Sokken breien: het leek Marlies Mielekamp een hele klus met zo’n hiel en het teenstuk. Maar het was ook een uitdaging. Toen ze op de camping iemand sokken zag breien met drie bijzondere naalden, was ze om. Ze ging het proberen.
Vrolijk sokken breien
Om te beginnen met mijn sokkenpaar zocht ik eerst een patroon. Op Internet ontdekte ik het boek Vrolijke sokken breien geschreven door Dendennis en Mr. Knitbear Wim. Beide heren zijn al hakend en breiend aanwezig op bijna elke handwerkbeurs en showen daar de meest leuke sokken. Hun boek Vrolijke sokken breien bleek vrijwel overal uitverkocht, maar ik had geluk en vond nog een exemplaar in een kleine webwinkel.
Genoeg boeken die sokken breien beschrijven
En niet getreurd ook jij kunt het leren, want hun vervolgboek Sokken breien en zoveel meer is overal nog te koop. En natuurlijk zijn er talloze andere boeken die het proces van sokken breien goed beschrijven.
Drie bijzondere naaldjes
Ik wist dat ik nog veel sokkenwol had liggen voor andere projecten die ik nooit ben begonnen, dus dat materiaal had ik al. En die drie bijzondere breinaaldjes waarmee mr. Knitbear sokken breit bleken Addi Crazy Trio te heten. Prijzig, dat wel, maar vind je het te duur, dan zijn ze ook te koop bij Temu. Zoals bijna iedereen weet een Chinese website en discutabel maar erg goedkoop. En uit ervaring kan ik zeggen dat ze net zo goed zijn als die van Addi. Ik begon met mijn gemêleerde sokkenwol aan het boord van 2 recht 2 averecht. In het begin vlogen er nogal eens steken van de naald, maar al doende leerde ik en het boord vlotte snel. Daarna kwam het rechte stuk en dat is gemakkelijk: omdat je rond breit, brei je enkel recht.
Struikelblok: de hiel
Ja en dan volgt het struikelblok: de hiel. In het boek hebben de heren het over ‘omgetrokken steken’ en dat begreep ik echt niet. Gelukkig bleek Mr Knitbear dit ook in een filmpje uit te leggen. Toch lukte het me bij de eerste sok niet: de steken bleven maar vallen… Dus gebruikte ik een filmpje van een Belgische mevrouw dat ik helaas niet meer kan terug vinden. Bij de tweede sok probeerde ik toch weer de omgetrokken steken en dit keer lukte het wel. Om de hiel de onderscheiden van de rechte delen breide ik die in een effen bijpassende wol. Ik herinner me dat ik de gemêleerde met effen wol jaren geleden als pakket bij de Aldi Sud in Duitsland kocht.
Eindstation: het teenstuk
Na de hiel volgde er weer een lang stuk rondbreien voor de onderkant van de sok, dat ging weer vlot. Daarna een volgend struikelblokje: het teenstuk. Ook dat deed ik met de effen wol en dat lukte wonderbaarlijk goed. Voor het afkanten raadt Mr Knitber de ‘kitchener stitch’ aan. Bij de eerste sok heb ik aan de binnenkant van de sok gewoon afgekant, bij de tweede sok gebruikte ik de kitchener stitch. De twee sokken zijn dus als je ze heel goed bekijkt, niet helemaal identiek. Omdat ik ze in de winter toch als slaapsokken wil gebruiken -heerlijk met die warme wol – vind ik dat niet erg. En het heeft me de mogelijkheid gegeven, verschillende methodes te oefenen. Mijn beide dochters hebben al aangegeven graag wollen sokken te willen hebben. Dus als we binnenkort weer naar de camping gaan, begin ik daaraan!
Meer lezen over breien
Niet zo gek dat Marlies Mielekamp ook van breien houdt. Ze schreef immers eerder dat breien chocolade voor de ziel is. Maar ze houdt ook van haken! En dan heeft ze sinds kort ook nog een andere hobby: glas fusing.
Alle foto’s: ©Marlies Mielekamp
