Münsterland: uit en toch thuis

Zomaar er even uit: dat is een van de voordelen van pensioengerechtigd zijn. Op die manier belanden Stella Ruisch en haar man een paar dagen vlak over de grens in het Duitse Münsterland. Buitenland maar heel herkenbaar, al is het maar door het gesproken dialect met duidelijk Nederlandse invloed.

Nu eens niet tijdens kerstmarkt

Kees Rooze en zijn vrouw gingen ons al een keer voor in een fietstocht. En sindsdien vatte het idee ook bij mij post. Die mooie omgeving van de stad Münster die ik ken van kerstmarkten wilde ik ook wel eens in de zomer zien.

En zo melden we ons nog voor het lunchuur in ons hotel om even later op de fiets het bos in te duiken ten noordoosten van Münster. Wel even wennen aan wat Duitsers -soms- onder een roodgerand bordje met een tweewieler verstaan. Soms is dat namelijk meer een -modderig- pad voor mountainbikes. We hobbelen op onze toerfietsen met ware doodsverachting over een smal paadje over boomstronken. Gelukkig heb ik een fietshelm op!

Haskenau

Het gaat hier een beetje omhoog en omlaag. Even later weten we waarom: in de 12^de en 13^de eeuw bevond zich hier ooit aan het smalle riviertje de Wersse de heerlijkheid Haskenau. Een met een aarden omwalling omgeven boerendorp, dat inmiddels in bezit genomen is door bomen en dieren. Eenmaal uitgehobbeld steken we een weg over die ons langs een droog gevallen kanaalbedding stuurt.

Überquerung Dortmund-Ems kanaal

Jeemie, staan we zo in nergenshuizen bij een overgebleven symbool van het Groot-Duitse rijk, waarvan eerste Keizer Wilhelm en daarna Adolf Hitler droomde! Wat maakten ze eind 19^de eeuw toch mooie bouwwerken… Nooit geweten dat er hier een kanaal was gegraven voor binnenvaartschepen die te groot en te diep lagen voor de Ems (zo heet onze rivier de Eems in Duitsland). De Geallieerden wisten het aan het begin van de Tweede Wereldoorlog wèl, want de waterverbinding was een belangrijke verkeersader. Alleen bombardeerden ze de ‘uberquering’, overbrugging van het oude in onbruik geraakte kanaal in plaats van de nieuwe ernaast. Naoorlogse generaties vonden dat zonde en zorgde voor herstel. Zodat we nu tandenklapperend over de klinkers kunnen fietsen.

Dwars door de Rieselfelder

“Als u naar een leuk Duits dorpje wil fietsen, is Gittrup een mooie bestemming,” had de medewerker in het hotel beloofd. Met de toevoeging: “Ik kom er vandaan.” Jammer genoeg is het aan het begin van de week nog de welbekende ‘ruhetag’ en zijn de sfeervolle horecagelegenheden in het piepkleine plaatsje gesloten. Voordat we het weten zijn we het dorpje al weer uit en fietsen we tussen de Rieselfelder, een uitgestrekt plassengebied boven Münster.

Münsterland op nog geen 3 uur rijden van Amsterdam

Talloze verschillende eenden badderen er relaxt, terwijl reigers, zilver en grijs, overvliegen. Op een flink aantal plekken staan observatiehutten, waar al kijkende een zelfde ontspanning en tijdloosheid op ons neerdaalt. Wat kan het leven -ook- mooi zijn! Een vleug vliegschaamte overvalt me. Want waarom vlieg ik volgende maand voor een vakantie naar Sicilië als het hier op nog geen 3 uur rijden vanaf Amsterdam ook zo mooi is?

’s Avonds worden we met ouderwets Duitse hoffelijkheid in het hotel-restaurant ontvangen en genieten we van wat de regionale keuken te bieden heeft. Zo lijkt een nachtje weg even op een wereldreis.

Meer lezen over Duitsland

Er valt nog veel meer te ontdekken bij onze Oosterburen! Zo belandde Karin de Lange ooit in het haar onbekende Sauerland. Fietsten Kees Rooze en zijn vrouw langs de Vennbahn, Brigitte Leferink vond het eiland Borkum fantastisch. Gert Nonnekes beleefde sprookjesachtige kerstdagen in Goslar. Stella Ruisch kwam in de winter in Düsseldorf maar wil nog graag een keertje met mooi weer terugkomen!

Openingsfoto: Uitzicht vanaf de heuvel richting Haskenau. Foto:©Stella Ruisch