Elke week geven we op Meerdanvijftig.nl een tip om naar te kijken. Deze week ging Slocum et moi in première in de bioscoop. Laat de zaaldeuren achter je dichtvallen en laat je net als in deze animatiefilm dromen van een andere wereld.
‘Teken’film voor volwassenen
Met het recente nieuws dat AI onze arbeidsmarkt op de schop zal nemen, vraag ik me voor het zien van Slocum et moi af wat de digitale ontwikkelingen voor de animatiefilm zullen betekenen. Vooralsnog groeit het genre in het filmaanbod. En zo zie ik na het prachtige Flow begin dit jaar door Slocum et moi opnieuw een ‘teken’film voor volwassenen.
Solozeiler Joshua Slocum als voorbeeld
Slocum et moi is gebaseerd op de jeugdherinneringen van filmmaker Jean-François Laguionie. De film start in 1949 in het Franse Chailly sur Marne dat nog aan het bijkomen is van de Tweede Wereldoorlog. De jonge ziet hoe zijn ouders de tuin leegruimen om plaats te maken voor een boot in aanbouw. Zijn vader en moeder zijn innig verbonden met elkaar, zijn moeder ook met haar zoon. Maar het contact van met François met zijn stiefvader verloopt vooral zwijgend.
Wijze les van ‘Slocum et moi’
Toch groeien in Slocum et moi de twee door de bouw van de boot naar elkaar toe. Vooral omdat de jongen gefascineerd raakt door de droom van zijn stiefvader: net als de Amerikaan Joshua Slocum in 1895 (als eerste solo) rond de wereld zeilen. Slocums schip, ‘The Spray’, staat model voor de boot die door vader Pierre met de hulp van zijn vrouw (en soms de onhandige François) in de tuin verrijst. De jaren verstrijken en zo wordt Slocum et moi ook een coming-of-age verhaal van François. Met als wijze les aan het einde van de film: het gaat niet om de bestemming maar om de weg ernaartoe.
Dromen van een andere wereld
Die volgen wij graag in deze charmante film, waarin verhaal, beelden en muziek een schilderachtige eenheid vormen. Jean-François Laguionie is met zijn 85 jaar een laatbloeier. In 2016 betoverde hij het grote publiek (en mij) voor het eerst met de eveneens poëtische animatiefilm Louise en hiver. Stiekem hoop ik dat hij genoeg tijd krijgt om nog méér van deze films te maken. Niets heerlijker om de harde werkelijkheid achter de bioscoopdeur te laten en anderhalf uur te dromen van een andere wereld.
Meer lezen
Wiette van Klingeren ontdekte ‘Louise en hiver’ voor ons. De film paste in een golf van volwassen en prijswinnende animatiefilms Red Turtle, No dogs or Italians allowed en Flow. Het is even zoeken naar een streamingdienst maar wie de kans heeft, zou ook nog de prachtig gemaakte animatiefilm ‘Loving Vincent’ uit 2017 moeten willen zien.
