Brigitte Leferink is de vaste interviewer van auteurs die het theater in haar woonplaats Waddinxveen bezoeken. Zo interviewde ze eerder Annejet van der Zijl, Aaltje van Zweden, Simone van der Vlugt en Sonja Barend. Begin oktober ging ze in gesprek met Bart Chabot.
Praten met armen en benen
Wat een stuiterbal. Die gedachte bekroop me regelmatig tijdens het interview met Bart Chabot. Af en toe moest ik een stap achteruit doen omdat hij praat met armen en benen, eigenlijk met zijn hele lijf. De setting maakte dat ook mogelijk. We hadden een statafel met barkrukken, maar het begrip statafel namen we letterlijk. We zaten geen seconde op de krukken (en ik had nog wel gekozen voor een lange broek, om er nog enigszins fatsoenlijk op te kunnen zitten).
Voorbereiding met veel kijk- en leesplezier
De literaire avond met Bart Chabot was al een paar keer verplaatst vanwege corona en andere omstandigheden. Dat betekende dat ik extra veel tijd had om me goed voor te bereiden. De directe aanleiding was de publicatie van Mijn vaders hand maar in de tussentijd waren ook Hartritme en Brood verschenen. Om meer te weten te komen over multitalent Chabot las ik zijn eerdere werk – romans, columns en gedichten – interviews in bladen en bekeek ik tv-optredens. Een grondige voorbereiding die me veel uren lees- en kijkplezier opleverde. Het lastigst was een selectie maken uit de onderwerpen die ik in het interview aan bod wilde laten komen.
Demonstratie van een pak slaag
Het gesprek liep als vanzelf. Het was ontroerend, dan weer hilarisch. We bespraken zijn gezondheid (‘Het gaat goed’), zijn vriendschap met Herman Brood en Jules Deelder. Mannen die harddrugs gebruikten en jong stierven. ‘Ze hebben heel veel levensjaren in een korte tijd gestopt’, vertelde hij. ‘Eigenlijk heeft Herman 143 jaar geleefd. We waren eens samen in Berlijn en in 72 uur hebben we geen bed gezien. Herman bleef maar doorgaan. Slapen was zonde van de tijd.’ Natuurlijk vertelde Bart over zijn vader en over zijn eigen vaderschap. ‘Je kunt het je toch niet voorstellen dat een vader naar de kamer van zijn kind gaat, op het bed gaat zitten en zijn kind over zijn knieën legt om een pak slaag te geven?’ Bart demonstreert hoe het ging.
Hij heeft zijn kinderen nooit mishandeld. Er spreekt liefde uit de manier waarop hij over zijn zonen praat. Waar zijn vader jaloers was op de zoon die dichter werd, iets wat hij zelf graag was geworden, is Bart trots op zijn zonen. “Splinter is zo succesvol dat ik laatst een handtekening mocht uitdelen omdat ik zijn vader ben.”
Bart Chabot combineert humor en ernst
“Je hoefde eigenlijk niets te doen,” zei de journalist die namens het huis-aan-huisblad aanwezig was. Zo voelde het niet. Spraakwaterval Chabot antwoordde uitgebreid op de vragen, dwaalde af, vertelde tig anekdotes en nam de ene afslag na de andere. Het was hard werken om het antwoord op de oorspronkelijke vraag te krijgen. Gelukkig lukte dat. “Humor en ernst, het gesprek gaat alle kanten op en elke keer toch weer even terug naar de lijn. We luisteren naar een mooi en goed gesprek” reageerde een bezoeker op Twitter.
“Je ziet er moe uit, schat”
Yolanda, zijn vrouw zat boven in de theaterzaal. Af en toe vroeg Chabot bevestiging aan haar. In het begin sprak hij haar nog aan met ‘Yolanda’, hoe later het werd veranderde dat in het liefkozende “Dibbes”. Yolanda hield hem goed in de gaten. Na afloop van het interview spoorde ze hem aan naar huis te gaan. “Je ziet er moe uit, schat.” Maar Bart nam alle tijd om na te praten, nog wat boeken te signeren, op de foto te gaan met de crew van het theater en de organisatoren en pakte nog een koffie mee voor onderweg.
Het was de eerste keer na maanden dat hij optrad. Het begin van een tournee langs bibliotheken en boekhandels. Als hij in de buurt komt, ga dan kijken. Je hebt beslist een boeiende avond.
Meer interviews van Brigitte Leferink
Chabot ontroert met Hartritme schreef Brigitte Leferink eerder. Mijn vaders hand stond in de top 5 van boeken die Brigitte Leferink vorig jaar las. Eerder schreef ze over haar interviews met Sonja Barend en Simone van der Vlugt. Zelf schreef ze een boek over de eerste jaren na haar scheiding: Mevrouw De Wit.
Openingsfoto: Bart chabot voorjaar 2021 bij boekhandel Paagman in Den Haag. Foto: Gerard Stolk/Flickr.com
Recente reacties