De plek in het gezin is mede bepalend voor hoe je in het leven staat. Het oudste kind noemt Stella Ruisch schertsend haar ‘broddellapje’, omdat alles qua opvoeding bij de eerste nieuw is. De jongste is meestal een oogappel maar heeft ook te maken met ouders die het allemaal al een keer hebben meegemaakt. En dan zijn er nog de onderlinge verhoudingen. Die kunnen behoorlijk verschillen, merkte oma Stella.
Eendrachtige samenwerking
De zon schijnt en we zijn aan het strand. Op een paar meter afstand wordt er aan de kustlijn hard gewerkt door twee jongetjes van 7 en 3 jaar oud. Er wordt een gracht gegraven en een kasteel van zand gebouwd. Eendrachtig wordt er samengewerkt. Grote broer regisseert, kleine broer voert uit. En opa en oma genieten. Vooral omdat ik als moeder wel eens andere taferelen met mijn eigen kinderen heb aanschouwd.
Alle aandacht voor nieuwe baby
Nu inmiddels dikke dertigers, zijn het -gelukkig- verhalen voor bij een familiebijeenkomst geworden. De herinnering levendig gehouden, omdat het ooit door papa en mama is gefilmd. Toen oudste dochter zusje werd op haar derde, bleek ze moeilijk te kunnen wennen aan alle aandacht voor de nieuwe baby. Tijdens het eerste gefilmde badje, sloopte ze in de tussentijd het muziekmobiel boven het ledikantje. Tijgerde broertje naar een stapel blokken dan was ze er als de kippen bij om de stapel al om te gooien. Tot en met het omver duwen bij zijn eerste pasjes. Gelukkig kunnen we er nu allemaal om lachen….
BammBamm
Dus waarschuwde ik mijn dochter bij de komst van haar tweede op mogelijke jaloezie bij haar oudste kind. Maar Thijs bleek uitgesproken lief voor zijn babybroer. Ondanks dat er sinds een jaar of twee jaar wel wat barstjes in de broederliefde zijn ontstaan. Vooral als de kleine BammBamm dwars door zijn speelgoed bouwwerken banjert.
Kleine broer is ‘eigen’
En als we van de trotse ouders een filmpje van een nieuwe fase in het bestaan van de tweede krijgen geappt, kan het zijn dat er nóg iemand op de achtergrond de aandacht probeert te trekken met gekke bekken: grote broer. En de kleine is zo ‘eigen’, dat daarop ook mooi de onlustgevoelens van grote broer kunnen worden afgereageerd. Gelukkig steken volwassenen daar meestal wel tijdig een stokje voor.
Drie, ik doe het nie
Maar verder wordt er vooral samen gespeeld. En wat is het fijn voor grote broer om op zo’n jonge leeftijd iemand in de omgeving te hebben die alles wat hij zegt of doet graag imiteert! Ook al zal het niet lang meer duren, want na ‘twee is nee’ is nu ‘drie, ik doe het nie’ aan de beurt. En verzucht zijn moeder: “Jammer dat hij niet ook net als zijn broer groente en fruit eet!”
Meer lezen over ervaringen van opa en oma
Stella Ruisch schreef al eerder over de komst van haar tweede kleinzoon: Omadag komt voor moederdag. En over de komst van haar eerste kleinkind en oma worden schreef ze een serie artikelen, zoals ‘Help ik word oma!’ , breiwerk uit de kast, Oma wordt versierd en ‘20.000 naamgenoten maar Thijs is uniek.’Marlies Mielekamp schreef over het verwennen van kleinkinderen met aandacht.
Foto’s: ©Ariane Nonnekes e.a.
Recente reacties