Er staat een 1-tje bij de app van Facebook op mijn telefoon. Een nieuwe melding: “Stttt, ze mag het niet weten maar we zijn bezig met het organiseren van een babyshower!” Er blijkt een speciale groep te zijn gemaakt voor een zwangere in onze kenniskring, waarvoor ik ook ben uitgenodigd.
Midden in een druk leven, krijgt Stella Ruisch te horen dat ze voor het eerst oma wordt. Hoe gaat een vrouw met een drukke baan, die na bijna 30 jaar opvoeden en verzorgen, net weer geniet van een vrij bestaan daarmee om? Dit is aflevering 13 van een serie blogs over de nieuwe generatie oma’s.
Zoet blauw en roze
Een babyshower, klinkt superamerikaans en dat is het ook. Ook al begrijp ik op Wikipedia dat het van oorsprong een Hindoe-gebruik is om de zwangere in het zonnetje te zetten. Tik het woord babyshower in de zoekmachine op internet en de zoete blauwe en roze plaatjes en teksten doen het glazuur van de tanden springen. Elders blijkt het ook uitgelegd te worden als een gebaar om minder draagkrachtige aanstaande ouders te ondersteunen met giften voor de baby-uitzet.
‘Moet ik nu ook een feestje organiseren?’
Daar kan ik me nog iets bij voorstellen, maar mijn eigen dochter is al vanaf de eerste weken van haar zwangerschap bezig met het inslaan van spullen. “Moet ik nu ook zo’n feestje organiseren?”, kreunt haar zusje die midden in haar tentamens zit en een zeer druk sociaal leven leidt. En zegt dus nauwelijks tijd te hebben voor zo’n evenement.
Stella Ruisch wordt midden in het leven verrast door de boodschap dat ze oma wordt. Dit is aflevering 13 in afwachting van de komst van de baby.
Ze is zelf bij een babyshower in de familie geweest en dat vond ze wel gezellig. Vanwege de spelletjes. Maar de discussie over wat wél en niet kan gegeven worden, was eindeloos. “Neeee…ze hebben al heel veel rompertjes, dus dat hoeft écht niet meer.” En “Een speelkleed is besteld”. Zelfs allerlei handige internetsites, waarop je cadeautjes kan aanvinken op lijstjes, bleken al niet meer te kloppen.
Cadeautje als baby is geboren
Aan de cadeausuggesties konden we niet zien, dat het de aanstaande ouders zou helpen bij de meest noodzakelijke spullen die je nu eenmaal in huis moet hebben als de baby zich aandient. Geen bedje, dekens, pak luiers en kleertjes; een kinderwagen bijvoorbeeld, maar dat zijn ook typisch cadeaus waar meestal de grootouders om vechten als cadeau aan de kinderen. De rest is het soort cadeautje dat je geeft als je de kleine hebt bewonderd als de mooiste baby van de wereld.
De goden verzoeken
Ik krijg een ongemakkelijk gevoel van de babyshower-uitnodiging. Daar staan die stapel cadeaus te wachten op de geboorte van het kind. Maar het duurt nog weken. Stel dat er iets misgaat? Het risico is in Nederland gelukkig niet groot maar toch: ik vind het de goden verzoeken. En wat geef ik dan straks als de boreling goed en wel op aarde is geland?
Mijn jongste dochter slaat het verrassingselement over en vraagt direct aan haar zwangere zus of ze een babyshower op prijs stelt. Tot haar grote opluchting roept die meteen: “Welnee, joh!”
En bij mij lost het probleem zich ook vanzelf op. De babyshower is gepland op een avond, dat ik Gelukkig Echt Niet Kan. Dat cadeautje houden de ouders te goed. Bij de kraamvisite.
Recente reacties