Rogier Kappers (52) maakte een droogkomisch zelfportret van zijn besluit om glasdraaier te worden: Glas, mijn onvervulde leven. ‘Een coming of old age’ documentaire noemt hij zijn film zelf, die sinds deze week in de bioscoop draait.
De rest van je leven
Henny Vrienten zong het al met zijn popgroep Doe Maar; “Is dit alles?” In Glas mijn onvervulde leven volgen we Rogier Kappers van zijn 52ste tot aan zijn 60ste levensjaar bij zijn pogingen zijn leven een rigoureus andere, meer voldoening schenkende, wending te geven. Er moeten heel wat beelden in die bijna 8 jaar van de snijtafel zijn afgevallen. Wat blijft is een humoristische documentaire, waar heel wat 50plussers worstelend met de-rest-van-hun-levens-vraag zich in zullen herkennen. Hoewel weinigen zo volhardend zullen zijn als Rogier Kappers.
Vrij hopeloos
Een man met een burn-out, met 2 (of meer?) mislukte relaties achter de rug. Twee jonge zonen van twee moeders, op zoek naar een nieuwe liefde. En tegelijkertijd het tuinhuisje waarin hij woont steeds opnieuw opkrikkend uit de modderige weidegrond waarin het dreigt weg te zakken. Aan het begin van de documentaire Glas, mijn onvervulde leven, ziet de toekomst van Rogier Kappers er vrij hopeloos uit.
En dan die droom die hij in zijn jeugd heeft gekoesterd! Na het zien van een man met een glas’orkest’ als jongetje van 9 herinnert hij zich in zijn tuinhuisje dat hij ooit hetzelfde heeft willen doen: glazen van verschillend formaat en met water gevuld verschillende klanken ontlokken. Hij wordt hartelijk uitgelachen door zijn ex-vrouw en ook wij denken tijdens het kijken: ‘Waar begint die man aan? En waarvan leeft hij al die tijd?’
Gouden Kalf
Dan weten we nog niet dat Rogier Kappers een succesvolle regisseur is met een 30-jarige carrière, waarin hij onder andere een Gouden Kalf heeft gewonnen en genomineerd is geweest voor een Emmy Award. ‘Plezier schenken door mooie muziek te maken,’ spreekt Rogier in de film zijn wens uit. En dat doet hij, niet alleen als begenadigd straatmuzikant die prachtige muziek aan zijn glazen kan ontlokken (ook al kan hij zingen beter achterwege laten).
Glas mijn onvervulde leven is een vermakelijk filmdocument, waarvan de muziek mooi samenvloeit met de beelden. Maar dat is dan ook weer niet zo verwonderlijk. Nu te zien in de bioscoop, op televisie tegen betaling bij Picl en op een later tijdstip bij KRO/NCRV. Eind november ook bij het Internationale Documentaire Festival Amsterdam (IDFA).
Meer lezen
De toonzetting van Glas, mijn onvervulde leven doet in de verte denken aan de stijl van Frans Bromet. Realistisch maar altijd met een ironische ondertoon. Gecharmeerd van een humoristische kijk op het leven? Dan is de film ‘De beentjes van St.Hildegard‘ ook een aanrader. Of de ‘Laatste Ronde‘ die deze zomer in première ging. Of kijk nog eens naar de mooie documentaire die de helaas overleden maar begenadigde documentairemaakster Hedy Honigmann heeft gemaakt over honderdjarigen; 100up.
Openingsfoto: Rogier Kappers als ‘selfmade’ glasdraaier op de Dam in Amsterdam. Scène uit Glas, mijn onvervulde leven.
Recente reacties