In mijn tijd heetten ze meester Gorter of juffrouw Klemann. Bij mijn kinderen juffrouw Yvonne of meester Haroun. En ook de leidsters van de creche van mijn kinderen ken ik nog van naam. Net zoals mijn dochter straks zich nog zal herinneren uit wie zich drie dagen in de week ontfermd heeft over haar oogappel. Kinderleidsters en onderwijzers drukken een onuitwisbaar stempel op ons levensjaren. Ze zijn bepalend voor onze ontwikkeling maar ze ontvangen daarvoor noch de bijbehorende status noch het respect. Ook al krijgt de protestactie in het onderwijs deze week wel de sympathie van het publiek. Het is vooral lippendienst.

Staking lost probleem onderwijs niet op

Het uurtje staken deze week is niet de eerste actie van de leraren in het onderwijs en zal waarschijnlijk ook niet de laatste zijn om het verschil in beloning tussen voortgezet en basis onderwijs te verkleinen en vooral om de werkdruk die meestal niets met de kerntaak onderwijzen heeft te maken te verlichten. Erger nog: de 1,8 miljard die -nu op hoge toon van de PvdA- wordt gevraagd in de begroting voor volgend jaar gaat het probleem van het onderwijs ook niet oplossen.

1,4 miljard extra niet voor kleinere klassen

De afgelopen 20 jaar is er elk jaar extra geld in het onderwijs gestoken. In totaal 1,4 miljard. Onder andere bedoeld voor kleinere klassen, betere beloning en meer leraren, lees ik voorafgaand aan de actie in de Volkskrant. Maar daar is het niet aan besteed, onderzochten betrokken wiskundeleraar Frans van Haandel samen met gepensioneerd econometrist Hans Duijvestein. Integendeel: de groepen kinderen zijn alleen maar groter geworden en het salaris van leraren is gelijk gebleven. Waaraan is dat geld dan wel uitgegeven? Dat is de hamvraag. Scholen krijgen een zogenaamde lumpsump, een bedrag dat ze zelf mogen bestemmen. Waaraan? Dat zou moeten worden onderzocht. In ieder geval dus niet aan kleinere klassen en leraren.

School moet zélf goed cijfer halen

Als vijftigplusser en (groot)ouder heb ik de ontwikkelingen in het onderwijs op de voet gevolgd. Niet alleen hebben ‘gewone’ basisscholen steeds meer kinderen met zogenaamde rugzakjes in de klas erbij gekregen. Er moet continu gemeten worden hoe kinderen zich ontwikkelen en onderwijsplannen geschreven worden om het niveau hoger te krijgen. Met lede ogen heb ik het succes zien groeien van wat ooit begon met een artikel in Trouw over de kwaliteit van scholen in Nederland. Iedereen wil zijn kind alleen nog maar op een school die zélf goede cijfers krijgt.

Zelf steentje bijdragen aan beter onderwijs

Misschien moeten we als (groot)ouders zelf maar het goede voorbeeld geven. Ja, dat kan inderdaad door luizen- of leesmoeder of vader te zijn. Schoolreisjes en sportdagen begeleiden. Ik heb er in mijn tijd speciaal vrij voor genomen en ervan genóten! Maar ook simpel door onze kinderen thuis al wat te leren. Zoals respect voor anderen, dus ook voor leraren. Niet meteen op hoge toon verhaal halen als een kind straf krijgt maar rustig informeren naar oorzaak en gevolg. Toon een beetje interesse door naar oudergesprekken te gaan. Alle beetjes helpen, dus ook gewoon vroeg genoeg opstaan om een kind een fatsoenlijk ontbijt te kunnen geven. Zodat het geen onnodige zorg extra wordt op school.