Ik wil het even over Nancy hebben… Al aardig op leeftijd, verandert graag van stijl, heeft een gouden uitstraling en toch -misschien door haar leeftijd- oogt ze af en toe rommelig en armoedig. Wacht even, voordat je verkeerd gaat denken, ik heb het niet over die oudere dame met dat nog steeds krullende en glimmende blonde, goud aandoende, haar die je overal wel een keer tegenkomt. Nee, ik bedoel de Noord-Franse stad Nancy.
We zochten nog een tussenstop op de terugweg van ons voortreffelijke vakantieadres in de Morvan (midden Frankrijk). Dat werd Nancy. Googelen leverde een mooi beeld op van deze stad uit de 11e eeuw.
Onderhoud laat te wensen over
Een appartementje voor twee nachten. Nieuwbouw aan de rand van het centrum. Duidelijk voorbeeld van wijkgerichte renovatie. Net als in Amsterdam eigenlijk. In dit deel van Nancy is opknappen geen overbodige luxe, zien we.
Gek genoeg vind je in deze wijk nog mooie architectuur. Het onderhoud houdt echter te wensen over. Zonde! Want wat heeft Nancy mooie historische architectuur. Maar niet te vergeten ook prachtige gebouwen en kunstzinnige objecten in Art Deco en Art Nouveau (Jugendstil). Nancy staat er om bekend. Voor liefhebbers van deze architectuur is Nancy een must. Ik waarschuw vast: een dag is dan echt niet genoeg.
Het allermooiste plein van Europa ligt in Nancy
We lopen van de smoezelige rand van Nancy naar het beduidend beter uitziende centrum. Een brede straat zonder verkeer. Maar ook bijna zonder mensen… Zijn we even vergeten dat 15 augustus een officiële feestdag is in Frankrijk. Het hoogfeest van de Katholieke kerk, Maria Tenhemelopneming. Winkels dicht, toeristen zijn blijkbaar wat anders gaan doen.
Nancy heeft misschien wel het allermooiste plein van Europa: Place Stanislas. Op elke hoek ‘gouden’ hekwerken. Twee daarvan wat grootser en met een prachtige beeldenfontein. Mooie architectonische panden er omheen: Stadhuis, Operagebouw, Grand Hotel, Museum der Schone Kunsten en, ja waar is dat niet, een beeld in het midden. Een beeld van de toenmalige heerser en opdrachtgever voor het plein, Stanislas Lesczcznski. Je begrijpt meteen waarom alleen z’n voornaam is gebruikt! Het plein staat niet voor niets op de UNESCO-Werelderfgoedlijst, samen met de twee aansluitende pleinen Place de la Carrière en Place d’Alliance.
Koffie met gebak op het plein bij Grand-Café Foy was in ieder geval voldoende voor de lunch…
Geen Engels bij de toeristeninformatie
Maar hoe verder. We willen natuurlijk meer van de historische architectuur zien en van de Art Deco en Art Nouveau. In het museum op het plein vonden we in de boekwinkel een fantastisch boek ‘Nancy merveilles et trés de la ville aux portes d’ors’ met speciale wandelroutes en veel foto’s gericht op de kunstvormen! In het Frans… dat dan weer wel. Want iets in het Engels uitgeven is in, eigenlijk heel, Frankrijk blijkbaar toch wel een dingetje. Zelfs bij de toeristeninformatie.
We kiezen voor de historische wandeling met een vleugje Art Deco en Art Nouveau. We kunnen altijd de volgende ochtend nog een van de twee andere wandelingen doen…
Vervallen blijkt aan andere kant fraai
Onder de Triomfboog door en over het Place de la Carrière richting het voormalige hertogelijke paleis (1512). Hmm, van deze kant gezien erg verwaarloosd. Kapotte en verdwenen beelden, beetje vies en grauw, afgebladerde verf. Van binnen verlaten. Maar als we dan de wandeling vervolgen en aan de zijkant komen, verandert dat beeld. Het poortgebouw van het paleis, nu een museum, is prachtig met beelden, balkons en fraaie bouwkundige details.
Allemaal fotogeniek. Net zoals zoveel plekken in Nancy. De wandeling stuurt ons van het ene naar het andere prachtige pand of bezienswaardigheid. Van een robuuste vestingpoort tot vele Hôtels Particuliers met een prachtige raampartij en oude deur met dito deuromlijsting. Van een imposante kerk tot veel verschillende valhekjes met leuke soms kleurige en dan weer vervallen luiken voor de ramen. Om nog maar te zwijgen over de binnenkant van sommige huizen.
Nancy biedt te veel om over te schrijven
Tsja, ik kan er heel veel over schrijven, maar dan wordt het verhaal te lang. Er is maar een oplossing. Ga er naartoe. Trek er op z’n minst twee hele dagen voor uit en geniet van al dat moois. O ja, en aan de wandeling uit het boek langs panden in Art Deco en Art Nouveau stijl zijn we de volgende dag niet toegekomen. Dat gaan we een andere keer doen…
Meer lezen over Frankrijk
Karin de Lange stak onlangs de loftrompet over Amiens, een andere minder bekende parel in Noord-Frankrijk. Als het even kan brengt ze de zomervakantie door in Zuid-Frankrijk. Ze beschreef de reis ernaartoe al eens in Route de la Nostalgie. Het luieren bij de kust wordt altijd wel gecombineerd met het ontdekken van de omgeving. Zoals het gebied van La Valouse, waarover ze onlangs in het artikel Van lavendel geniet je in Frankrijk en thuis. Eerder bekeek ze de werken van de architect Le Corbusier. Ook Wiette van Klingeren is verslingerd aan het Franse land dat ze beschreef in Frankrijk is vol verhalen en een bezoek aan Familistère. Stella Ruisch wandelde in de Franse Ardennen. En bezocht de woonplaats van schilder Renoir, Essoyes.
Alle foto’s: ©Gert en Betty Nonnekes
Recente reacties