De natuur begint in je achtertuin, met die boodschap wil de Vereniging Natuurmonumenten bereiken dat we breken met de trend om het lapje grond bij ons huis te betegelen. Maar ja, als die tegel er dan uit is, wát zet je er dan in? Wiette van Klingeren doet niets liever dan tuinieren én maakt van de wereld graag een betere plaats. De komende weken voorziet ze ons van tips. Zo ging de eerste tegel eruit voor de Vlinderstruik, de tweede is gewijd aan de stokroos.
Stokroos dromerige sprookjesplant
Tijdens een wandelvakantie in Engeland vond ik mijn grote liefde. Aan de bosrand, tussen groen velden doemde een wit huisje op, met een rieten dak. Een typische Engelse cottage uit een kostuumfilm. De tuin was als een droom: een lage stenen muur rondom, onderbroken door een wit houten hekje. Een grasveld met appelboom. Rozen tegen de gevel en een tuin vol bloemen. Tientallen doorschijnende, pastelkleurige stokrozen gaven de tuin een onwerkelijke sfeer. Vanaf dat moment werd ik verliefd… op stokrozen! Waar ik maar een plekje kan vinden zet ik een stokroos neer. Of ze doen het zelf! Want een tevreden stokroos zaait zichzelf uit. Ook tussen de tegels!
Groen erin…..wát dan?
Wanneer je tegels gaat vervangen door ‘groen’ is het planten van stokrozen een goed idee! Een Alcea rosea -zoals de officiële naam van de stokroos luidt- heeft een zonnige of half beschaduwde plek bij een muur of een stevige paal nodig. Stokrozen kunnen makkelijk twee meter hoog worden en hebben bij harde wind behoefte aan steun. Na het verwijderen van een tegel op de plek naar keuze moet je zoveel mogelijk scherp zand verwijderen en vervangen door potgrond. De stokroos houdt gelukkig best van een beetje zand tussen zijn wortels.
In het tuincentrum zijn stokrozen te koop in vrijwel elke denkbare kleur. De pasteltinten geven een extra dromerige sfeer, maar de donkerpaarse -bijna zwarte- Alcea rosea Nigra is ook prachtig! Stokrozen bloeien van juni tot oktober. De bloemen langs de hoge, houtige stengel zien eruit alsof ze gemaakt zijn van crêpepapier en trekken veel hommels aan.
Groen blijven ……hóe dan?
De stokroos zorgt heel goed voor zichzelf. Uiteraard geef je wat extra water bij droogte, zeker als de plant tussen de tegels staat. Zorg er bijtijds voor de plant met wat binddraad vast te zetten. De plant is gevoelig voor roetschimmel. Dood gaat ’ie er niet van, maar het is niet mooi. Aangetaste bladeren zoveel mogelijk verwijderen. Na de bloei verdorren de bloemen tot kleine bolletjes die tjokvol zitten met met zaden. Dat is fijn, want stokrozen zijn tweejarig en door bijtijds te zaaien heb je steeds voldoende nieuwe stokrozen van eigen teelt op voorraad. Oudere planten zijn gevoeliger voor roetschimmel en moet je af en toe vervangen.
De eerste knoppen beloven een prachtige bloei. 
Na de bloei blijven er zaadbolletjes over, voor nieuwe planten. 
Twee jaar geleden als zaadje gepoot, nu klaar om uitgeplant te worden.
Al staat mijn tuin inmiddels vol met stokrozen, zo mooi als de tuin die ik ooit in Engeland bij de rietgedekte cottage zag is het nog bij-lange- na niet. En zo mooi als ik het voor ogen heb zal het waarschijnlijk ook nooit worden. Want tuinieren is net als leven: dromen hoe het worden kan!
Liefde voor tuinieren? Lees dan ook:
Recente reacties