Neem eens de trein naar Maastricht

Na de drukte van de feestdagen kreeg Stella Ruisch de behoefte er even tussenuit te gaan. En zo ontstond het idee voor een dagje treinen. “En een nachtje…naar Maastricht,” voegde manlief eraan toe. Waarom ook niet? Met zíjn dalurenkaart kreeg Stella ook 40 procent korting op haar treinkaartje. Een ticket naar een heerlijke stad, die ook nog over grotten in de Pietersberg beschikt…

Uitstappen in Wyck

De trein zoeft aangenaam zacht over het spoor. Het angstaanjagende verhaal over staan in het gangpad van een overvolle trein geldt in ieder geval niet voor deze rustige trein van 12.46 u van Amsterdam Amstel naar Maastricht Centraal. Wellicht vanwege het tijdstip. De tweeëneenhalf uur reistijd vliegt voorbij en voordat we het weten stappen we uit in Wyck, de wijk van Maastricht aan de andere kant van de Maas.

Gevelstenen rode draad in Maastricht

Dik ingepakt vanwege de temperatuur is het toch een warm weerzien met een van de mooiste steden van ons land. Alleen al de wandeling naar het stadscentrum over de Maas geeft je het gevoel dat je over de grens met vakantie bent. De VVV is net dicht maar niet getreurd: genoeg digitale wandelingen voor handen die ons via de telefoon door het historische hart van de stad leiden. Met als rode draad gevelstenen.

Eerder hebben we in Deventer al ontdekt dat het een leuke manier is om op een andere manier een stad te leren kennen. Want elke gevelsteen of versiering heeft wel een verhaal te vertellen. Zo ook hier in Maastricht. Heel wat herbergen telde de stad ooit, gelukkig zijn er inmiddels nog genoeg overgebleven in de vorm van cafés. Een van de bekendste is Het Pothuiske, waar je wel een bíertje móet drinken met 12 soorten op vat…

Eropuit naar St. Pietersberg

De volgende dag lopen we er langs als we langs de Maas wandelen op weg naar de Pietersberg. Want ook al is het koud, de zon schijnt op deze winterse dag. En we hebben met het slechte weer lang genoeg binnen gezeten, dus eropuit! We lopen langs de vestingwerken, waarvan Kees Rooze in een eerder verhaal mooie foto’s heeft gemaakt. Bij de Lage Kanaaldijk passeren we nog een oude kapel. Dan steken we binnendoor naar de parkeerplaats op de St.Pietersberg. We lopen door naar het fort.

“Zullen we?” Na al die jaren vinden we het opnieuw leuk een rondleiding te boeken door de grotten. Inmiddels zijn ze ondergebracht in wat heel internationaal ‘Maastricht Underground’ is gaan heten. Terwijl we twijfelen tussen de grotten in de Zonneberg of hier in de St.Pietersberg lopen we langs de kalksteengroeve van de ENCI. In 2020 hebben we hier een mooie natuurwandeling gemaakt. Maar net als toen hebben we in het beschermde natuurgebied geen -zeldzame- oehoe gezien. Wel hebben we genoten van het uitzicht van het mooie uitkijkplatform dat niet geschikt is voor mensen met hoogtevrees.

Nu wandelen we voor een kop koffie en vlaai door naar restaurant Slavante. De man achter de kassa bij Fort. St. Pieter heeft niets te veel gezegd. Een heerlijke plek met uitzicht op de Maas, met de sfeer van de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw. We laten de tijd beslissen en kiezen toch voor een rondleiding aan de andere kant en haasten ons terug naar het Fort.

Grotten in St. Pietersberg dienden meerdere doelen

De kassaman blijkt ook een begenadigd gids en vervlecht humor met informatie. Het is nog vakantie dus vanwege de aanwezige kinderen laat hij ons maar heel even voelen hoe donker donker kan zijn. Brrrr, toch maar gauw weer de lichtjes aan. Zolang we maar niet flitsen, hebben de aanwezige overwinterende vleermuizen geen last van ons. In een hoekje zijn wat stronken lof gepoot, terwijl achter een muur een champignonkwekerij is. Door de vele eeuwen heen hebben de grotten voor nog veel meer gediend: natuurlijk voor het hakken van kalksteen voor gebouwen, voor smokkel van mensen en goederen naar België én voor het bewaren van rijksschatten als De Nachtwacht in de Tweede Wereldoorlog.

We voelen ons van de vele passanten in de tijd in deze mergelgrotten. Zeker als we knipperend met ons ogen het daglicht aanschouwen. “Daar groeit kardoen,” wijst de kassaman/gids op een distelvormige plant. Een zogenaamde vergeten groente, die hier opnieuw tot leven is gewekt. Waarschijnlijk hier gebracht door de Romeinen, die het hier net zoals wij, ook goed toeven vonden. Alleen hopen wij hier ook nog in de toekomst een keer terug te komen…

Meer lezen over Maastricht en Limburg

Doe net als Stella Ruisch en ontvlucht sombere wintergedachten in het mooie Limburg. Genoeg mooie plekken; niet alleen in Maastricht, Begin met het lezen over ‘blauwe maandag‘ bij de Maas. Of steek stiekem de grens over bij Vaals. Wandel in het spoor van de oermens. Of zoek herinneringen op, zoals Marlies Mielekamp. Of krijg een overzicht van al het moois dat Limburg heeft te bieden.

Openingsfoto: Wyck, aan de andere kant van de Maas. Foto: Giu Vicente/Unsplash