Anderhalvemetersamenleving is niet alleen door Van Dale maar ook door het Genootschap Onze Taal uitgeroepen tot woord van het jaar 2020. Maar wat mij betreft had dat het afgelopen jaar ook verbinding kunnen zijn. Want sinds de komst van het coronavirus ben ik het woord niet eerder zo vaak tegen gekomen in interviews en artikelen. En eerlijk gezegd krijg ik elke keer als ik het hoor of lees, de kriebels. Het woord echoot voor mij de zalvende preek van de dominee of de pastoor op de kansel.
Ieder voor zich en God voor ons allen
Ik heb niet zo’n hoge pet op van mensen. Ook niet van mezelf, trouwens. ‘Ieder voor zich en God voor ons allen,’ lag mijn ouders met een door de Tweede Wereldoorlog gekweekte realiteitszin op de lippen bestorven. Woorden die dit voorjaar nog ingevuld werden met de stormloop op supermarkten om, vooral, wc-papier in te slaan…. En toch moet ik mijns ondanks toegeven dat ik het afgelopen jaar meer dan anders een band heb gevoeld met de mensen uit mijn directe kring. Om niet te zeggen…verbinding. En kennelijk ben ik dus niet de enige.
Verbinding
Waar zou ik geweest zijn zonder familie en naaste vrienden, de afgelopen saaie maanden? Vlak voor de feestdagen sloeg corona voor het eerst toe in de directe kring en was hulp geboden. Naast verbinding kregen we een beetje zingeving in ons leven cadeau. Af en toe een boodschap doen voor een ander in quarantaine is een kleine moeite en het is fijn om dankbaarheid terug te krijgen. En met iedereen natuurlijk een praatje op zéér veilige afstand.
In hetzelfde schuitje
Ons stadswijkje begint zo’n beetje karaktertrekken krijgen van een dorpsgemeenschap. Mensen die onze begroeting beantwoorden, plakken daar net als wij nu minstens een paar zinnen achteraan. Het onderwerp is niet langer alleen het weer maar ook het coronavirus. Want dát is natuurlijk het woord dat voor verbinding zorgt. We verkeren allemaal in hetzelfde schuitje.
Is de samenleving veranderd?
In de kranten wordt gefilosofeerd over hoe onze samenleving ná het onschadelijk maken van dit virus veranderd zal zijn. Dat mijn wens begin 2020 om hooguit één kus in het nieuwe jaar met elkaar te wisselen zo snel verhoord zou worden, had ik nooit kunnen voorspellen. De gewoonte is door maandenlange oefening in afstand houden waarschijnlijk zo goed als afgeleerd. Thuiswerken zal waarschijnlijk ook in zekere mate blijven voortbestaan. Het is een trend die al voor het coronavirus terrein aan het winnen was bij de volgende generatie.
Maar als we eenmaal allemaal zijn gevaccineerd ben ik echt benieuwd of die verbinding met anderen ook stand zal houden….Of keren we terug naar het standpunt van mijn ouders?
Meer over nieuws
Het nieuws prikkelt Stella Ruisch tot het schrijven van een bijdrage. Zoals over de week van de eenzaamheid, de stand van de emancipatie in Nederland en het pensioenakkoord.
Openingsfoto: Byronv2/Flickr.com
Recente reacties