we voorbereid aan autoreis door Toscane begonnen. Ilgiornale.nl helpt je letterlijk op weg.
Toscane is al die moeite waard
Was de Toscanereis alleen maar moeizaam en stressvol? Tot we het vehikel in de parkeergarage hadden geparkeerd, vonden we van wel. Maar daarna zagen we al het moois dat Toscane heeft te bieden: prachtige gebouwen, kerken en musea. En werd het zuchten van bewondering in plaats van spanning.
Meer lezen over Italië
Stella Ruisch beproefde de weg voor een spannend avontuur op Sicilië. En hoorde ook een mooi verhaal over een bruiloft in Toscane. Kees Rooze trok naar Rome en werd stil van wat hij er zag. Van italië genieten kun je ook veilig thuis op de bank. Bijvoorbeeld door mooie films te kijken, zoals La Chimera of C’è ancora domani..
Alle foto’s: ©Karin de Lange
Recente reacties