Een pop voor meisjes, jongens en hunkerende mannen

Wie is er niet groot geworden met een pop?

Poppen van porselein, plastic, vilt, klei of hout. Poppen als speelgoed of voor de sier. Levensechte poppen en karikaturen. Klederdrachtpoppen en matroesjka’s.

Poppen zijn er in alle soorten en maten, van allerlei materialen, voor volwassenen en kinderen. Wie is er niet groot geworden met een pop?

Poppen liggen op zolder…

Op de zolder bij mijn ouders liggen de poppen waarmee mijn zusjes en ik als kindspeelden. Een heeft een wonderlijk kapsel, dankzij mijn poging om het haar bij te knippen. Ik had nooit eerder voor kapster gespeeld en was zo slim om mijn knipkunst te oefenen op de pop van een ander. Mijn eigen pop, met krullend, stug, kort blond haar, is gekleed in vrolijke breisels die een tante van restjes wol maakte als ik bij haar logeerde.

Barbie heeft nooit op verlanglijstje gestaan

Mijn pop ziet er heel anders uit dan de hippe setjes van de Barbies, Bratz en Baby born van mijn dochter. Ik had niet eens een Barbie. Niet zo’n onnatuurlijk vormgegeven spichtig wicht met grote ogen, een wespentaille, benen tot aan de oksels en voeten die alleen schoenen met hakken konden dragen. Het was een feest als ik bij vriendinnetjes speelde die wel zo’n bijzondere pop hadden maar ik kan met niet herinneren dat ik Barbie (of Ken) ooit op mijn verlanglijst zette.

De op 9 maart 60 jaar geworden Barbie heeft gelukkig in de loop der tijd iets normalere proporties gekregen en ter gelegenheid van internationale vrouwendag is er een collectie gemodelleerd naar bekende vrouwen, zoals luchtvaartpionier Amelia Earhart en schilderes Frida Kahlo.

Jongenspoppen erg stereotype

Waren poppen in mijn jeugd vooral bestemd voor meisjes, nu is het normaal dat ook jongens ermee spelen. Er zijn gewone jongenspoppen, maar Lego en Playmobiel hebben ook een heel arsenaal aan stoere popjes in zogenaamde mannenberoepen en er zijn vervaarlijk uitziende exemplaren zoals Avengers. Een beetje stereotype blijft het wel.

Een pop om naar te kijken

Poppen om alleen naar te kijken zijn er ook. In de achttiende eeuw werden er prachtige poppenhuizen gebouwd, alles op schaal en overdadig gedecoreerd. De bijpassende bewoners op mini formaat huisden in de fraaie vertrekken, het personeel natuurlijk in de keuken. In het Gemeentemuseum Den Haag kun je het poppenhuis van Sara Rothé, een kinderloze koopmansvrouw uit Amsterdam bewonderen. Zij bedacht dit poppenhuis in 1743. Het is gemaakt in schaal 1 op 9 in een speciaal daarvoor ontworpen kast. Het geeft een schitterend beeld terug in de tijd. Poppenhuizen van nu zijn om mee te spelen. De materialen zijn robuuster en steviger. Veel geschikter voor kinderhanden.

En een pop om wat mee te doen

Een nieuw fenomeen zijn de levensechte poppen die mensen (mannen) kopen als huisgenoot. Ze worden aangekleed, zitten mee aan tafel en gaan mee naar bed. Zo’n pop is erg duur. Omdat niet iedereen zich dat kan veroorloven, opende in Zwolle in februari een ‘privéhuis’ met een poppenkamer de deuren. Mannen kunnen daar vrijen met een dame van siliconen. De eigenaresse vertelt erover in De Stentor. Pikant detail: seks is er duurder dan met een echte dame, omdat het veel extra werk oplevert. Ik denk er niet teveel over na. Ik vond een Baby born die je speciaal eten kon geven al zo’n viezig gedoe.

Poppendag op de kaart

33 jaar geleden bedacht Mildred Seeley dat het een aardig idee zou zijn om World Doll Day in het leven te roepen. De tweede zaterdag in juni 1986 zou een dag moeten worden waarop mensen een pop cadeau geven, tentoonstellingen over poppen georganiseerd worden, tijdschriften speciale edities over poppen maken en verkopers van poppen goede zaken zouden doen. In hoeverre dat de eerste keer en in de jaren erna gelukt is, vertelt de geschiedenis niet, maar dankzij het initiatief van Mildred staat ‘poppendag’ op de kaart. Ook bij meerdanvijftig.nl.

Meer lezen van Brigitte Leferink

Rare dagen, leuke dagen, belangrijke dagen; Brigitte Leferink vist ze van de kalender om ze extra aandacht te geven. Wist u bijvoorbeeld dat er veel meer dan één dierendag is? En eigenlijk is één dag niet genoeg om het belang van vrouwelijk hygiëne in de wereld te benadrukken. Maar Brigitte schreef ook over de tweejaarlijkse controle op borstkanker en zelfs een boek over haar echtscheiding.