Rondreizende oogstpers voor fruit uit eigen tuin
Bij de dorpsbakker sta ik te watertanden wat ik mee zal nemen voor onze koffievisite. Harde wenertaartje met appel, appelkroontjes met karamel, appelcake of ‘ouderwetse’ appeltaart. Niks mis met appel, maar ik had op een andere smaak gehoopt; na 3 volle middagen appels uit onze tuin verwerken tot 15 (!) potten appelmoes (en nog wat voorraaddozen moes voor in de vriezer) vond ik het wel welletjes. Iets met chocolade had lekker geweest of citroen, maar ik had het kunnen weten: de appeloogst is begonnen en om ons heen in de regio zijn de appelbomen ruim vertegenwoordigd.
Eerste jaar appeloogst
In onze tuin staan er ook vier waarvan we vooraf geen idee hadden wat voor soort(en) appels het waren en hoeveel fruit ze zouden geven. Ons eerste jaar appeloogst geeft sinds een paar weken antwoord: VEEL! Zoveel dat – na eerdergenoemde appelmoes en het weggeven van kistjes en emmers aan familie en kennissen – we nog steeds genoeg hadden om een kleine supermarkt van appelvoorraad te voorzien. Degene die slechts van onze appelbomen horen, opteren veelal voor het bakken van appeltaart of de sapcentrifuge, maar geloof me: hier valt als gezin-van-2-met-hond niet tegenop te bakken, moes en sap te maken.
Appel van Opa
Vriendin Ilse, wiens man in de appelarij zit, tipte mij om de appels op professionele wijze te laten persen tot sap. Zodoende kwam ik uit bij Appel van Opa dat is ontstaan toen oprichter Rogier Tan zich afvroeg hoe er meer ongebruikte appels konden worden benut. Hij zag een boomgaard vol met appels, belde aan bij de eigenaar en vroeg: “Doet u iets met uw appels?” Het antwoord was tot zijn verbazing: “Niets!” Met een vriend plukte hij vervolgens het fruit en ging met de appeloogst naar een mobiele sap-pers. Zo is Appel van Opa in 2014 begonnen met het persen van appelsap en levert het bedrijf ondertussen diverse sappen aan veelal biologische horeca.
Wat voor mij – en vele anderen uit de omgeving – nog aantrekkelijker is: je kunt via Appel van Opa je eigen appels, eventueel aangevuld met ander fruit op één van hun persdagen tot sap laten persen bij de rondreizende oogstpers van de Sappers. Vanaf 75 kilo aangebrachte oogst wast, snijdt en perst hun sap-pers het fruit. En niets anders dan het fruit, want er wordt aan het sap verder niets toegevoegd. Om het zeker een jaar te kunnen bewaren, wordt het kort gepasteuriseerd en verpakt in 5 liter vacuümzakken met een tapkraan. Die zakken gaan in kartonnen omdozen en zo krijg je vaatjes sap van je eigen, unieke oogst. Wendy’s Appelsap in dit geval.
Persdagen zijn populair
Onze appeloogst komt neer op een aantal keer de boomvruchten van de takken halen, van de grond rapen of uit de bek van de hond pakken – onze Bink ‘helpt’ altijd graag mee in de tuin – maar gedurende een paar weken verzamelen we zo meer dan 100 kilo appels. Met die opbrengst in verhuisdozen en kratjes tuigen we op een donderdagochtend naar Spierdijk waar de sap-pers klaar staat op het terrein van een boerderij-met-boomgaard, hoe kan het ook anders. De persdagen blijken enorm populair dus je moet je vooraf aanmelden. Je geeft dan ook meteen een schatting van de hoeveelheid en soort oogst die je meebrengt.
Onze eigen appelsap smaakt me toch lekker!
Op de afgesproken tijd storten we onze appeloogst op de band en checken we het fruit samen met kenners Rogier en Douwe op rotte of aangevreten plekken. We zijn eigenlijk heel trots als we onze allereerste groene goud zo zien liggen. Maar daar krijgen we niet lang de tijd voor, we moeten door. Door de wasstraat, naar de pers, in de sapketel en uiteindelijk naar het afvullen van de zakken. Voor de vloeistof in het plastic verdwijnt, krijgen we vers van de pers onze eigen sap te proeven. En dat smaakt me toch lekker! Niet te zoet, beetje troebel, maar vooral heel puur. In nog geen half uur hebben we 15 pakken van onze eigen sap achter in de auto staan: 75 liter appelsap!
Als we dat in het komende jaar zelf niet op krijgen, kan ik altijd nog een kraampje opzetten bij ons voor aan de dijk: “Dames en heren, drink meer appels en peren!”
Precies een jaar geleden verhuisde Wendy Voois naar een schattig huis aan de Noordhollandse Omringdijk. Ze schreef voor Meerdanvijftig.nl hoe ingrijpend die verhuizing was maar ook hoe ze van haar omgeving, en met name haar grote tuin geniet. In ons Rondje Nederland tipte ze de Omringdijk als een mooie bestemming voor wandelaars en fietsers.
Recente reacties