Er is geschouwd, er is gepasseerd, er is slecht geslapen. Na meer dan 8 maanden spanning, geduld, voorpret en af en toe een lichte paniekaanval – wat hebben we gedaan? – is het dan eindelijk zover: we hebben de sleutel van ons nieuwe huis. Buiten in de weilanden. In een dorp zonder voorzieningen. Met 100 inwoners en evenzoveel ganzen per vierkante kilometer. Nu nog de verhuizing….
Wendy Voois maakte in 2019 een van de meest stressvolle gebeurtenissen in een mensenleven mee: een verhuizing! Inmiddels is ze op de plek van bestemming aangekomen. Hier vertelt ze hoe de -verhuis- reis ernaartoe verliep.
Ruiken aan het nieuwe huis
Na de overdracht rijden we als kersverse eigenaren naar ons nieuwe onderkomen. Ik heb bloemen mee (van de notaris gekregen), champagne (kadootje van de buurman) en de hond. Bink was er nog niet eerder geweest. De vorige bewoners hadden een poes, dus niet erg handig. Maar ik vond dat de hond zijn nieuwe thuis moest hebben geroken, voordat hij – koud van de oppas tijdens de verhuisdagen – op een totaal vreemde plek weer bij ons zou terug komen.
Opwinding
Terwijl we proosten op ons nieuwe avontuur, snuffelt Bink als een bezetene door het lege huis. Hij sjeest de tuin op en neer en komt met vieze poten – nu mag het nog – terug om enthousiast tegen ons op te springen. Hij lijkt het leuk te vinden, maar het kan ook zomaar zijn dat hij ‘slechts’ gehoor geeft aan onze opwinding.
Genoeg geproost: werk aan de winkel!
Alsof we de afgelopen maanden nog niet genoeg gedaan hebben! Alle checklisten en planningen die je online kunt vinden over verhuizen, zijn minutieus afgewerkt. Daar hadden we heus geen maanden over hoeven doen, maar die tijd was wel nodig. Niet alleen om spullen in te pakken, op te ruimen en weg te gooien. Of om alle huishoudelijke zaken te regelen (en dat blijken er veel!). Maar vooral om te wennen aan het feit dat je je geliefde thuis gedag gaat zeggen. Dat valt bij momenten waarachtig niet mee. Maar lukt beter naarmate je inboedel in dozen terecht komt en je je thuis voor het eerst als kaal en ongezellig begint te ervaren.
Verhuismannen zijn bikkels
De dag van de verhuizing zijn we om 6 uur klaarwakker. Half 8 rijdt de verhuiswagen de straat in. Spanning en adrenaline zit er voldoende in onze lijven maar gek genoeg lijkt de stress verdwenen. Ons werk zit er immers op. Het enige dat we vandaag hoeven te doen is zorgen voor voldoende koffie met lekkers en de verhuismannen – bikkels zijn het – antwoord geven op ‘wat waar heen moet’. Wat amper nodig is, want we blijken belachelijk goed georganiseerd.
12 uur na opstaan in oude huis
Uiteindelijk
verdwijnt ons hele huis in één afgeladen vrachtwagen – wat een raar gegeven
eigenlijk – de tuin volgt in een kleiner exemplaar. Ik had er vreselijk tegenop
gezien, maar onze verhuisdag is supergezellig en de regen die al dagen valt,
heeft plaats gemaakt voor een waterig zonnetje. Dik 12 uur nadat we zijn
opgestaan in ons oude huis zijn we eindelijk even samen en drinken we een
borrel op ons nieuwe huis. Gesloopt zijn we, dat wel. Maar ook trots en
voldaan.
Manlief door zijn enkel
Twee weken later zijn we al een heel eind uit de dozen en aardig op orde. Maar hebben we ook onze eerste stroomstoring achter de rug (dat blijkt ‘buiten’ heel normaal te zijn), is manlief stevig door zijn enkel gegaan en heeft Bink met hernieuwd jachtinstinct de fazanten en hazen ontdekt.
Voorlopig gaan we nergens heen
Elke dag worden we hier geconfronteerd met de elementen: een grijze dag is echt heel grijs, een natte dag bijna tot aan je knieën nat, maar een prachtige dag is ook echt PRACHTIG. Van een hele – en soms wel dubbele – regenboog en een bloedrode zonsondergang tot een duikvlucht van ontelbare kwetterende spreeuwen. Allemaal in onze ‘achtertuin’. Wij gaan dus voorlopig nergens heen. Al was het maar om ons opnieuw zo’n heftige ervaring als een verhuizing te besparen.
Een prachtige dag in het ‘buitenland’ is ook PRACHTIG…
Meer van Wendy
Van Wendy Voois verscheen eerder op Meerdanvijftig.nl: Van bijna moeder naar heuse oma, Overweldigende liefde voor een hond, Kookworkshop, Tik-Tik Boef-Boef, en Dankzij nieuwe heup is 50 het nieuwe 40!
Recente reacties