’s Morgens maak ik mijn man wakker met het bericht van een nieuwe aanslag, nu in Manchester, ’s middags roep ik vanachter mijn computer naar hem: Roger Moore is overleden! Allebei triest nieuws maar van een totaal verschillende orde. Meer dan 20 mensen zó met grof geweld uit het leven gerukt en een onderscheiden acteur, die na een korte ziekte, op zijn 89ste in bed overlijdt.
Het einde van een tijdperk
Ik zie er toch een bepaalde symboliek in. De man die mijn leven binnenkwam op een ieniemini zwartwitte televisie in de jaren zestig als mijn held Ivanhoe.
Samen met Tony Curtis als The Persuaders met de weergaloze begintune van John Barry.
Die vervolgens als The Saint, lid van het duo The Persuaders en als James Bond ons in de Westerse Wereld van het kwaad redde, is niet meer. Het einde van een tijdperk, waarin goed en kwaad overzichtelijk was gescheiden door een muur en oorlogen nog aan een front werden uitgevochten. Nu lijkt het geweld op de meest onverhoedse momenten om ons heen op te laaien.
Roger Moore mijn held Ivanhoe
Met heimwee denk ik terug aan die vakantie begin jaren zestig, waarin twee weken op de Veluwe betekende dat je van de zwart-wit televisie was verstoken. Geen video, dvd, of harddiskrecorder waarop je terug kan kijken. Uitzending gemist was uitzending gemist. Wat een verrassing dat we die ene keer in het huis van vakantievriendjes op zaterdagavond mochten meekijken! Konden we Ivanhoe tóch zien! Daar kwam hij al aan galopperen op zijn paard over de heuvels. Gekleed in een maliënkolder met daarover een smetteloos wit hemd. Onder de in het Nederlands gezonden begintune van Co Hagendoorn. Ik herinner me voor de rest van mijn leven nog het intens genieten in mijn pyamaatje, mijn benen onder me gevouwen voor de televisie.
We speelden geen ruimtevaarder maar riddertje
Niet gehinderd door mijn vrouwelijk geslacht, droomde ik ’s nachts dat ik samen met Ivanhoe de slechte sheriff John bevocht. Overdag speelde ik met mijn vriendjes en vriendinnetjes op straat ‘riddertje’, onder het uitroepen van I-van-hoé! Het was de tijd van de eerste ruimtevaarders, dus de KRO twijfelde of kinderen in 1961 nog wel iets met ridders hadden…
Ivanhoe bestond niet maar Roger Moore wel
Jaren later, toen ik door had dat Ivanhoe net als Sinterklaas niet bestond; zelfs niet eens bestaan heeft maar een romanfiguur door een schrijver geschapen en door een acteur tot leven gewekt was, deed dat niets aan mijn plezier af. Ik bleef naar Roger Moore kijken in al zijn rollen, vooral vanwege zijn typische Britse humor die hem in mijn ogen ook een geslaagde James Bond maakte.
Uitkijken naar de nieuwe James Bondfilm in 1973 waarin Roger Moore speelt samen met half Nederlandse Jane Seymour.
Ongeloofwaardig maar toch een happy end
Ik weet nog hoe ik me verheugde op de première van Live and Let Die in 1973. Vermoedelijk net zoals de achtjarige Engelse Saffie uit Leyland uitkeek naar het concert van Ariane Grande in de Manchester Arena. Was de werkelijkheid maar zoals in de televisieseries met Roger Moore! Dan kwam er na de aanslag van afgelopen maandag, hoe ongeloofwaardig ook, toch een happy end.
Recente reacties