Brigitte Leferink is sinds 2000 lid van Zonta. Een wereldwijde organisatie die zich inzet voor de verbetering van de positie van meisjes en vrouwen. Nu meerdere donorlanden hebben besloten ontwikkelingshulp te beperken of zelfs zo goed als afschaffen, rust er op de schouders van vrijwilligers en goede doelenorganisatie de bijna onmogelijke taak om het -financiële- gat te vullen.

Wie voorkomt nu kindhuwelijken?

Diep teleurgesteld of kwaad. Ik ben er nog niet uit welk gevoel overheerst. De regeringen van Nederland, Noorwegen, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten hebben gesneden in hun budgetten voor ontwikkelingshulp én dus het wereldprogramma dat een einde wil maken aan kindhuwelijken. Een programma van UNFPA-UNICEF dat al jaren succesvol is en waarmee ‘mijn’ serviceclub Zonta sinds 2018 is verbonden.

Veel te jong zwanger

In de afgelopen jaren zijn bijna 8 miljoen meisjes, hun omgeving (39 miljoen mensen) en zo’n 26.000 scholen bereikt. De meisjes en hun omgeving zijn geschoold, geholpen, voorgelicht. Kindhuwelijken zijn rampzalig. De meisjes zijn vaak lichamelijk nog niet volgroeid, wat gezondheidsproblemen met zich meebrengt, zeker als ze erg jong zwanger worden. Ze kunnen hun opleiding niet afmaken, waardoor ze afhankelijk worden van hun (vaak veel oudere) echtgenoot. Hun toekomst is hen afgenomen.  

ontwikkelingshulp

Zonta probeert, nu tegen de stroom in, daartegen wat te doen. Onder andere door fondsenwerving. In Nederland zijn er verschillende clubs die lokale doelen steunen, jaarlijks meewerken aan de wereldwijde campagne Orange the World (de campagne tegen geweld tegen vrouwen) en financieel bijdragen aan de projecten die Zonta International steunt.

Achterstand vrouwen rode draad in mijn leven

Een van die projecten is End Child Marriage. Ik ben sinds 2000 lid van Zonta club Gouda. Van 2014 tot 2016 voorzitter (areadirector) van Zonta Nederland en van 2028-2020 voorzitter (governor) van District 29 van Zonta International. Op mijn twaalfde kreeg ik van mijn moeder het boekje Marie word wijzer! Op mijn zeventiende werd ik lid van een politieke partij. Toen ik begin twintig was, sloot ik me aan bij de Vereniging voor Vrouwenbelangen en tegen mijn veertigste kwam daar Zonta bij. Opkomen voor vrouwenrechten, voor meisjes en vrouwen die in achterstandssituaties verkeren (en waar vind je die niet?), loopt als een rode draad door mijn leven. Bij Zonta blijft het niet bij praten en actievoeren alleen. We voegen de daad bij het woord.

De daad bij het woord

Het project End Child Marriage is slechts één van de vele die getroffen zijn door de bezuinigingen op ontwikkelingshulp. De radicale beslissing van president Trump om met onmiddellijke ingang USAID te stoppen en de geldkraan (grotendeels) dicht te draaien zet veel organisaties voor het blok. Willen we dat dit belangrijke werk doorgaat, dan zullen particulieren, bedrijven en serviceorganisaties als Zonta de fondsenwerving moeten overnemen en intensiveren. Of dat helemaal gaat lukken, is maar zeer de vraag. Daarom ben ik zo teleurgesteld en kwaad. De regeringen laten mensen, en in dit geval met name meisjes, in de steek. Ik doe een beroep op iedereen die dit leest. Steun organisaties die zich inzetten voor mensen die het nodig hebben. Met geld of tijd. We zullen het samen moeten doen.

Meer lezen

Brigitte Leferink schreef al eerder over kindhuwelijken in een artikel over geweld tegen vrouwen: Orange the World. En ze besteedde aandacht aan de dag tegen geweld tegen vrouwen, 25 november: Veiligheid, altijd en overal. Ook zo onvoorstelbaar is dat er landen zijn waar vrouwen niet eens toegang hebben tot persoonlijke hygiëne als maandverband.

Openingsfoto: Huwelijken met minderjarigen, vooral van meisjes met oudere mannen worden nog steeds gesloten. BNM Network/Flickr.com