In de maagdelijke sneeuw vormt het spoor van poezenpootjes een lus, die weer eindigt waar het ook begon: bij het poezenluik. Niet élk levend wezen is blij met de winterse taferelen waarin ons land is veranderd. Maar de liefhebbers van romantische plaatjes kunnen hun hart ophalen. We vroegen Fotograaf Kees Rooze of hij voor Meerdanvijftig.nl de kou wilde trotseren.
Sneeuw kweekt saamhorigheid als je op het perron staat in de ijzige kou. Naast mij speelt een man op zijn blues-mondharmonica, nadat hij heeft vastgesteld dat het te koud is voor de gitaar. Ik raak met hem in gesprek en hij vertelt dat hij alle genres speelt. Van ‘De Amsterdamse Grachten’ switcht hij naar een nummer van Muddy Waters, een onvervalste blues.
Muziek verdrijft de kou
Straatmuzikant Ronald Schepman verdrijft zo even de kou bij de wachtenden op het Amsterdamse metrostation RAI. 40 minuten vertraging is bij deze temperaturen een ware beproeving. Net als ik had hij genoten van de schoonheid van de winterse taferelen in het besneeuwde Amsterdamse Amstelpark. Over een paar maanden staan hier weer de rododendrons in volle bloei maar nu biedt het park een zeldzame aanblik.
Lekker warm in doorgestikte jas
De mens is echter niet gemaakt voor deze kou. Dat voel ik niet alleen, dat is ook wetenschappelijk vastgesteld. Onze lichaamstemperatuur moet immers op 37 graden blijven. Als het buiten 17 graden is, functioneren we het beste. Niet te warm, niet te koud. Gelukkig kunnen we zweten als het te warm is en kunnen we met rillen warmte produceren. Ons in goed isolerende kleding hullen, helpt ook. Ja, de niet altijd even flatteuze doorgestikte jassen nog het meest. Die kussentjes met lucht houden de warmte beter vast dan menig andere jas bij het genieten van de winterse taferelen.
Feiten en fabels
Hoogleraar thermofysiologie Hein Daanen scheidde twee jaar geleden in de Volkskrant een aantal feiten van fabels. Bijvoorbeeld dat je binnen niet je jas moet aanhouden, omdat je dan buiten geen bescherming meer hebt tegen de kou. Je lichaam warmt binnen juist op in je jas. En omdat het die niet kwijt kan, blijf je buiten langer warm. Hetzelfde geldt voor handschoenen. Niet denken; ik doe ze pas aan als ik koude handen krijg, want dan is het te laat. Doe ze thuis alvast aan, dan houd je de warmte vast.
Warme drank helpt bij deze winterse taferelen
Nog een advies van de hoogleraar: drink een warme drank voordat je naar buiten gaat. Je torso is dan warm en er blijft meer warmte over voor de rest van het lijf. Je lichaam is nu eenmaal zo ingericht dat de warmte het eerst naar je organen gaat, zodat die blijven functioneren. En nee, met een warme drank wordt geen alcohol bedoeld. Integendeel, die zet de bloedvaten juist open, zodat er sneller meer lichaamswarmte je lijf verlaat.
Maar ontmoetingen
verwarmen
het hart…
Al deze wijsheden ten spijt, haast ik me, klappertandend van de kou, en met minder oog voor de winterse taferelen vanuit het metrostation naar huis. Bij de uitgang vraagt een uit Suriname afkomstige man de weg. Toevallig naar mijn eigen woonwijk. ‘Loop maar met me mee’, zeg ik tegen hem. Onderweg praatten we wat met elkaar, terwijl we onze weg banen door de sneeuw. Zulke toevallige ontmoetingen werken bij mij in ieder geval hartverwarmend.
Meer van Kees
Kees Rooze zorgt dat we met een andere blik naar onze omgeving kijken. Zo vestigde hij onlangs de aandacht op streetart. Eerder liet hij ons al omhoog en omlaag kijken….Laat je door hem inspireren en lees ook zijn andere bijdragen onder de Keuze van Kees.
Recente reacties