Bloesem, bollen in de lente? Ook onkruid in allerlei soorten en maten doet onze tuinen deze maanden eer aan. Schoffelen en wieden is dan het eerste waar veel tuinliefhebbers aan denken. Ik wil hier juist een goed woordje doen om daar voorzichtig mee om te gaan. Het voordeel is dat je minder werk hebt en met een gerust hart op een stoeltje van de zon en de bloemen kunt genieten. En niet te vergeten van de mooie vlinders, hommels en bijen die deze bloemen nodig hebben om te overleven. Intussen doen de wormen het werk om de bodem luchtig te houden, want niet gevierendeeld door schoffel of schep.
Onkruid helpt de insecten
Het gaat slecht met de insecten. Via kranten, tijdschriften en internet wordt opgeroepen met tuinieren rekening met ze te houden. Geen begonia’s strak in het gelid maar hoge en lage winterharde, bloeiende vaste planten die in elkaar overgaan. En dat is helemaal niet moeilijk. Want dat betekent dat je gewoon minder moet opruimen in je tuin. Oké, misschien geen geschikt advies voor wie een strakke Japanse tuin heeft. Maar zelfs dan kun je in een hoekje uit het zicht iets doen voor de insecten.
Loflied op alles wat leeft
Onkruid? Ze luisteren naar namen als paardenbloem, dagkoekoeksbloem, robertskruid, madeliefjes, ereprijs , paarse dovenetel, vogelwikke en niet te vergeten de pinksterbloem! Die bloeit tegenwoordig al met Pasen. Op ereprijs en paarse dovenetel na staan ze mooi te wezen in mijn tuin. Ik ben weekhartig. Wat leeft in mijn tuin kan ik niet vernietigen.
Niets mooier dan bloeiend gras
Mijn geliefde maait het gras maar daarmee laat ik hem tot zijn plezier vaak wachten tot het gras bloeit. Niets mooiers dan bloeiend gras, weet ik, sinds ik een keer met zonsondergang in het veld stond en de zon die laag stond, door tientallen verschillende aren zag schijnen. Ik laat het niet te lang staan, want anders leef ik in een wei in plaats van in een tuin. Ik stel toch wel prijs op wat bloemen die er niet van nature in komen……..
Paardenbloem lekker in de sla
Ik heb nu een prachtige combinatie van koekoeksbloem en vergeetmenietjes en hier en daar een paardenbloem. Die zijn niet alleen mooi geel, het jonge blad kun je ook eten. Lekker in de sla! En niet alleen mijn kleinzoon geniet van het wegblazen van hun pluis. Op een aantal plekken laat ik ze staan. Ik schoffel zelden en trek gewoon handmatig het ongewenste eruit. Een werkje maar ik verdeel het over een paar minuutjes dat mijn koffie afkoelt op de tuintafel of na mijn boterhammetje in de tuin of terwijl het eten opstaat.
Kruiden en groenten
Nu is er de trend om zelf te zaaien of in de tuin te zetten, wat we in de supermarkt kopen zoals peterselie, bieslook en tomaten. Komende week is het IJsheiligen van 11 tot en met 14 mei. Traditioneel kan het pril ontkiemde zaaigoed en de niet winterharde planten dan naar buiten. Hoewel de kans op nachtvorst eind april, begin mei inmiddels nihil is door de veranderingen in ons klimaat. Elk nadeel heb zijn voordeel, zoals onze beroemdste voetballer allertijden het zei. Vorig jaar heb ik genoten van peterselie en palmkool uit eigen tuin. Alleen de radijs was rijp tijdens mijn vakantie en daarna doorgeschoten. Gaf niet. Ze krijgen schattige crème-gele bloemetjes.
Krijgertjes
Een tuin hoeft dus niet duur te zijn als je, zoals ik, geniet van het gratis onkruid en dat combineert met eigen planten. Vrienden en buren hebben vaak iets over of teveel. Ik ook. Dat kunnen we mooi aan elkaar kwijt. Toen ik mijn vurig gewenste huis-met-tuin kreeg, was ik hoogzwanger van mijn tweede kind en lag een tuinontwerp niet binnen de mogelijkheden. Van vrienden kregen we struiken die in hun tuin niet meer gewenst waren zoals ribes, gouden regen en spiraea. Een kerria bleek een prachtig cadeau die begon te woekeren en daarna ziek werd.
Zeg geen onkruid maar ‘wilde bloemen’
Inmiddels gaat mijn tuin zijn dertigste jaar in en heeft hij vele vormen gekend. Zo heb ik lelietjes van dalen geplant die nu een vijf meter lange rand in mijn tuin vormen. Maar ik koester ook een enkele akelei en welgeteld één gebroken hartje die het maar niet opgeven. Mijn geliefde pioenroos probeer ik nu op een andere standplaats uit in de hoop dat hij (of zij?) daar gaat bloeien. Na het opruimen van de tuin van mijn zoon, kreeg ik met de planten tot mijn verrassing een hoog soort sneeuwklokje mee, dat zich nu uitzaait in de tuin. Zo heb ik ook al dertig jaar de wilde hyacint in mijn tuin die meegekomen is met een een vlierbes en elk voorjaar prachtig maakt. Allemaal uit zichzelf! Dus zeg nooit meer onkruid maar noem het wilde bloemen. Kun je ze lekker laten staan en de insecten zijn er blij mee!
Meer dan alleen onkruid…
om over te lezen: Wiette van Klingerens tips voor tuinboeken al doorgenomen? En kijken naar tuinen kan ook leuk zijn, schrijft ze. Of Stella Ruisch die met Karin de Lange de liefde voor haar tuin deelt?
Recente reacties