“Hé, jij ook hier!” Bij het binnenkomen van de breiwinkel herkent mijn man een vrouwelijke zakenrelatie. Hij vindt het al heel bijzonder dat ik ben gaan breien. “Je kunt het toch ook gewoon kopen? En zeker voor dat geld.” Een geëmancipeerde vrouw en breien dat gaat in zijn denkwereld helemaal niet samen.  Na de ontmoeting tussen de wol en de breipatronen kan hij het niet nalaten nog eens te beklemtonen: “Die vrouw is écht een gerenommeerd fiscaliste. Dat die breit!”

Midden in een druk leven, krijgt Stella Ruisch te horen dat ze voor het eerst oma wordt. Hoe gaat een vrouw met een drukke baan, die na bijna 30 jaar opvoeden en verzorgen, net weer geniet van een vrij bestaan daarmee om? Dit is aflevering 6 van een serie blogs over de nieuwe generatie oma’s.

Aandrang

Ik kan ook niet goed uitleggen, waarom ik sinds de zwangerschap van mijn dochter de aandrang voelde om de naalden ter hand te nemen. Oerinstinct? De herinnering aan mijn moeder, die ook voor haar dochters ging breien toen ze zwanger werden? Niet willen achterblijven bij mijn vriendin die sowieso al veel handiger is met handwerken, kan ook.

Ik ontmoet oud-collega’s die vragen hoe het met me gaat en wat ik aan het doen ben. Ik noem allerlei hopelijk indrukwekkende activiteiten maar zeg niet: “Nou, breien!” En als er bezoek komt, prop ik alles in een zak snel weg.

Mijn man vaart er wel bij. Hij mag nu zelfs naar de Engelse voetbalwedstrijden kijken hoe Louis van Gaal het eraf brengt. Kan ik lekker ongestoord breien. Ik snap wel waarom de fiscaliste het een goede tijdsbesteding vindt. Een-recht-een-averecht, is uitermate ontspannend. Vooral voor gestresste mensen die moeite hebben met niksen.

Yes, you can breien

Heel veel geduld heb ik er echter ook niet voor, dus straks is het dekentje (“Dat is eenvoudig, begin daar maar mee,” zei mijn wijze vriendin), niet eens op tijd af. Bij de laatste extra bol wol voor mijn fröbelwerkje, overweeg ik toch een nieuw project: een vestje maat 62. Gezien mijn productietijd aarzel ik tegenover de eigenaresse, die mij coacht op Obama-achtige wijze (Yes, you can breien). Maar daar staat een veterane, ver uit de vorige eeuw, gewapend met een eigen breitas. Ze plaatst me genadeloos snuivend onderaan de pikorde van breisters: “Zo’n vestje, dat maak je toch in twee dagen?”