Geen stad waar de geschiedenis zulke diepe sporen heeft getrokken als in Berlijn. Dat realiseerden we op de ‘Tag der deutschen Einheit’. 3 Oktober 1990 werd de DDR officieel opgeheven en werden de beide Duitslanden herenigd tot één natie. In navolging van de vogels uit het lied van Klein Orkest kunnen sindsdien ook de burgers weer van oost naar west flaneren over Unter den Linden. En dat doen ze in groten getale. Want of je nu gaat om er de kerstmarkten te bezoeken of in het nieuwe jaar carnaval te vieren; er is altijd wel een reden om een stedentrip naar Berlijn te maken.
Sfeer onverminderd vrolijk
De Berlijnse Beer blijft vrolijk.
De winkels zijn dan wel niet op 3 oktober open maar de kramen met bier, braad- en bockworst zorgen voor genoeg drukte rond de Brandenburger Tor. Na controle van onze tassen mogen wij ook het feestterrein betreden. De herinnering aan de aanslag op de kerstmarkt bij de Gedächtniskirche in 2016 is nog vers. Maar eenmaal bij de podia waar de muzikanten aan het repeteren zijn, is de sfeer onverminderd vrolijk.
Prenzlauer Berg en KaDeWe
Berlijn blijft boeien, misschien wel omdat door de bijna 40 jaar lange tweedeling er in de hele stad wel iets te ontdekken valt. Zoals in het Oost-Berlijnse Prenzlauer Berg, waar de ene trendy winkel de ander verdringt.
Ouderwetse straatnaamborden in het hippe Prenzlauer Berg.
De dure modemerken zijn er natuurlijk ook. Die kun je aan de Kurfürstendamm vinden, waar ook de Gedächtniskirche zich tussen de passerende mensenmassa’s staande houdt. Aan het einde van de lange straat vind je het Kaufhaus des Westens (KadeWe). Een bezoek aan de delicatessenafdeling in dit monumentale warenhuis is altijd de moeite waard. Wij treffen er een Amerikaans echtpaar aan die met ons de voorkeur voor een braadworst deelt. Berlijn was voor hun de eerste bestemming na Amsterdam, waar ze wel twee hele dagen hadden doorgebracht….
Per trein, vliegtuig of zoals wij met de auto
In stijl door Berlijn op scooter met aanhang.
Zelf hebben wij 7 uur gereden over de 640 kilometer die de twee steden uit elkaar liggen. Het is elke keer een afweging; gaan we met de auto, de trein of het vliegtuig? Het tijdsverschil is niet groot. Het voordeel van de auto is dat je op elk moment van de dag kan vertrekken. En omdat we op zondag weggingen, hadden we geen last van vrachtverkeer of files.
Dood en (uitgaans)leven
Vaste prik in Berlijn is een bezoek aan het Sony Center. Als ik in het Sony Center kom, denk ik aan mijn tandarts en als ik bij de tandarts kom, denk ik aan Berlijn. Dat heeft niets met een trauma te maken, wel met de prachtige uitvergroting van het dak van het uitgaanscentrum die als afbeelding in zijn praktijk hangt. Sinds 2000 vult het Sony Center de lege plek, waar begin 20ste eeuw zich het bruisend hart van Berlijn bevond. De oorlog maakte daar een einde aan en het communistische regime sneed de kaalslag ook nog jarenlang met een Muur doormidden.
Nergens zijn dood en (uitgaans)leven nu zo dicht bij elkaar te vinden als hier. Het Sony Center ligt vlakbij de oude martelkelders van de SS én bij het indrukwekkende Holocaustmonument.
Stemmig weer voor een bezoek aan het indrukwekkende Holocaustmonument.
Joodse én nazi-architectuur
Voor wie geïnteresseerd is in beide kanten van de geschiedenis: bezoek het boeiende Joods museum maar neem ook eens een kijkje in Volkspark Humboltdhain. Het ene een staaltje van moderne architectuur van Daniël Libeskind, het andere het product van bijna onverwoestbare nationaal socialistische bouwkunst. Onder de hoge heuvel in Humboldthain bevindt zich de ruïne van een van de Flacktürme die Berlijn tegen luchtaanvallen moesten beschermen. In 1945 probeerden de geallieerden ze op te ruimen. Bij Humboldthain lukte het met de krachtigste explosieven niet het betonnen gevaarte op te blazen. Een ondergrondse reis naar de Tweede Wereldoorlog die in het zomerseizoen door Berliner Unterwelten wordt georganiseerd. Deze organisatie biedt ook daarbuiten interessante excursies.
Berlijn bijzondere stad
Het Berlijnse museumkwartier met op de achtergrond de Fernsehturm.
Wie dan nog niet moe is van alle indrukken maar wel zijn voeten voelt, kan bij de Alexanderplatz de (dubbeldekker)bus nemen. Cirkellijn 100 en 200 rijden langs de top vijf bezienswaardigheden, zonder dat je een stap te veel hoeft te nemen. En dat op een gewone ov-kaart. Wij rusten uit in een restaurant in een zijstraat van de Kurfürstendamm en geloven onze ogen niet. Op zijn dooie gemak steekt een vos het zebrapad over. De serveerster vindt het lang niet zo bijzonder als wij. “Die vos is goed tegen het overschot aan konijnen in de stad,” legt ze uit. Voor de zekerheid houden we het maar op één biertje, we komen toch nog wel een keer terug in deze bijzondere stad.
Foto’s: Kees Rooze
Recente reacties