Na het bekijken van de fascinerende korte film De Spelende Mens kijk ik met nieuwe ogen naar de wereld om me heen. Komende donderdag wordt deze film uitgezonden op NPO3 om 23.05 uur.
Tips van Wiette
Wiette van Klingeren is een gewaardeerd recensente van boeken, films en tentoonstellingen. Zo attendeerde ze ons Meerdanvijftigers op mooie schrijvers als Gerbrand Bakker, stuurde ze ons naar de mooiste films van 2017 en tipte ze ons een paar mooie tuinboeken. Na de prachtige documentaire over Escher nu dus De Spelende Mens als aanrader.
Werk of spel?
Op de terugweg van de hondenschool, waar ik, tijdens de cursus ‘Morningfun voor gevorderden’ mijn hond door hoepels en tunnels heb laten rennen, vraag ik me af: “Heb ik gespeeld?” De zelfde vraag dringt zich op als ik ’s middags een uitbundig versierde verjaardagstaart voor mijn kleinzoon maak. Ook als ik twee beroemde modeontwerpers op televisie gepassioneerd hoor vertellen over hun succesvolle samenwerking van jaren, denk ik: “Werk of spel?” En ik kijk met nieuwe ogen naar de wereld om me heen. En naar het vaak wonderlijke maar altijd gepassioneerde, tijdverdrijf van mezelf en anderen.
De Spelende Mens
De observerende film neemt ons mee in de belevingswereld van onvoorstelbare waaghalzen, meditatieve dansers en fanatieke rollenspelers. Terwijl ze zich voorbereiden op hun gedreven spel, zien we hoe ze een andere wereld betreden. De wereld van het spel. De spanning neemt toe en tekent zich af op hun gezicht. De film maakt ons getuige van de emotionele ontlading als ze hun zelfopgelegde taak goed ten einde hebben gebracht.
Publieksprijs
Ik ben niet de enige op wie de film indruk heeft gemaakt; De Spelende Mens werd bekroond met de publieksprijs op het Go Short International Festival in Nijmegen. De film is geregisseerd door film- en documentairemaakster Sanne Rovers (1981. Eerder maakte ze jeugddocumentaires en verschillende multimediale projecten. Identiteit, vrijheid en creativiteit zijn terugkerende thema’s in haar werk. Met Lara Aerts is ze ook verantwoordelijk voor de research en het scenario van De Spelende Mens. Na de voorstelling praat ik met Sanne Rovers.
Onvoorstelbare waaghalzen
“Het idee voor de documentaire ontstond toen de gepensioneerde vader van een collega beide benen brak tijdens een parachutesprong in Zuid-Amerika. Wij vroegen ons af: “Wat bezielt iemand om zoiets gevaarlijks te doen?” Er ontstond een verhitte discussie over wat acceptabel is en waar de grenzen liggen. Maar allemaal herkenden we de drang om te spelen, met het bijbehorende gevoel van vrijheid. Kennelijk is dat universeel. Als documentairemaker wil je dat dan vastleggen.”
Homo Ludens
“De historicus Johan Huizinga schreef in zijn bekende werk Homo Ludens (Latijn voor spelende mens) al in 1938 over het belang van het spelelement voor cultuur en samenleving. Een citaat uit dit boek werd dan ook het startpunt voor de film: ‘De natuur gaf ons het spel, met zijn spanning, met zijn vreugde, met zijn grap’. Het besef dat ‘het spel’ in ieder van ons zit, maakt het extra leuk om te kijken.”
Haarscherpe beelden
“We hebben heel verschillende personen gefilmd die zich vol passie op ‘hun’ spel werpen. Voetballers en skateboarders maar ook modelvliegtuigbouwers. Zwemmers met de staart van een zeemeermin en ploeteraars die met 4X4 terreinwagens door modderpoelen crossen. Mensen die een fantasy-verhaal naspelen, compleet met bijbehorende outfit of dames die verbeten de strijd aangaan in een sjoelbakcompetitie. De emoties van deze ‘spelende mensen’ zijn door filmer Diderik Evers prachtig en haarscherp in beeld gebracht.”
Lofzang
Sanne Rovers besluit: “De Spelende Mens een lofzang aan het spel. Een lofzang aan het vermogen om ergens vól voor te gaan. Zelfs als het geen direct nut dient. Ik vind dat fascinerend en heb er grote bewondering voor!”
Recente reacties