In het weekend zie je ze vaak voor de etalages staan: mannen met hun rug naar de winkel geposteerd. Veelal gaat het dan om een winkel met dameskleding of schoenen. Soms met een hond, soms met een sigaret om de tijd te doden. Natuurlijk bestaat de mogelijkheid dat het om mannen met etalagebenen gaat. Maar dat zou minder genoeglijk ogen, want dat zijn pijnlijke benen door een vaataandoening. Deze mannen, en ik denk ook dames, stoppen dan af en toe voor een etalage (vandaar de naam) om de pijn te verdrijven.
Krantje lezen, koffiedrinken of naar barbier
Tegenwoordig worden mannen ook wel naar binnen gelokt. En kunnen ze binnen op hun vrouw wachten, terwijl ze hun tijd besteden aan het lezen van mannenbladen en koffiedrinken. Soms kunnen ze zelfs al wachtend, hun haar of baard door de barbier laten doen.
Keuze van Kees
Elke maand kiest Kees Rooze uit zijn foto’s een thema, waardoor hij ons op een andere blik gunt op de omgeving. Of het nu om beelden boven ons hoofd gaan, mooi licht of de weerspiegeling in gevels. Deze keer haalt hij herinneringen op bij het bekijken van etalages.
Helmen en autootjes
Helmen en rode autootjes in Bourgondische etalage.
Ik kies graag zelf de winkel, de etalage of een marktkraam uit, waar ik met genoegen naar bijzondere uitstallingen kijk. In de Bourgogne nam ik een foto van een etalage met helmen en autootjes. Het zijn oude brandweerhelmen, anders kan ik de rode autootjes niet verklaren. Ook de plaatselijke fotohandel in Vezelay laat geen twijfel bestaan waarmee hij zijn geld verdient. Het is geen straf om voor deze winkel 10 minuten te moeten wachten.
Dertien jaar en op vakantie met witte Puch
Er zijn ook winkels waar je zelfs verder dan de etalage naar binnen kan turen. Zo zag ik in Dordrecht een paar oude bromfietsen, onder andere een Puch. Bij de ontdekking, was ik onmiddellijk weer dertien en voor het eerst met twee vrienden op vakantie. Een vriend was al zestien en in het bezit van zo’n Puch; een witte met hoog stuur. Hij had de brommer verworven met een krantenwijk. Mijn andere vriend, ook nog geen zestien, en ik moesten nog geduld hebben maar jaloers waren we wel.
Volgende dag naar kerk
De Puch-vriend nam de zwaarste vakantiebagage en wij, de fietsers, de rest in oude krantentassen. Een memorabele vakantie. Niet alleen vanwege die Puch maar ik voel voor de etalage ook nog hoe mijn voet in het prikkeldraad bleef hangen. En hoe de nokstok van de tent het midden in de nacht begaf. De campingeigenaar in Ermelo vond, dat wij de volgende dag naar de kerk moesten. Reden voor ons om te vluchten naar een volgende camping.
Oude motor en vrolijke collega
Oude motor in een Dordtse etalage stemt vrolijk bij herinnering.
En die oude motor in een Dordrechtse curiosawinkel deed mij terugdenken aan een vrolijke collega. In een goede bui zong hij altijd ‘Pom pom pomp pom pom.’ Herman van Veen zong het ook: “Als je pom pom pomt weet ik haast wel zeker dat de lente komt”. Mijn collega bezat een oude legermotor op beroemde Metzeler banden. In een lange leren jas, potje op zijn hoofd met krullen, donkere baard, voorzien van motorbril begaf hij zich voor een rit van circa drie kilometer naar kantoor. De portier van ons bedrijf, dacht dat hij een terrorist was, hield hem dan aan en belde toen de chef van onze afdeling om te vragen of hij wel bij ons werkte. De oude motor begaf het heel vaak.. Maar de stemming van mijn collega was nooit kapot te krijgen.
Recente reacties